Bielawa - Góra Wszystkich Świętych

         

       W sobotę 5 lipca na miejsce zbiórki pod pomnikiem św. Jana Pawła II stawił się kol. Janek i kol. Franek, a więc razem ze mną było nas troje. Propozycja Góry Wszystkich Świętych do sanktuarium Matki Boskiej Bolesnej została zaakceptowana i pojechaliśmy, tym razem pierwszy raz w tym roku przez góry.

            Ja w tym uroczym zakątku naszego Dolnego Śląska byłem już wielokrotnie, ale dla moich kolegów było to coś nowego.

            Pojechaliśmy dobrze wszystkim znaną trasą przez Józefówek, Ostroszowice do Jodłownika. W Józefówku znów ktoś się buduje, a przed Jodłownikiem widać pozostałości po świetności ośrodka wczasowego jakiejś zapewne firmy z Polski. Jeszcze nie tak dawno ten ośrodek żył dziećmi, młodzieżą, a poza wakacjami zapewne pracownikami zakładu. 

                                         

            Jak w każdej miejscowości i tu znajduje się pałac, ale raczej jeszcze nikt w nim nie mieszka.

            Piękne są widoki zaraz po wjeździe w góry. 

    Wiedziałem, że nie będzie mi łatwo, bo wziąłem inny rower i choć również wyścigowy, to raczej przystosowany do płaskich tras. Mimo to, choć z trudem i jako ostatni, udało mi się zaliczyć po kolei cztery „mostki”. 

    Za ostatnim planowaliśmy krótki postój, żeby kolegom pokazać źródełko ze specyficznym zapachem i smakiem wody. Nieopodal odnaleźliśmy ślady po obozowaniu, co trochę nas zdziwiło.

            Uprzejmy pan zrobił nam wspólne zdjęcie na Przełęczy Woliborskiej. Będzie miła pamiątka. 

             No i kontrolowany zjazd do Woliborza.

            Nie spodziewaliśmy się, że droga do Dzikowca będzie zrobiona. Stąd jeszcze większe dziury w asfalcie. Ale mam wrażenie, ze skoro coś robi się na poboczu, to i może nawierzchnia będzie nowa. Trochę jest dziwne, że ziemia jest tu intensywnie pomarańczowa, jak cegła.

            Franek zażyczył sobie kąpiel w Dzikowcu na zaporowym zbiorniku. Nigdy tam nie byłem, a i kolega Janek też nie, a wiec podjechaliśmy. Urocze miejsce; czysta woda, duża trawiasta plaża. Jest gdzie prawdziwie odpocząć.

            Z Dzikowca do Nowej Rudy Słupca jest dobra droga i z górki. Przyjemna jazda. Za światłami zatrzymaliśmy się przy kościele. Zbudowany jest z czerwonego kamienia, chyba miejscowego.

            Zaraz dalej skręcamy w prawo i wąską drogą pniemy się do góry, do widocznej kaplicy na wzniesieniu. Kto tam jechał, to wie, jaka to góra. Jadąc na tym rowerze niestety miejscami przegrywałem. Trzeba było zsiadać i iść pieszo.

            Bez większych przeszkód wreszcie dojechaliśmy do sanktuarium Matki Boskiej Bolesnej. Miło było znów przebywać w tym pięknym miejscu.

            Koledzy nie wiedzieli oczywiście, że jest jeszcze wieża do zaliczenia i było to dla nich sporą niespodzianką. A jakie widoki!

            Mówi się, że droga powrotna zawsze jest krótsza. Nasza nie była krótsza, bo Franek zaproponował Dzikowiec jakby trochę ominąć i wyjechaliśmy prawie pod Srebrną Górą. No i ten wjazd na Woliborską. Długi, uciążliwy, chce się zatrzymać i odpocząć, ale obiecaliśmy na 15-tą być w domu. Ostatni zjazd po dobrej nawierzchni. Zaledwie kilka minut i już jesteśmy w Jodłowniku. Wracamy przez górną Bielawę.

            Rozjeżdżamy się na rondzie „Bielbawu”.  W sumie przejechaliśmy 60 km, ale ponieważ po górach, to mówią, że liczy się to podwójnie. Dojechaliśmy na czas.

            Za tydzień nowa przygoda. Zapraszamy!

            Link z tej trasy z podobnego wyjazdu:

http://wirazbielawa.blogspot.com/2013/07/sobota-13072013-rok.html