Ostatni bieg na kościelną wieżę

        Tytuł tego felietonu można odczytać dwuznacznie, a mianowicie, że był to kolejny bieg z cyklu „do końca świata i jeszcze jeden dzień dłużej…” oraz, że był to faktycznie ostatni bieg na kościelną wieżę naszego kościoła i więcej już ich nie będzie. Ja jestem przekonany, co do tej drugiej wersji i ze swojej strony zrobię wszystko, żeby w przyszłym roku takiego profanacyjnego biegu nie było, choćbym miał położyć się przed schodami do naszego kościoła, żeby przy okazji był to również bieg z przeszkodami.

          Bieg ten odbył się wczoraj, w sobotę 26 lipca 2014 roku w uroczystość św. Anny, matki Matki Bożej. Relacje z tego biegu już są zamieszczone na Dobie i Sudeckiej, choć entuzjazmu w nich nie zauważyłem. Z mojej strony relacji nie będzie, choć gdyby była, zapewne inaczej wyglądałaby niż te w oficjalnych, „niezależnych” naszych środkach masowego przekazu.

            Bieg miał się zacząć o godzinie 10:00, właśnie o tym samym czasie, gdy zaczynamy swoje rowerowe spotkanie. Mimo to podszedłem przed umówionym czasem, żeby popatrzeć na bezpośrednie przygotowanie do tego cudacznego widowiska, oczywiście z zamiarem zrobienia choć kilku fotek. Już z daleka na ul. Wolności można było zauważyć rozgrzewających się zawodników. Biegali we wszystkich możliwych kierunkach, realizując sobie tylko znane formy przygotowania. Biegali też po placu kościelnym. Z zainteresowaniem zaglądali do świątyni, gdzie właśnie była msza pogrzebowa.

            W ogóle to pan zapowiadacz, trochę jakby skrępowany, prosił o cierpliwość i wyrozumiałość, że tym razem będą przerwy w bieganiu, bo są msze pogrzebowe. A w tym okresie były aż trzy. I tak zastanawiam się, w związku ze zmianami w liturgii mszy św. pogrzebowej, cofając się do nieodległej wszak przeszłości, jakby to było, gdyby w czasie zawodów wynoszono trumny ze zmarłymi. Jak czułyby się rodziny zmarłych i pozostali żałobnicy, i jak czuliby się zawodnicy widzący wynoszone z kościoła trumny?

            W komentarzach internautów można przeczytać, jak to przed biegiem ładnie niektórzy zawodnicy się żegnali. Ja nawet widziałem zawodnika, jak w skupieniu modlił się przed pomnikiem św. Jana Pawła II. O co się modlił, nie będę dociekał. Brakowało mi trochę w tej religijnej imprezie naszego ks. proboszcza, który by pobłogosławił zawodnikom, a potem w spiekocie dnia pokropił ich święconą wodą. Również w dzisiejszych ogłoszeniach parafialnych brakowało mi informacji o tej imprezie i jej wynikach.

            Bieg chyba nie spełnił oczekiwań organizatorów. Zaledwie ponad siedemdziesięciu zawodników i to chyba bez zagranicznych, rokuje szybki upadek tej imprezy. Być może wcześniej organizatorzy wycofają się z tego haniebnego przedsięwzięcia, sami dochodząc do wniosku, że była to tragiczna pomyłka. Liczę tu szczególnie na naszego ks. proboszcza dra Stanisława Chomiaka, który po ponownym przeanalizowaniu tej bulwersującej sprawy i zasięgnięciu opinii Rady Parafialnej, sam wycofa się z tego procederu i nie przestraszy go nawet znane powiedzenie: „Kto daje i odbiera – ten się w piekle poniewiera”, i wycofa się z zawartej z bielawskim OSiRem umowy.

            Ja od siebie już w najbliższym czasie podejmę oficjalne działania, zmierzające do powrotu do normalności naszej kościelnej wieży i zapewnienie sakralnemu obiektowi statusu sacrum, a nie profanum.

            Kończę wypowiedzią jednej z osób na Sudeckiej:

            - Hańba!

ZOBACZ  ZDJĘCIA

           
http://www.tvsudecka.pl/33,4633-vi_bieg_po_schodach_wiezy_kosciola.html

http://ddz.doba.pl/?s=subsite&id=42124&mod=1