Obrazkowa demokracja

czyżby autor tekstu zarzucał byłemu Prezydentowi Wałęsie, że nie zrobił porządku jak były Prezydent Hawel? takie są reguły demokratycznego świata. I tekst nic w tym przypadku nie zmieni. Jeśli ci nie pasuje to zagłosuj jak w demokratycznym państwie przeciw tym osobom.

To jest część tekstu, jaki ukazał się ostatnio pod (chyba) kontrowersyjnym artykułem w Dzierżoniowskim Tygodniku Powiatowym. Mając na uwadze autora tekstu, pomyślałem, że może chodzi o mnie. W pełni podzielam opinię autora wpisu, który natchnął mnie (będzie powód zapewne, żeby nazwać mnie osobą natchnioną, a może nawet nawiedzoną) do wypowiedzenia się na temat demokracji bez sięgania do encyklopedii. Natchnął mnie nie autor komentarza, oczywiście, tylko jego słowa. Jak to jest z tą Bielawską Demokracją i jak ma się to do innych demokracji?

            Nie można zarzucić Łukaszence na Białorusi, że na Białorusi nie ma demokracji. Gdyby tak autor komentarza w rozmowie z prezydentem naszego wschodniego sąsiada, zasugerował mu, że jest prezydentem niedemokratycznego państwa, zapewne usłyszałby w odpowiedzi, że na Białorusi jest więcej demokracji niż we wszystkich krajach Unii Europejskiej razem wziętych.

          Na Ukrainie jest 100% demokracji, co widzimy już od miesiąca. Demokratycznie wybrany prezydent w demokratyczny sposób strzela do swoich obywateli i nie pozwala na demokrację inną, niż na taką jaką on ją rozumie. Chyba nie czytał encyklopedii.

            Autor komentarza kończy swój wpis hasłem: Niech żyje demokracja!

            Pytam. Jaka demokracja niech żyje?!

            Dodam inne demokratyczne hasła, które przecież w demokratycznym kraju, jakim jest Polska i w takim demokratycznym mieście jakim jest na pewno Bielawa, w imię demokracji można powiedzieć, powtórzyć i wypowiedzieć:

            - Niech żyje sojusz robotniczo – chłopski!

            - Niech żyje towarzysz Wiesław!

            - Niech 1- Maja żyje! Niech się z nami napije!

            - Niech żyje nieustająco burmistrz Bielawy!

            - Niech żyje król Maciuś Pierwszy!

            - Niech żyją „Resortowe dzieci”!

            Czy napisałem może coś nietaktownego, mając na uwadze demokrację? Demokrację taką, jaką ja rozumiem? Demokrację bez encyklopedii?

            Dlaczego w tytule jest napisane „Obrazkowa demokracja”? Dlatego, że wyborcy w Bielawie, którymi najczęściej są ludzie wywodzący się z minionej, a niezapomnianej Demokracji Ludowej, nie czytają encyklopedii i nawet jej nie mają. Głosują nieustająco na Dźwiniela patrząc na niego „jak w obrazek”. Przystojny, kilkadziesiąt lat odmłodzony na zdjęciach i banerach w czasie kampanii wyborczej, zawsze z zapiętymi wszystkimi guzikami w świetnie skrojonych ubrankach, nie tak, jak nasi przywódcy na załączonym zdjęciu podczas otwarcia mostu przez Wisłę w Kwidzynie.

           Ja nie mam pretensji, że pan Dźwiniel wygrywa kolejne wybory, chociaż mi to się nie podoba. Nie mam pretensji, że demokracja w Bielawie sprawia, że nikt inny już od szesnastu lat „do przysłowiowego żłoba się nie dorwie”, bo taka jest u nas demokracja! Zdeterminowanych kandydatów „do stołka” burmistrza nie ma, resztka młodzieży, która jeszcze w Bielawie pozostała, nie głosuje z zasady, a jak głosują to na tych, za których kadencji wybudowano skate park (może byłoby „zdziwko”, gdybym ujawnił, kto był naprawdę pierwszym pomysłodawcą Skate parku) lub wyremontowano Czako. A kto zrobił siłownię w parku? A kto zbudował drogę na os. Europejskie? A kto zrewitalizował park? A kto …? Można tak wymieniać jeszcze długo.

