Są rowery do domu dziecka

Próbuję dalej remontować i przygotowywać rowery do domu dziecka. Nie jest to proste, bo potrzebne są części. Rzadko się zdarza, aby oddany rower był w komplecie, a poza tym, nie czarujmy się, to najczęściej są rowery, z którymi właściciel już sobie nie poradzi, a przecież nie ma problemu z kupieniem nówki, a teraz praktycznie każdego na to stać.

            Ostatnio przygotowałem trzy rowery, jak na zdjęciach.

            Dziękuję pani Marcie, za kolejny już rower i koledze Jurkowi za kolejnych kilka.

         Ale jest problem w związku z poważnym zastanawianiem się jednego z komentatorów na blogu z dnia wczorajszego:

„A ja się bardzo poważnie zastanawiam, czy nie złożyć na pana zawiadomienia do prokuratury o możliwości popełnienia przez pana przestępstwa”

            Tak więc Komentator-Denuncjator już mnie osądził w swoim sumieniu i określił mianem przestępcy, ale na wszelki wypadek niech to jeszcze potwierdzi prokurator, a w konsekwencji potem niezależny sąd.

            Bardzo się tym przejąłem – bo niby za co do więzienia? Za to, że piszę, bo mam talent?

            No i to prześladujące mnie przekonanie, że na pewno dostanę dwa lata bezwzględnego więzienia. Z tym przeświadczeniem kładłem się spać i z tym przeświadczeniem rano się obudziłem po ciężkiej nocy. Dlaczego akurat dwa lata, a nie dożywocie? Może dwa lata to jakiś standard? Nie wiem.

            Przejąłem się tym i martwię, bo kto będzie remontował te rowery dla dzieciaków do domu dziecka, jak ja zostanę zamknięty w więziennej klatce, a jest ich sporo, może nawet trzydzieści, a następne są zapowiedziane u ludzi, ale ja nie mam gdzie ich trzymać i czekają.

    W więzieniu raczej rowerów nie będę remontował, bo tam trzeba się resocjalizować.

      A rowery remontuję w mieszkaniu, żeby być bliżej żony, do dyspozycji na każde zawołanie.

 

        Komentatorowi-Denuncjatorowi już oświadczam, że z chwilą przekroczenia więziennej bramy załamię się psychicznie. Jestem człowiekiem nieograniczenie wolnym, stworzonym do nieograniczonej przestrzeni, do nieskrepowanego działania i aktywnym. Jakiż że pożytek będzie miał Komentator-Denuncjator jako wolny obywatel, ze mnie za więziennymi kratami?

            No i co z poważnie chorą żoną, która wymaga całodobowej opieki i najlepiej, żebym ja był cały czas w domu, choć przecież trzeba wyjść po zakupy i po leki do apteki? Kto się nią zajmie, jak ja będę w więzieniu? No i czyżby nie dane nam było obchodzić razem we wrześniu pięćdziesiątej rocznicy ślubu?

            Ale mam propozycję dla Komentatora-Denuncjatora, aby w donosie złożonym do prokuratury zaznaczył, zasugerował wymiar kary dla mnie – dożywocie. Jak karać to z przytupem i na całego. A może tych dwóch lat nawet w więzieniu nie dożyję?

            Proponuję karę dożywotniego remontowania rowerów do domów dziecka. Co prawda to już będzie przymus, a nie przyjemność, ale jak ma być kara, to i taką przyjmę ku chwale Ojczyzny.

    "- Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, że jeden z was Mnie wyda." J 13, 21

            To czekam z niepokojem na ruch - Szanowny Komentatorze-Denuncjatorze!