Ministranci w naszej parafii … klną

Dzisiaj byłem w naszym parafialnym kościele na mszy św. na 9:30. Dalej maseczki, ludzi nie mniej niż przed pandemią, dużo znajomych rozpoznawalnych po oczach. Tym razem jednak nie o tym, co w kościele, ale o tym co po kościele.

            Ponieważ skwer Eleni jeszcze w budowie, wracałem na skróty ścieżką, którą burmistrz mi zabrał, ale, jak się okazuje, nie tylko mi, bo i inni z tego skrótu jeszcze korzystają. Pisałem o tym też. Słyszę z dala za plecami, jak lecą ku.wy. Dyskretnie obejrzałem się. Idzie dwóch lektorów, którzy właśnie przy ołtarzu służyli do tej mszy, odprawianej przez proboszcza dra Chomiaka, bo to suma. Czytali Słowo Boże w lekcji i byli pomocni przy ołtarzu Pańskim – jak to lektorzy, może byli u Komunii św. Znam ich, oczywiście, z widzenia i nie tylko. Lektorzy w służbie liturgicznej, to również potencjalni kandydaci do seminarium. Zwolniłem, a kiedy zbliżyli się do mnie, jeszcze raz te ku.wy poleciały. Klął ten wyższy, a niższy zupełnie nie reagował.

            - To ministranci też klną? – zapytałem.

            - No tak. – usłyszałem w odpowiedzi.

            Poszli dalej, zapewne z przekleństwami na ustach. To lektorzy, starsi ministranci, którzy dają przykład tym młodszym. Smutne. Po co chodzą służyć i oszukują, jacy to są prawi i godni być tak blisko Ołtarza Pańskiego? Nie tylko smutne, ale nawet tragiczne. Język z wulgaryzmami staje się normą, a dla niektórych może nawet atrakcją. Nie powiem, żeby ci chłopcy byli z patologicznych rodzin, w których rodzice i rodzeństwo klną jak szewcy. To znak naszych czasów, w których coraz mniej liczą się wartości moralne, a i w Kościele można spotkać się z demoralizacją, nie z założenia, ale przez lekkomyślność i brak odpowiedzialności.

            Myślę, że takich ministrantów powinien ksiądz opiekun, ksiądz Łukasz Basisty, po prostu wy…rzucić z grona ministrantów, a z pozostałymi porozmawiać o twardych zasadach, jakie w służbie liturgicznej obowiązują. Jak będzie? Nie wiem. Na skargę chodzić nie będę, bo mało że klną, to może mnie jeszcze pobiją?

Przyrzekam święte czynności Lektora wypełniać pobożnie, gorliwie i radośnie, na chwałę Bożą i dla dobra wspólnoty parafialnej. Ponadto przyrzekam, troszczyć się o stan łaski Bożej w mojej duszy, a także żyć według głoszonego Słowa Bożego.