Blog ma 5 lat

Tak właśnie jest. Zacząłem pisać na blogu dokładnie 1 października 2013 roku. Nie będę przypominał genezy powstania bloga, choć to też jest ciekawe, ale przede wszystkim jest okazja, aby zaakcentować jego przesłanie i zauważyć jego pozytywne strony. Przez to blogowanie poznałem wielu wspaniałych ludzi. Przez to blogowanie wielu mnie znienawidziło, czego w komentarzach nie ukrywają. Jednak z satysfakcją mogę powiedzieć, że udało mi się przez ten okres zwrócić uwagę na wiele patologicznych spraw w naszym mieście. Blog, to jednocześnie forum do wymiany ciekawych poglądów na poruszane tematy i nie tylko. Cieszę się, że udaje się prowadzić tego bloga zasadniczo bez pyskówek i ubliżania sobie nawzajem, choć takie ciągoty są. Rzadko, w związku z tym, musiałem usuwać komentarze i przepraszać. Może było ich kilka w ciągu tych pięciu lat.

            Jak Państwo Czytelnicy i Komentatorzy zauważyli, blog nie jest tematyczny, a taki grochowo-kapuściany (kto jeszcze gotuje groch z kapustą?), bo takie jest życie, które idzie z nami i obok nas. Nie powiem: – To nie moja działka – wszystko jest ciekawe, nawet wizyta Świadków Jehowy przed pięciu minutami. I to właśnie takie jest przesłanie – podzielić się tym wszystkim, co jest ciekawe, a może i przy okazji coś z tego pożytecznego wyniknie.

            Kiedy, w związku z wyborami, przeglądam stare teksty sprzed lat, zauważam dużą zmianę w stylu pisania. Kiedyś byłem bardziej odważny, bardziej bezpośredni i otwarty. No i ładniej pisałem. Teraz jest tak, jak jest. Czegoś brakuje, a może zbytnio przeżywam niepowodzenia, jakie i mnie dotykają w związku z tą społeczną działalnością.

            Żeby to pisanie czasami gdzieś nie zniknęło z komputera, sukcesywnie latami kopiuję teksty (czcionka Arial 10) i drukuję na drukarce. Te zeszyty, które pokazuję, to są bez 2018 roku. Opracowanie ich pozostawiam na okres zimowy.

            Cieszą mnie pozytywne opinie o blogu. Cieszy mnie, gdy wyobrażam sobie zgrzytanie zębów tych, których teksty dotyczą, ale szanuję ich i licząc na poprawę nawet chętnie spotkałbym się nawet z największym moim przeciwnikiem, nie licząc już tych pomniejszych.

            Przez te 5 lat załączyłem na bloga 2339 postów, co daje 40 na miesiąc. To dobry wynik, który zachowuje ciągłość pisania. Wejść było prawie 640 tys., co daje około 10 tys, miesięcznie.

            W tym roku samozwańczo pozwoliłem się określić - Bielawski Bloger. To tak trochę, a nawet całkiem, górnolotnie i uzurpatorsko, ale sprzeciwów nie było. Jeżeli Ktoś jeszcze się pojawi jako bloger, mogę zmienić na - Pierwszy Bielawski Bloger.

            Jak często podkreślam, tego bloga by nie było, gdyby nie jego Czytelnicy i Komentatorzy. Zawsze przegląd zaczynam od komentarzy i za wszystkie jestem wdzięczny. Nie ukrywam satysfakcji z permanentnego odwiedzania mojego bloga przez Komentatora, pana Henryka, do którego już się tak przyzwyczaiłem, że traktuję Go, jak rodzinę.

            A propos rodziny, to generalnie moja rodzina bloga nie czyta, za wyjątkiem jednego brata, którego krytycznych opinii z respektem oczekuję, a których to opinii doczekać się nie mogę, co świadczy niezbicie o tym, że granic przyzwoitości nie przekraczam.

            No cóż. Święto świętem, a robota robotą. Puszczam tekst i czekam na gratulacje.

http://boleslawstawicki.blogspot.com/2013/10/to-ja-bolesaw-stawicki_1.html