Koniec bloga

 

                                                                      Marność nad marnościami, powiada Kohelet,
                                                                      marność nad marnościami - wszystko marność.

                                                                                                                                    Koh 1,2

 

Oprócz nieskończoności wszystko się kończy. Tak i kończy się dla mnie przygoda z blogiem, zaczęta 1 października 2013 roku, a więc dziesięć lat temu.

            To już ostatni artykuł, artykuł niejako pożegnalny.

            Jak zwykle staję bezradny wobec wyzwania, co napisać, aby zainteresować Czytelnika, aby coś przekazać? Może jakieś liczby, może statystyki? – ale to wszystko marność, mówiąc za Koheletem i nie ma znaczenia. Jakiś epizod w życiu człowieka, któremu wydało się, że potrafi myśleć i napisać to, co myśli.

            Nie zmieniłem świata – dalej wszędzie zło w każdej możliwej postaci. Nie musi się nawet przebijać, nie musi sobie torować drogi i szukać miejsca. Ludzie przyjmują je z przekonaniem, że tak właśnie jest dobrze, że to jest dobro. Czy sprawdzają się słowa wykrzyczane przez Czesława Niemena, że ludzi dobrej woli jest więcej? Trzeba zastanowić się głęboko nad słowem „człowiek” i „wola”, żeby to zrozumieć i przyjąć.

            Dziesięć lat to kawał czasu. W wieku dziesięciu lat w Kościele katolickim dzieciaki są już po Pierwszej Komunii Świętej.

            I co dalej?

            Przez okres pisania przeżyłem wiele wzniosłych chwil. Były ciekawe internetowe spotkania i te na żywo na mieście. Miło było słyszeć pochwały za odwagę pisania na różne tematy od ludzi znanych i darzonych szacunkiem. Nie będę tego wszystkiego na koniec opisywał. Te rzeczowe komentarze też dawały satysfakcję i mobilizowały do dalszej „pracy”. Przytoczę choć jeden z nich, zupełnie nieznanego mi studenta z Górnego Śląska, z którym nawet potem korespondowałem w interesującym nas wspólnie temacie:

„Witam !
Prowadzi Pan bardzo interesujący blog, podobają mi się również poglądy i postawy jakie Pan prezentuje, a których w dzisiejszych czasach jest niestety co raz mniej.”

            Była też taka sytuacja jeszcze na początku prowadzenia bloga, że bardzo chciał mnie poznać jeden z byłych radnych. Zaprosiłem do swojego domu. Przegadaliśmy godzinę. Więcej tego pana już nie spotkałem.

            Niewątpliwie najlepszą opinią dla mojego bloga była sytuacja w pewnej rodzinie, kiedy żona do męża wykrzyczała:

            „Jeśli jeszcze raz zobaczę, że czytasz Bolka bloga, to wyrzucę ci komputer przez okno!”

            To tylko potwierdza to, że moje pisanie było kontrowersyjne, że wyzwalało emocje, pobudzało refleksje, dawało do myślenia, ale i informowało.

            Ale były też opinie takie jak poniżej i podobne:

            „Piszcie dalej panie Stawicki. Kto wie może jakiś list gratulacyjny z Nowogrodzkiej dostaniecie, może jakiś wywiad w TVPiS się trafi, a może nawet sam towarzysz Kaczyński przyjedzie i da w nagrodę 15 emeryturę.”

            Jako bloger pisałem felietony do dwóch lokalnych gazet: Dzierżoniowski Tygodnik Powiatowy i DDZ24.EU.  W Tygodniku pisałem w towarzystwie takich osobistości jak panowie: Janusz Maniecki, Jerzy Jankowski, Sławomir Waś i niezapomniany redaktor Piotr Laskowski, a w DDZ24 spotkałem się z felietonistą panem Adamem Pajdą, z którym w realnym świecie znam się po dzień dzisiejszy.

             Za ten wspólnie spędzony czas pięknie dziękuję Wszystkim Komentatorom, Sympatykom i Obserwatorom. Jeszcze raz dziękuję panu Henrykowi, którego w komentarzach też nie oszczędzano i choć potem nie podpisywał się, to dalej wytrwale komentował aż do końca. Chciałbym pana Henryka poznać. Pojechałbym nawet do Nowej Rudy.

            Nie zamykam bloga. On dalej będzie, ale już nie będę pisał. Nie zamykam możliwości komentowania jeszcze do końca roku, bo może Ktoś będzie chciał mi podziękować, za te lata wydajnej i ciężkiej pracy, często zupełnie niezrozumianej i niedocenianej. Potem zlikwiduję pocztę bloga.

            I to koniec!

            Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!