Nasi księża

27 maja 2018 roku w niedzielę, po kilku latach zaniechania naszej parafialnej tradycji, powróciła majówka pod Krzyżem Milenijnym na Wzgórzu Pojednania. Tak przy okazji w tym miejscu wspomnę, że za dobrych czasów było jeszcze corocznie spotkanie pod tym krzyżem z okazji odpustu parafialnego 15 sierpnia, w święto Podwyższenia Krzyża Świętego i droga krzyżowa dla wszystkich bielawskich parafii. Ksiądz proboszcz dr Stanisław Chomiak w swoim dwudziestopięciominutowym, popisowym przemówieniu wyraził nawet przekonanie, że moglibyśmy spotykać się częściej. Oczywiście ja, jako gorliwy katolik i dobry parafianin jestem za, ale może bez proboszcza, bo wtedy spotkanie traci bardzo na religijnym wydźwięku. Może i nawet bez księdza rezydenta dra Daniela Marcinkiewicza, aby na spotkaniach religijnych nie opowiadać kawałów i dowcipów. Ale wtedy pozostają tylko młodzi księża, bo u nas są tylko tacy. Niech się uczą.

            Ksiądz proboszcz przedstawiając nam zgromadzonym przy krzyżu swoje często utopijne zamiary i plany, nawiązał też do realiów, a mianowicie poinformował nas ponownie, którzy księża odchodzą z parafii i jacy przyjdą na ich miejsce. Nie podaję nazwisk, aby parafianie dowiedzieli się o tym z ogłoszeń parafialnych. Mogę tylko powiedzieć, że znów przyjdą do nas młodzi księża wyświęceni w tym miesiącu. Odbywali praktykę duszpasterską w naszej parafii w okresie diakonatu.

            Nasza parafia od lat jest parafią, w której neoprezbiterzy uczą się praktycznego kapłaństwa wśród Ludu Bożego. Po trzech latach służby odejdą z naszej parafii, by służyć w innych parafiach bogatsi o doświadczenia zdobyte przy wychowawcy wielu roczników seminarzystów, lub odejdą na studia doktoranckie i potem będą służyć Kościołowi na różnych odpowiedzialnych stanowiskach kościelnych.

            Właśnie o księżach, którzy przewinęli się przez naszą parafię za kadencji proboszcza ks. Chomiaka ksiądz prałat wspomniał w formie ogólnej. Mówił o 20-tu, a może i 30-tu księżach. Mając „obrazki kolędowe” ze zdjęciami naszych księży, łatwiej będzie mi ich przedstawić. Są to księża od 2001 roku, a nasz proboszcz rządzi parafią od 1998 roku. Może byli jeszcze inni wcześniej:

ks. Marek Staniszewski

ks. Krzysztof Pełech

ks. Jacek Froniewski

ks. Robert Gromadzki

ks. Piotr Szpiłyk

ks. Dominik Ostrowski

ks. Krzysztof Ora

ks. Krzysztof Krzak

ks. Daniel Marcinkiewicz

ks. Paweł Zieliński

ks. Andrzej Nocoń

ks. Damian Mroczkowski

ks. Julian Nastałek

ks. Krzysztof Magdziarz

ks. Paweł Traczykowski

ks. Paweł Łabuda

ks. Michał Zwierzyna

ks. Grzegorz Mędrala

ks. Tomasz Zięba

ks. Andrzej Franków

ks. Daniel Mosór

ks. Łukasz Bankowski

ks. Łukasz Kopczyński

ks. Sebastian Makuch

ks. Kamil Pawlik

ks. Łukasz Basisty

            A wracając do majówki, to mając na uwadze to zaangażowane śpiewanie Litanii Loretańskiej codziennie w miesiącu maju, gdzie by to nie było: w kościele, przy przydrożnych kapliczkach i krzyżach, po tej niedzielnej majówce dochodzę do dziwnych wniosków, że chyba ks. proboszcz jest zdecydowanie ważniejszy niż Matka Boska, skoro w takim upale wygłosił dwudziestopięciominutowy wykład do starszych przecież już ludzi o objawieniach w Lurt, Fatimie, I-szej wojnie światowej, II Rzeczypospolitej, budowie portu w Gdyni i o słynnej pisarce Zofii Szczuckiej-Kossak z tych Kossaków, co to malowali historyczne sceny batalistyczne, a litania była odczytana przez raptem trzy minuty, a nie odśpiewana.

            Czy księża w swoim Kościele też potrafią coś zepsuć?