Kawałek Żeromskiego

       Proszę się nie obawiać, Żeromskiego nie będziemy ćwiartować, choć jak się niedawno dowiedziałem, to już nie jest ten sam Stefan Żeromski, jakiego poznałem w dzieciństwie ze „Wspomnień niebieskiego mundurka” i jakieś choć symboliczne potarganie za ucho by mu się przydało. Teraz, z perspektywy czasu raczej znawcy jego życiorysu i twórczości skłaniają się do stwierdzenia, że ten mój ulubiony Żeromski był po prostu lewakiem.

            Mnie chodzi jednak o ulicę imienia tego pisarza, która to ulica w Bielawie jest i jest bardzo ciekawa pod wieloma względami, o których jednak na razie nie będę pisał generalnie.

            Jadąc niedawno do Dzierżoniowa, oczywiście składakiem, uwagę moją zwrócił murowany z cegieł stary płot po prawej stronie za ulicą kolejową. Ciekawy zabytek. Czy teraz ktoś miałby taką wyobraźnię, żeby taki parkan postawić? Raczej nie.

            Dalej, również po prawej stronie, straszą jeszcze swoim wyglądem pozostałości po „Bieltexie”. Akurat te budynki należały chyba do Centralnego Warsztatu Mechanicznego (CWM).

            Ale tuż przy tych ruinach, tak po jednej jak i po drugiej stronie ul. Żeromskiego, znajdują się zaadoptowane, pięknie wyremontowane pomieszczenia mojego (no, nie tylko) zakładu. Można? Można!

            No i na koniec budujący się kolejny już plac zabaw dla dzieci obiecany na 1 czerwca, czyli na Dzień Dziecka. Będzie znów okazja do przecięcia wstęgi. Jeśli, co widać na zdjęciu z 22 maja, ten plac zabaw ma powstać w ciągu tygodnia, to będzie to zaiste kosmiczne tempo.

              Tylko brać przykład!