Pomysłowi Bielawianie

Niewątpliwie, jeśli się myśli, to i coś się wymyśli. Na pewno stać na to i każdego Bielawianina, choćby po to, żeby ułatwić sobie życie choćby w najbliższej swojej okolicy, żeby było lepiej, żeby było wygodniej i bardziej funkcjonalnie. A, jeśli przy okazji udałoby się poprawić coś po fachowcach, to już można mówić o pełni satysfakcji – zrobiłem coś pożytecznego dla swojego miasta, dla swojej okolicy – sąsiedzi, Panie Burmistrzu! – możecie być ze mnie dumni!

     Jak już gdzieś wcześniej pisałem, w okresie zarazy, zasadniczo siedzę w domu i na działce. Stosuję się do wszystkich poleceń, a nawet zaleceń. Czasu nie mam i teraz, jak i wcześniej. Chociaż się przed tym podświadomie bronię, to jednak nie da się ukryć, że aktywność, praca i zajęcie jest dla mnie stanem umysłu. Roboty nie szukam, ale w wielu kwestiach po prostu jestem niezastąpiony i martwię się, jak to będzie, kiedy mnie już zabraknie.

            Nie jeżdżę teraz po Bielawie, aby szukać haków na burmistrza i Straż Miejską, ale przecież po chleb do sklepu trzeba pojechać na Piłsudskiego. Właśnie tam odkryłem zwyczajny chleb, który najzwyczajniej w świecie mi smakuje i da się zjeść, a szczególnie następnego dnia. No i składakiem trzeba jechać nową ulicą Sobieskiego, bo na Grota Roweckiego jeden kierunek ze względu na remont ulicy, a w 11 Listopada w ogóle się nie wjedzie, bo również remont. Mam, oczywiście, maseczkę na nos i usta, ale maseczki na oczy jak na razie nie każą nosić, a więc widzę po drodze różne rzeczy, a właściwie wszystko i od razu oceniam pod względem estetyki i funkcjonalności. A naprawdę jest co podziwiać i jest czym się zainteresować, a nawet oburzać.

            Od 1 Maja zaraz po prawej stronie kontroluję, co dzieje się przy pierwszym drzewie. Pisałem już o tym wielokrotnie. Jeszcze niedawno było wysprzątane i miałem cichą nadzieję kolejny raz, że już będzie porządek pod tym drzewem. Czar prysł wraz z pojawieniem się pierwszego wora. Z dnia na dzień było już tylko gorzej. Obiecuję, że przy najbliższej okazji zrobię fotograficzny reportaż z tego wyjątkowego wydarzenia.

        Patrzę też, czy na trawniku przed ostatnim blokiem po prawej stronie nie odkładają się na kupce odpady zielone, który to proceder swego czasu był nagminnym, o czym też pisałem. Z satysfakcją muszę przyznać, że porządeczek jest. Czy u okolicznych mieszkańców zwycięży zew bałaganienia na trawniku, okaże się może już wkrótce, wszak zew, choć dotyczy przecież zwierząt, ludzi też dotyczy w formie nieodpartego przyzwyczajenia.

       No i nowość na Sobieskiego. Tym razem wzrok trzeba skierować na lewą stronę (jadąc w tamtą stronę), na wjazd na zaplecze bloków, a właściwie na teren, z którego są wejścia do domu. Wjazd jak wjazd, tylko dlaczego ścina się zakręt i jedzie po trawniku? Być może łuk jest za mały i trudno zakręcić, zwłaszcza większym samochodem i po prostu inaczej się da. Żeby nie jechać po trawie, ktoś zaradny ładnie wyłożył kamieniami polnymi ten fragment trawnika. Bielawianin potrafi.

       Ciekaw jestem, jak taką sytuację oceniłaby nasza bielawska Straż Miejska, bo o radnych, którzy zasadniczo są tylko od brania kasy za siedzenie na komisjach i na radach, nawet nie śmiem pomyśleć. Straż Miejska nie oceni, bo powie, że nie jest od tego, a obecnie zwolniona jest z dbania o wygląd miasta, bo podporządkowana policji i nawet nie musi myśleć, tylko wykonywać rozkazy. Rozumiem.

            I już nawet nie zastanawiam się, czy ja wreszcie zrozumiem, że Bielawa wcale nie musi odbiegać swoim wyglądem od innych miast, choć przecież jest Modelowym Miastem Ekologicznym i mieszkam tu ja wraz ze swoją liczną rodziną.