            A co zrobił ten, a ten kandydat, który śmiał stanąć w szranki z burmistrzem Dźwinielem w „walce” o najwyższe stanowisko w magistracie? No …, jeszcze nic. On dopiero zrobi, jak wygra - oczywiście. A może to tylko obiecanki? Czy warto ryzykować?

            Burmistrz Dźwiniel świetnie wyczuwa demokrację. Dochodzi do tego, że to sami Bielawianie proszą go, żeby dalej trzymał ster tego dryfującego okrętu, na burcie którego dumnie napisane jest – „Bielawa”. I to też jest demokracja.

            Są takie małe gryzonie, nie pamiętam, jak się nazywają, które w pewnym okresie całymi stadami biegną przed siebie szaleńczym tempem i rzucają się ze skalnego urwiska do oceanu. Giną na zboczu, lub w wodzie, bo nie umieją pływać. Po co one to robią? Czy może to niepohamowany pęd do demokracji? 
              A, przypomniałem sobie – to lemingi.

            Ja do demokracji szczęścia jakoś nie mam. Jeszcze jak moje dzieci chodziły do szkoły podstawowej, raz udało mi się wejść do klasowego Komitetu Rodzicielskiego, a i to tylko dlatego, że jak to w takich przypadkach bywa, nie było chętnych i mnie znajoma nauczycielka wyciągnęła ze szkolnej ławki za uszy.

            Kiedy ostatnio próbowałem coś zrobić dla mieszkańców Bielawy znajdujących się pod jurysdykcją Spółdzielni Mieszkaniowej i po raz już siódmy z kolei wystartowałem odważnie do Rady Nadzorczej Spółdzielni, na drodze mojej kariery u schyłku wieku stanął niezmordowany w służbie dla miasta Bielawy pan Ryszard Stelmaszczyk, przewodniczący właśnie mijającej wtedy kadencji RN Spółdzielni.

            Ja, człowiek znikąd i pan Stelmaszczyk, człowiek znany, szanowany, lubiany, wszędzie wybierany, który swoimi honorami i zaszczytami mógłby obdarować połowę Bielawy. Zna mnie. Mógł zrezygnować z kandydowania. Dać mi jakąś szansę.

Widocznie nie mógł. Może był namaszczony przez prezesa? Przegrałem dwoma głosami. Prawdopodobnie przez to, że nie powiedziałem, że znam się na komputerze, a pan Stelmaszczyk to powiedział. Być może zaimponowało to zgromadzonemu gremium wyborczemu, bo raczej w starczym błysku ich oczu komputerów nie widziałem. Władza, jak się okazuje, jaka by nie była: prezydenta, burmistrza czy ciecia - ma swój smak. Ci, co jej już zasmakowali, nie oddadzą. Jak Józef Cyrankiewicz – Władzy raz zdobytej, nie oddamy. Demokrację wycyckamy do końca, do śmierci i jeszcze jeden dzień dłużej!

            Kiedy ogłoszono wyniki, pan Stelmaszczyk powiedział po cichu, ale na tyle głośno, że ja usłyszałem: „Zwyciężyła demokracja!”. Czy, jeśli pan Stelmaszczyk by przegrał, czy demokracja też by zwyciężyła? Nie! Bo demokracja zwycięża tam, gdzie zwycięża pan Stelmaszczyk. I wcale mnie to nie dziwi, bo każdy ma swoje zdanie na temat demokracji.

            Jeszcze raz powtórzę słowa pani minister Kudryckiej, którą cytowałem już gdzieś wcześniej: Demokracja to też danie szansy innym, może nawet mniej znanym, aby mogli służyć (przytaczam z pamięci sens wypowiedzi).

            Na taki typ demokracji w Bielawie szans nie ma.

            Niech Bielawska Demokracja żyje! Niech się z nami napije!