Czas na gabaryty

Najpierw pragnę zapewnić, że żyję i mam się nawet dobrze, nie licząc rozbitego czoła i stłuczonego środkowego palca prawej stopy. Że też ta płyta podczas budowy altanki musiała spaść mi na stopę akurat rogiem, a nie jakoś inaczej. Fatalnie to wygląda, choć przecież i tak nie widać, bo w skarpecie. Koronawirusa omijałem z daleka, a więc nie zachorowałem. Może chorowałem bezobjawowo, co dla mnie jest jakieś dziwne, bo jak można bezobjawowo chorować. Przy takim chorowaniu można choremu wcisnąć każdy kit i każde lekarstwo, nawet z czipem.

            Ale póki co, mamy wystawione w Bielawie gabaryty zgodnie z planem, bo raz na dwa miesiące w naszym teoretycznie ekologicznym mieście zbierane są z miasta odpady wielkogabarytowe. Te odpady widzę już od dawna, a nie tylko w dzień wystawki i nie tylko gabaryty, bo ludzie powystawiali wszystko, co im było zbędne w mieszkaniach.

            Oczywiście burmistrz i Rada Miejska zapewne są zadowoleni z takiej organizacji zbiórki odpadów, ale do standardu ekologicznego miasta uważam, że jeszcze dużo brakuje, no, chyba, że żyje się w utopii. Panowie i Panie – nie raz na dwa miesiące, ale dwa razy w miesiącu – przynajmniej. Biorąc pod uwagę masę i tak wyjdzie na jedno, a przynajmniej pod śmietnikami nie będzie hałd tego wszystkiego, co ludzie wyrzucają.

            Jak na razie to ta zbiórka idzie jakoś opornie i nie do końca, a służby i tak pozostawiają nieporządek w miejscach, gdzie zwykle zwykli mieszkańcy wyrzucają co się da.

            No i liczyć się trzeba z tym, że za chwilę będzie to samo, bo miasto nie ma zupełnie pomysłu na to, żeby w tym mieście było tak do końca czysto.