Powrót muzeum

     

   Wichura, jaka miała miejsce u nas 30 stycznia, przywiała ponownie temat bielawskiego muzeum, a to dlatego, że lokalne media zauważyły w swoich materiałach spadające dachówki z dachu muzeum. Dociekliwi komentatorzy zaraz zwrócili uwagę na fakt, że to muzeum tak naprawdę dachu nie ma, bo jest usytuowane na parterze, a na górze mieszkają lokatorzy, a w ogóle budynek podlega pod MZBM. Można by zapytać w związku z tym: czy to jest poważne muzeum, czy może jakiś tam dodatek do czegoś tam.

            Zapewne Bielawa aspiruje do tego, aby muzeum mieć, podobnie i podobne, a nawet może lepsze niż Dzierżoniów, ale i zapewne Bielawa aspiruje do tego, aby i nasze władze samorządowe były „lepsze” od tych dzierżoniowskich, a przynajmniej nie „gorsze”. I oczywiście nie mam na uwadze tylko obecnych władz, ale i poprzednie, które to władze słusznie temat muzeum w Bielawie podjęły.

            To już chyba mija siedem lat, jak na taki, jak na warunki bielawskie, szalony pomysł wpadł pan dr Rafał Brzeziński, wtedy dyrektor Miejskiej Biblioteki Publicznej. Powstało muzeum regionalne, do którego eksponaty licznie liczni znosili Bielawianie. Miejsce, jak miejsce, trzeba było jakieś znaleźć. Nikt jeszcze wtedy przecież nie myślał o zamku Sandreckich. Powierzchnia byłego sklepu firmowego byłego „Bielbawu”, nadspodziewanie szybko się zapełniała przekształcając Muzeum Regionalne w klasyczną graciarnię.

            Czas na zmiany. I być może zmiany te zainicjowały właśnie te spadające z dachu dachówki. Ja już o tym pisałem na blogu w art: 

 http://boleslawstawicki.blogspot.com/2014/07/zamek-sandreckich.html http://boleslawstawicki.blogspot.com/2015/06/a-moze-ja-bym-kupi.html

           
        No i trzeba sobie powiedzieć, że to muzeum, to żadne muzeum, a zaledwie dział biblioteki – Dział Regionalno-Badawczy. Jeśli ma być w Bielawie muzeum z prawdziwego zdarzenia, to powinna być to placówka niezależna, ze swoim budżetem, niewielką, ale prężną kadrą, której działania nie ograniczały by się li tylko do kasowania biletów przy wejściu, ale żeby w Bielawie czymś zaskoczyła i nawet spowodowała, że będziemy znani dalej niż Owiesno, Piskorzów, Uciechów, Jodłownik i Józefówek.

            Mając na uwadze obiecanki wyborcze burmistrza Piotra Łyżwy, mam nadzieję, że temat muzeum z prawdziwego zdarzenia w Bielawie powstanie. Zapewne nie będzie w tej sprawie konsultacji społecznych, bo samorządowcy i tak najlepiej wszystko wiedzą, a już na pewno wiedzą, co Bielawę boli i czego jej potrzeba, i z troską nad tą Bielawą się pochylają, ale jakby ktoś potrzebował mojej opinii i rady, to proszę dać cynk.

            A już teraz mogę podpowiedzieć:

1-      Najlepszym obiektem na muzeum jest zamek Sandreckich. Nie będę się nad tą      tezą rozwodził, bo może robiłbym to po próżnicy, ale Bielawianie nie darują żadnej  władzy zmarnowania takiego obiektu.

2-      Muzeum musi być obiektem samodzielnym i administracyjnie wyodrębnionym.

3-      Muzeum musi mieć swój własny budżet i podlegać bezpośrednio pod Urząd.

To tyle w tym temacie, jak to piszą niektórzy Komentatorzy.