Nowy prymas

17 maja 2014 r. ogłoszono oficjalnie, że nowym prymasem Polski papież Franciszek mianował abpa Wojciecha Polaka. Nie jest moim zamiarem przedstawianie sylwetki nowego prymasa, ale w sferze moich zainteresowań znalazła się rozmowa z nim w TVP Info po głównym wydaniu „Wiadomości” już w sobotę w kilka godzin po ogłoszeniu tej nominacji. I tu też temat traktuję bardzo wybiórczo koncentrując się na wypowiedzi dotyczącej stanowiska Kościoła do polityki jako takiej i do wyborów w kontekście zbliżających się wyborów do Parlamentu Europejskiego, jakie mają być 25 maja. Na pytanie redaktora Krzysztofa Ziemca, czy Kościół powinien zajmować się polityką, ks prymas odpowiedział twierdząco, że tak – w trosce o dobro wiernych. Ponieważ wywiad był ograniczony czasowo, nie było możliwości rozwinięcia tematu. Pan redaktor zdążył jeszcze, jakby hasłowo, rzucić pytanie – czy Kościół będzie wskazywał, na kogo głosować w wyborach do Europarlamentu. Odpowiedź była z góry przewidziana, bo od wielu lat jest ona taka sama ze strony Kościoła: Kościół nie wskazuje, na kogo głosować, wskazuje natomiast pewne pola wyboru.

I faktycznie również w naszej bielawskiej rzeczywistości tak jest, choć nie zawsze. Sprawę, właśnie takiego "pola wyboru" przed głosowaniami najczęściej załatwia list pasterski Episkopatu Polski. Zdarza się jednak, że proboszczowie od siebie jeszcze coś konkretnego dodają, co również potwierdzał redaktor Ziemiec w rozmowie z prymasem.

Takie „pole wyboru” można również potraktować jako pewnego rodzaju sprawdzian dla Kościoła, czy wierni dobrze zrozumieli, na kogo nie powinni głosować mając na uwadze wyznawane przez siebie zasady. Chodzi oczywiście o wartości moralne, których depozytorem jest Kościół i które są niezmienne. 

List episkopatu najczęściej jest odczytywany przed wyborami do sejmu i senatu czy na prezydenta oraz czasami przed referendami. Przed wyborami do władz lokalnych, samorządowych, w konsekwencji, dobrze byłoby usłyszeć głos biskupów diecezjalnych, dziekanów i proboszczów, którzy mogliby wskazać „pole wyboru” dla zagubionych w lokalnej polityce diecezjan i parafian. I tu doszedłem do naszej Bielawy, co od niedawna intensywniej mnie interesuje w związku z wyborami burmistrza miasta i Rady Miasta.

Czy nasz ksiądz dziekan, nasi księża proboszczowie poprzez wskazywanie „pola wyboru” zasugerują, w trosce o miasto, w trosce o mieszkańców i podpowiedzą na jesieni, na kogo nie głosować? Czy dadzą nam, parafianom, do zrozumienia, że nie powinniśmy głosować na partie i na ludzi związanych z tymi partiami, które są Kościołowi zdecydowanie przeciwne, które promują aborcję, eutanazję, związki partnerskie i życie według zasady „róbta co chceta” – a co nie jest zgodne z Pismem Świętym i nauką Kościoła? A mówię tu o Sojuszu Lewicy Demokratycznej, który w Bielawie jeszcze jest i o Twoim Ruchu, którego na szczęście jeszcze w Bielawie nie ma, co nie znaczy, że kiedyś się nie pojawi, jeśli nie będziemy czujni i przeciwni. W niedalekim Dzierżoniowie wszak o Ruch Palikota już się otarliśmy, a to za przyczyną pani posłanki Raczyńskiej. Mam również na myśli postkomunistów w osobie byłego pierwszego sekretarza KZ PZPR Ryszarda Dźwiniela i innych, których na razie nie wymieniam, bo może nie będą ubiegać się o kolejną, nieustającą reelekcję do Rady Miasta Bielawy.

Czy księża proboszczowie zauważą, że o zaszczytne stanowisko burmistrza Bielawy ubiega się również wykształcona osoba z doktoratem, absolwentka Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, który to uniwersytet w czasie komuny był utrzymywany wyłącznie z ofiar wiernych, bo państwo i partia nie dawało ani złotówki na ten uniwersytet, jedyny w komunistycznym bloku? A Bielawa w tamtych czasach sporo na KUL środków przekazywała i nawet kiedyś przyjechał do nas sam rektor tej uczelni, aby osobiście za to podziękować.

Zapewne o tych zależnościach, między lokalnym Kościołem a władzami samorządowymi jeszcze niejednokrotnie będę się wypowiadał w trosce o Bielawę i jej przyszłość, ale już teraz chciałbym zachęcić Bielawian do „uprawiania polityki” - na każdym szczeblu. Nie trzeba się tego bać. Sam papież Franciszek również do tego zachęca. Taki cytat z jego wypowiedzi znalazłem w zeszłym roku w Internecie:

Tutaj jesteś: Strona główna | AKTUALNOŚCI  ŚWIAT  Franciszek: dobry katolik to ten, który miesza się w politykę

Franciszek: dobry katolik to ten, który miesza się w politykę

2013-09-16 15:04

Share on facebook 

Share on twitter Share on wykop1

Papież Franciszek podczas porannej mszy w Domu św. Marty mówił o roli katolików w polityce oraz zwrócił się do rządzących, tłumacząc im, w jaki sposób powinni wypełniać swoje obowiązki.

- Nie można rządzić bez miłości do ludzi i bez pokory! Każdy mężczyzna i każda kobieta, którzy muszą przyjąć obowiązki wynikające z wejścia do rządu, muszą zadać sobie dwa pytania. Po pierwsze: czy kocham moich ludzi, by móc służyć im lepiej? Po drugie: czy jestem skromny i słucham wszystkich różnorodnych opinii, by odnaleźć najlepsze rozwiązania? Jeśli nie odpowie się na te pytania, rządzenie nie będzie dobre - powiedział Franciszek. 

SKOCZ DO TEKSTU

REKLAMA

- Nikt z nas nie może powiedzieć: "Nie mam z tym nic wspólnego, to oni rządzą". Nie, nie. Każdy jest odpowiedzialnych za ich rządzenie i każdy musi starać się, by oni rządzili jak najlepiej. Musimy brać udział w polityce zgodnie ze swoimi zdolnościami. Polityka, według społecznej nauki Kościoła to najwyższy rodzaj charytatywności, gdyż służy dla wspólnego dobra. Nie można umywać rąk. Wszyscy musimy dać coś od siebie – podkreślił papież. 

- "Dobry katolik nie miesza się w politykę" - to nieprawda. To nie jest dobra droga. Dobry katolik miesza się w politykę, oferując danie z siebie wszystkiego, by ci, którzy rządzą mogli rządzić. Ale co najlepszego możemy zaoferować rządzącym? Modlitwę! - zaznaczył Franciszek.