Nie zgadzam się!

Często zdarza się, że w wielu sprawach mam swoje zdanie. I chyba nie ma w tym niczego złego, skoro mamy wolną wolę i możemy wybierać z przekonaniem, a nie na zasadzie testu, że może trafimy na słuszną odpowiedź. I nie jest tak, że mam swoje zdanie, ale z nim się nie zgadzam, jak również nie jest tak, że jestem za, a nawet przeciw. Również, jeśli ktoś ma inne zdanie w danej kwestii, a mnie przekona do swoich racji, lub ja sam się przekonam – zdanie zmienię. Może taka refleksja przyjść nawet po latach, ale i może zdarzyć się tak, że „nie, bo nie” i „koniec kropka” jak to mawiał mój ojciec. Koniec dyskusji.

            Ostatnio zbulwersowało mnie bezprecedensowe odarcie z godności mojego zakładu pracy – Bielawskie Zakłady Przemysłu Bawełnianego „Bieltex” w Bielawie, poprzez konsekwentne i notoryczne powtarzanie w roczniku „Bibliotheca Bielaviana 2016” niewłaściwej nazwy - „Bielteks”. Mój zakład nazywał się Bieltex, a nie Bielteks i proszę mojego unicestwionego zakładu nie kopać, odzierając go nawet z nazwy, po zniszczeniu na początku tego stulecia. 

            Nie mogę tego pojąć, że zespół redakcyjny wydania, redaktor, recenzent i korektorzy dopuścili się takiego bezeceństwa. Można się o tym przekonać, czytając artykuł pana Leszka Musiała „Jubileusz szkoły zawodowej w Bielawie”. Swoją drogą muszę tu przyznać, że pan Musiał ma talent do pisania i do gawędziarstwa również, i aż chce się powiedzieć, że - też bym tak chciał. No, ale nie wszyscy mają wszystkie talenty.

            Po „Bieltexie” zostało niewiele. Ci, co w tych zakładach pracowali, mają go w pamięci, a budynki w mieście kojarzone z zakładem, przypominają jego świetność i pracę wielu ludzi. Widocznym również znakiem zakładu, tak nawet ironicznie, jest Rondo „Biektexu” – nie Bielteksu.

            I ja proszę, a nawet żądam, aby nie robić sobie jaj z naszego, szacownego zakładu i pisać o nim godnie, pisać „Bieltex”.

            Koniec! Kropka!