Pytanie do księdza proboszcza

Człowiek myślący, za jakiego i ja się uważam, nie wszystko z zasady wie i błądzi. Aby nie błądzić, szuka drogi, szuka prawdy, zadaje sobie i innym pytania. Patrząc na ten świat, nawet taki mały jak nasza Bielawa, zachodzę i ja w swoją łysiejącą głowę – jak to jest możliwe? Jak pogodzić pewne, wydawałoby się proste i oczywiste rzeczy z postawami wyborców i kandydatów?

            Wiemy wszyscy, że toczy się batalia o nienarodzone dzieci, nad którymi wisi partyjny topór Koalicji Obywatelskiej z Tuskiem, Trzeciej Drogi Hołowni i Kosiniak-Kamysza i Lewicy z korzeniami osadzonymi w PZPR Włodzimierza Czarzastego. Już wkrótce debata nad zabijaniem poczętych dzieci w naszym, polskim sejmie. W sejmie kraju od tysiąclecia chrześcijańskiego. Posłowie i posłanki będą debatować, kogo zabijać i do jakiego okresu od poczęcia dzieci do zabijania kwalifikować. I nie jest to tylko granica tych dwunastu tygodni, a więc trzech miesięcy (1/3 życia w łonie matki), ale wkrótce aborcja na życzenie i eutanazja w szerokim tego słowa znaczeniu.

            Ksiądz proboszcz mówił o tym na zakończenie Drogi Krzyżowej ulicami miasta w miniony piątek. Mówił ogólnie.

            Pytanie do Księdza Proboszcza:

-  Czy można pogodzić z wyznawaniem wiary katolickiej kandydowanie do Rad Miejskich, Rad Powiatowych i Sejmików Wojewódzkich z list Koalicji Obywatelskiej, Trzeciej Drogi i Lewicy, i głosowanie na osoby z tych partii?

            Ci ludzie chodzą do kościoła, przystępują do Komunii św., a potem idą na wybory i głosują za zabijaniem, głosują przeciwko V-temu przykazaniu Bożemu.

            Nie będę podawał nazwisk, bo wielu z tych osób znam osobiście. Na tyle nie jestem odważny – ale ta sprawa istnieje.

            Ksiądz Proboszcz odpowiada przecież za parafię i może dobrze byłoby, aby przed wyborami o tym jeszcze raz wspomnieć. Może przejrzeć listy wyborcze kandydatów i z takimi ludźmi porozmawiać. Ksiądz Proboszcz bardzo dobrze ich przecież zna. Przecież mogą wycofać się z kandydowania, albo po wyborze zrezygnować, żeby nie przykładać topora do tej haniebnej sprawy.

            W tej i w innych poważnych sprawach nie można milczeć. Nie można się bać. Trzeba uświadamiać, tłumaczyć, przekonywać. Mamy rekolekcje w parafii. Jest okazja, aby mówić o Bogu i jego przesłaniu, bo my, ludzie, jesteśmy słabi i skłonni do grzechu nawet za przysłowiowe ciastko. Boimy się, milczymy, nie chcemy się narażać.

            Dziś widziałem na Facebooku taką maksymę:

            „Ludzie boją się stracić wszystko, dlatego milczą. A tak naprawdę stracą wszystko, bo milczą.”