Czystki w Bielawie odc. 25

          W zeszłym roku o tej porze, a właściwie nawet trochę wcześniej, bo końcem czerwca, hucznie uczestniczyliśmy w wyjątkowym, kulturalnym wydarzeniu, jakim była niewątpliwie już od czterech lat prezentacja bielawskiego rocznika „Bibliotheca Bielaviana”. To „dziecko” zwolnionego w haniebny sposób ze stanowiska dyrektora Miejskiej Biblioteki Publicznej w listopadzie zeszłego roku, pana dra Rafała Brzezińskiego. Nie udało się połączyć biblioteki z MOKiSem. Co stało za tym nieudanym przedsięwzięciem, zapewne wie niewielkie grono prominentnych osób w Bielawie, a na pewno panowie: Dźwiniel, Siódmak i Gładysz. Ostatecznie nowym dyrektorem z konkursu została pani mgr Urszula Ubych, związana z biblioteką poprzednio stanowiskiem kierownika biblioteki, a ostatnio p.o. dyrektora.

            Nie będę jednak roztrząsał tego tematu, bo przecież chodzi o rocznik. Na jego temat wypowiedziałem się już dość wyczerpująco. Teraz chciałbym tylko przypomnieć, że przez ostatnie cztery lata, wysiłkiem wielu zaangażowanych osób i przy bezprecedensowym, spontanicznym współudziale wielu mieszkańców Bielawy i okolic powstawał imponujący zapis historycznych wydarzeń. Wydaje się, że wraz z wyrzuceniem z kulturowej przestrzeni Bielawy tak kompetentnej osoby, jakim bez wątpienia był pan dr Brzeziński, straciliśmy coś cennego, czym był rocznik.

            Jak łatwo naszym władzom przychodzi niszczyć kulturę! Kulturę, o której potrafią wyrażać się z taką swobodą i tak kulturalnie.

            Tylko, czy tym ludziom chodzi na pewno o kulturę?