11 Listopada

Ciekawi mnie, jak zachowa się nasz lokalny Kościół 11 listopada w rocznicę odzyskania niepodległości, tak szumnie obchodzony w Bielawie i tak podniośle, i zawsze z mszą św. za ojczyznę ze sztandarami, burmistrzami, radnymi i orkiestrą przy coraz mniejszej frekwencji wiernych patriotów? To wolny dzień od pracy, święto, ale i bez obowiązku uczestnictwa we mszy. Ja chodziłem, ale już nie chodzę, jak widzę, kogo proboszcz zaprasza na tę uroczystość do kościoła. To niezła promocja lokalnych polityków, którzy z Kościołem Katolickim nie mają nic wspólnego. Można oczywiście powiedzieć, że każdy może do kościoła przyjść, nawet największy grzesznik, i niech przyjdzie w dobrej wierze, ale nie można zapraszać, bo tak wypada, bo może to się opłaci i samorząd w czymś tam pomoże.

            Chciałem też nadmienić, że sytuacja polityczna Kościoła od niedawna, po ogłoszeniu znanego wyroku Trybunału Konstytucyjnego, jakby trochę się zmieniła. Nie mam na myśli tego, co nam katolikom doradzają i dyktują ci wichrzyciele, ale mając na względzie właśnie tych wichrzycieli, którzy pod sztandarami proaborcyjnej rewolucji idą ulicami naszych miast, w tym również Bielawy, a mam na myśli naszych radnych, będą oni zapraszani na uroczystości państwowo-religijne do naszego kościoła. Może nawet przyjdą z czerwonymi błyskawicami na maseczkach. To mi zakrawa na hipokryzję.

            Również interesuje mnie zachowanie księdza proboszcza w zbliżającym się okresie świąt Bożego Narodzenia i robienia parodii z wigilii. Spotkania wigilijne, czy jak czasami nazwane – opłatkowe, co dzień z jakimiś grupami w mieście. Jakaś to dziwna tradycja się zrobiła – wigilia w szkole, wigilia w pracy, spotkanie opłatkowe w Domu Pomocy Społecznej, ze środowiskiem studentów Uniwersytetu Trzeciego Wieku i jeszcze wielu innymi. Ile wigilii zaliczy nasz proboszcz? A przecież wigilia jest tylko ta jedna, jedyna i niepowtarzalna, ta wieczorem w rodzinnym lub innym gronie – ale jedna. Podobnie z pasterką – naraz wymyślono dwie pasterki. Po co?

 Jak iść na spotkanie opłatkowe z seniorami, jak ci seniorzy popierają tzw. Strajk Kobiet, który żąda ustąpienia legalnego rządu i aborcji na życzenie? Tak, są takie panie i całkiem poważnie do tego podchodzą.

Jakoś to tak ostatnio dziwnie się wszystko układa. Komitywa rządu z ojcem Rydzykiem, a tu… bach – ojciec Tadeusz krytykuje prezydenta i premiera. To nie znaczy, że sam ojciec Tadeusz, ale jego media. Ja też krytykuję prezydenta za to, że wystąpił z jakąś dziwną inicjatywą w sprawie aborcji. A siedział by cicho, skoro TK się wypowiedział jednoznacznie. No i też mnie zastanawia, czy nasz rząd uznaje Trybunał Konstytucyjny, czy podobnie jak opozycja nie uznaje, skoro nie drukuje wyroku. Termin minął 2 listopada, a oni zastanawiają się, co jeszcze można zrobić, żeby zadowolić panią Lempart i jej podobnych. Wybierają posłankę Emilewicz, żeby coś tam jeszcze poprawiała. Czy my żyjemy w państwie prawa, czy faktycznie w państwie Prawa i Sprawiedliwości, jak to określa znacząca część społeczeństwa?

Łatwo nie jest, a tu jeszcze ta zaraza. Jakoś nie można tego opanować, a tu ciągle manifestacje no i Marsz Niepodległości 11 listopada. Już brakuje w niektórych szpitalach respiratorów, a państwo zamienia się w jeden wielki szpital.

Jest takie powiedzenie, nawet święta Matka Teresa też tak mówiła: – Jeśli chcesz zmieniać świat, zacznij od siebie. Jak tu się zmieniać, jak widzi się tyle niedorzeczności? Trudno się w tym wszystkim połapać.

No właśnie, połapał bym ryby, ale już zakończyłem sezon wędkarski w tym roku.