Zamknij się Pan w tych kwestiach

Tak posumował swój komentarz na moim blogu, dotyczącym mojego pszczelarstwa jeden z Komentatorów, a zaczął: - Panie Bolesławie, mam prośbę: jest taki dobry kardynał Ryś. Napisał on ostatnio coś takiego: „…”

            Okazuje się, że znów wrogowie porządku w Polsce za wszelką cenę, wykorzystując nawet do tego Kościół i Kardynała Grzegorza Rysia, dążą do usprawiedliwienia nielegalnej migracji do Polski i w ogóle migracji. Może każdy szanujący się, a umiejący do Internetu sklecić kilka sensownych zdań, powinien i na ten temat napisać i przedstawić swoje stanowisko, choćby dlatego, żeby kiedyś móc powiedzieć – A nie mówiłem?!

            Ja nie będę kolejny raz (przynajmniej na razie) o tym pisał i tłumaczył, ale właśnie w kontekście dosłownie tego tematu i wypowiedzi kard. Rysia natrafiłem na Faceboku na list blogera Radosława Kordowskiego do Kardynała Rysia pt. Inna Pespektywa Rzeczywistości. Ponieważ był upubliczniony, mam nadzieję, ze opublikowanie go na moim blogu w dobrej wierze, nie spotka się ze sprzeciwem autora. Kopiuję ten list z Facebooka:

 

„Przeczytałem list Kardynała Grzegorza Rysia i generalnie rozumiem, co Kardynał Grzegorz ma na myśli. Podkreślam, że to bardzo rozmodlony Kardynał, którego wielce sobie cenię za próbę klejenia Kościoła, za poszukiwanie ekumenicznego dialogu i otwartość na uwielbienia muzyczne, które często prowadzę.

 Jednakże mój sympatyczny Kardynał, pisząc ten list, chyba zapomniał o jednym drobnym aspekcie. Takim jak bezpieczeństwo nas wszystkich. Bo oczywiście podstawą chrześcijanina jest niesienie pomocy, ale też w taki sposób, aby ta pomoc była udzielana z głową, aby nie potęgowała innych problemów dla społeczności.

Podam mały przykład:

czy prześladowani Apostołowie do swojego wieczernika po ukrzyżowaniu Chrystusa

też zapraszali wszystkich przybyszów?

 A może jednak byli z tą gościną bardziej ostrożni, bo obawiali się, że ich też wszystkich ukrzyżują?

Czy ich ostrożność wynikała z braku miłości?

Nie, ich ostrożność wynikała z tego, że wiedzieli o realnym niebezpieczeństwie i na takie nie chcieli narażać siebie i innych nawzajem do momentu realizacji Ich ewangelicznej misji.

 Dokładnie na takiej samej zasadzie, jak zachowywali się ostrożni Apostołowie, powinny zachowywać się służby na granicy, które – dla bezpieczeństwa innych Polaków – nie powinny wpuszczać na teren Polski ludzi bez dokumentów, bo mogą to być osoby, które stanowią problem i obciążenie dla społeczności.

 Zgadzam się oczywiście z Kardynałem, że każdy ma prawo wybrać swoje miejsce na ziemi, ale nie do końca gospodarz tego miejsca musi się na nasz wybór zgodzić. Takie są prawa tego świata – że gospodarze swoich krajów mogą wprowadzać prawne limity dla przyjezdnych, aby ci nie tworzyli konkurencji, jeśli chodzi o miejsca pracy, miejsca w żłobkach, szkołach.

 Polacy są bardzo gościnni, ale wszyscy widzimy, że chyba już limit tej gościnności został przekroczony, gdy rodzina w Polsce płacąc przez całe życie podatki, nie może znaleźć terminu na wizytę u lekarza, bo najbliższe terminy zostały zajęte przez „gości”.

 Każdy ma swoje limity gościnności i przeznaczony na to budżet. Zatem ciężko oczekiwać od Polaków, aby utrzymywali ze swoich podatków przybyszów w sytuacji, gdy wiele Polaków ledwo łączy koniec z końcem.

 Muszą być jakieś priorytety pomagania, że wpierw karmimy głodne Polskie dzieci, bo to nasz obowiązek względem Polaków płacących podatki, a dopiero później karmimy pozostałych.

 Przypominam, że i tak jako państwo jedziemy na kredycie, bo jesteśmy gigantycznie zadłużeni.

