Zniewaga krzyża

Wspominając niedawno autostradę A-1, to był czas, kiedy wybrałem się na trzy dni do mojego rodzinnego Włocławka i bliskiego mi, poprzez rodzinne powiązania, – Grudziądza. Byłem na cmentarzu tak w jednym jak i w drugim mieście, „odwiedzając” bliskich z rodziny. Cmentarz we Włocławku jest ogromny. Jest tam dużo rodzinnych grobów, jak również grobów znajomych, sąsiadów bliższych i dalszych, ale też koleżanek i kolegów ze szkoły. Nie starczyło by jednego dnia, aby wszystko obejść i choć krótko powspominać.

            Jak to na cmentarzu – są wypielęgnowane groby, ale i są bardzo zaniedbane, zniszczone i niszczejące. Tak  też się zdarza. Przechodząc jedną z alei, zainteresowało mnie coś wiszącego na krzyżu, należącym do jednego z grobów. To stary grób, z przełamaną na pół płytą nagrobną i wrośniętym w drzewo krzyżem. Dość to osobliwe. I to na ramieniu tego krzyża, niczym na jakimś wieszaku, ktoś powiesił w plastikowej torbie narzędzia do pielęgnacji grobu: grabki, szufelkę, zmiotkę, a pod krzyżem urządzono osobliwe śmietnisko. Tę torebkę zaraz zdjąłem, oczywiście, bo krzyż nie może być bezczeszczony.  

            Zastanawiające jest to, że ktoś potrafi takie coś zrobić. Posprząta „swój” grób, a inny wykorzysta do tak niecnych celów.

            W poprzednim artykule odezwało się kilkoro znawców wyznawców Chrystusa – chrześcijan, katolików. Może wypowiedzą się też na ten temat, nie mniej przecież kontrowersyjny niż Tusk i zboczenia płciowe. Może znajdą się obrońcy krzyża i niekoniecznie jako wyznawcy, ale jako ludzie kultury, ludzie szacunku i tolerancji. A może odezwą się tacy, którzy przy okazji będą, jak zwykle, komentować nie na temat, pisząc o Toruniu i o PiSie?

            Oczywiście – nic nowego!