Z tej perspektywy udzielanie kolejnej pomocy na kredyt, który będą spłacać nasze dzieci, to trochę zachowanie mało odpowiedzialne i mało sprawiedliwe.

 Dlatego roztropny gospodarz danego kraju (władza) wpierw musi myśleć o obecnych mieszkańcach danego państwa, a dopiero później o przybyszach. Dlatego każdy cywilizowany kraj wprowadził wydawanie wiz i legalnych zgód na pracę, które Polska również wydaje. Ale to jest zupełnie inny proces niż nielegalne przekraczanie granicy bez dokumentów.

 Pamiętajmy, że św. Piotr – jak wspomina Ewangelia – nosił przy sobie miecz, którym odciął ucho żołnierzowi w Ogrodzie Oliwnym. To był jego osobisty miecz, jak głosi Ewangelia.

Po co Piotrowi był miecz? Dla bezpieczeńtwa! 

Po co w wieczerniku, w którym przebywali Apostołowie, był zamek do drzwi?

Po co te drzwi zamykali? No właśnie – dla własnego i innych bezpieczeństwa.

 O tym mój ulubiony – ze względu na otwartość na nowoczesne formy muzyczne i ekumenizm Kardynał, mam wrażenie, że zapomniał.

 Być może w miłości i duchowym rozeznaniu,

gdy przeczyta mój wpis, to zobaczy tę inną perspektywę – że ostrożność i bezpieczeństwo nie oznacza zarazem ksenofobii i rasizmu, czy braku chrześcijańskiej postawy, co może być najpoważniejszym zarzutem wobec katolików.

Co ciekawe wrogowie Kościoła już wykorzystują ten list Kardynała, aby walić nim katolików po głowie. Chyba coś poszło nie tak…

Dlatego uważam, że warto to ludziom uświadamiać, że dbając o bezpieczeństwo naszych dzieci, nie jesteśmy rasistami czy ksenofobami i co najważniejsze, nie przestajemy być roztropnymi apostołami!

 I to nie są nieuzasadnione lęki, bo statystyki w krajach zachodniej Europy jasno dowodzą, kto dokonuje rozbojów. Niestety – ten, kto nie może znaleźć pracy, perspektyw, bo jest przybyszem bez dokumentów, którego wiele firm będzie się bało zatrudnić. Nie wspominając o zupełnie innej kulturze i podejściu do młodych dziewczynek.

Nie będę tego bardziej rozwijał – wiecie, o co chodzi.

 Oprócz jednak samej ostrożności, jest jeszcze inny aspekt. Chodzi o aspekt związany z zaplanowanym i sukcesywnie realizowanym bezkrwawym dżihadem. Niestety, to nie jest teoria spiskowa, że wielu z przybyszów jest w stanie poświęcić swoje życie za wypełnienie misji, a misją wielu muzułmanów jest osiadanie w nowych krajach i płodzenie maksymalnie dużo dzieci, aby te kraje podbijać nie mieczem, lecz demografią.

Owocem tej misji jest to, że po 20-30 latach, muzułmanie potrafią stanowić większość w danych dzielnicach i – wykorzystując prawo – dostając się do rad gmin, wprowadzają lokalne prawo szariatu. To już się dzieje w krajach zachodniej Europy, ale również tej północnej.

Zatem z tymi pozwoleniami na stały pobyt osób, które nie chcą się asymilować, lecz chcą narzucać nam islam, również należy być bardzo ostrożnym – tym bardziej, że ten plan zasiedlenia Europy jest opisywany w książkach imamów.

 Mając tego wszystkiego świadomość, tym bardziej jako apostołowie Chrystusa – chrześcijanie – powinniśmy być ostrożni i zachować umiar oraz rozsądek w udzielanej pomocy, aby ta pomoc nie odbiła się Polsce za kilka lat czkawką.

 Musimy na to uważać, bo tego procesu nie da się odwrócić, co zauważyły po fakcie Szwecja, Niemcy, Francja i wiele innych krajów UE.

 Dlatego proszę wybaczyć, że ośmieliłem się polemizować z wybitnymi słowami Kardynała, ale chciałem zwrócić uwagę na inną perspektywę, której czcigodny Kardynał nie poruszył w swoim liście.

Czy macie podobne obserwacje?”

                   Myślę, że to wytłumaczenie temat wyczerpuje.

 

zdjęcie z Internetu