List Biskupa Świdnickiego

List Biskupa Świdnickiego na Wielki Post 2018 r. - do odczytania w niedzielę 18 II br. W mocy Ducha Świętego ku nawróceniu i odnowie wiary i modlitwy

List Biskupa Świdnickiego do Duchowieństwa i Wiernych Świeckich

 Diecezji Świdnickiej na Wielki Post 2018 roku

1. Rozpoznajmy obecność i działanie Ducha Świętego w Kościele i wśród nas

Czcigodni bracia kapłani, drogie siostry zakonne; umiłowani diecezjanie!

Tegoroczny Wielki Post przeżywamy w roku duszpasterskim, któremu towarzyszy hasło: „Jesteśmy napełnieni Duchem Świętym”. W dzisiejszej Ewangelii słyszeliśmy, że „Duch wyprowadził Jezusa na pustynię” (Mk 1, 12). Przypomnijmy, że ten Duch Święty zstąpił na Jezusa pod widzialną postacią gołębicy podczas chrztu w Jordanie. Ojciec niebieski złożył wówczas świadectwo o Jezusie: „Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie” (Łk 3, 22b). Jezus miał świadomość, że jest napełniony Duchem Świętym, że w Jego mocy naucza i czyni cuda. Wyraźnie potwierdził to w synagodze w Nazarecie, kiedy odniósł słowa do siebie proroka Izajasza: „Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobra nowinę...” (Łk 4,18a). Pod koniec swojej ziemskiej misji Jezus obiecał przekazać Ducha Świętego swoim wybranym uczniom. Tak się też stało w dzień Pięćdziesiątnicy Paschalnej. Dzięki mocy otrzymanej od Ducha Kościół Apostolski podjął odważne nauczanie i dawanie świadectwa o tym, że Jezus z Nazaretu oddał dobrowolnie swoje życie na krzyżu na zgładzenie grzechów wszystkich ludzi. Św. Paweł Apostoł w swoich Listach przybliżył nam Osobę i działanie Ducha Świętego. Przede wszystkim uczył, że Duch Święty uzdalnia nas do wiary i do modlitwy. W Pierwszym Liście do Koryntian napisał: „Otóż zapewniam was, że nikt pozostając pod natchnieniem Ducha Bożego, nie może mówić: «Niech Jezus będzie przeklęty». Nikt też nie może powiedzieć bez pomocy Ducha Świętego «Panem jest Jezus»” (1 Kor 12, 3). Natomiast w Liście do Rzymian zamieścił słowa: „Sam Duch wspiera świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi” (Rz 8, 16); „Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Ten Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami” (Rz 8, 26).

Drodzy bracia i siostry, ten sam Duch Święty jest obecny i działa w Kościele. Jest także w nas. Nosimy Go w naszym wnętrzu od chwili naszego chrztu i bierzmowania. To właśnie ten sam Duch Święty wspomaga nas w wyznawaniu wiary i uzdalnia nas do modlitwy, do trwania przed Bogiem. Mówiąc językiem dzisiejszej Ewangelii, to ten sam Duch Boży sprawia, że dobrze czujemy się w królestwie Bożym, w którym jesteśmy. On też daje nam siłę do nawracania się i do wierzenia w Ewangelię. Jeśli jesteśmy na Niego otwarci i pozwalamy Mu w nas działać, On zmienia w nas myślenie z czysto ziemskiego, doczesnego, na myślenie ewangeliczne i każe nam Ewangelię Jezusa uważać za najcenniejszy skarb, którego nie wolno nam zgubić, ani z którego nie wolno dać się okraść. Dodajmy jeszcze, że Duch Święty ogromnie nam pomaga, abyśmy chętnie i dobrze pełnili wielkopostną pokutę, abyśmy praktykowali owocnie jałmużnę, modlitwę i post.

2. Duch Święty usposabia nas do modlitwy serca

Drodzy bracia i siostry, dzisiejsza Ewangelia podsuwa nam jeszcze jeden ważny wątek. Jezus spędza 40 dni na modlitwie w ciszy, na pustyni, na łonie natury. W całej działalności publicznej dość często oddalał się na miejsca ustronne, by się modlić. Przebywał wśród tłumów, a kochał ciszę, milczenie, modlitwę.

W ciągu ostatnich lat ukazało się w Polsce kilka książek kard. Roberta Saraha, kardynała pochodzącego z Gwinei, w Afryce Zachodniej, od lat posługującego w Rzymie, aktualnie jako prefekt Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. Jedna z jego książek, wydana po polsku, nosi tytuł: Moc milczenia(Warszawa 2017). Wzruszającą „Przedmowę” do książki napisał papież Benedykt XVI, a „Przedmowę do polskiego wydania”, zamieścił ks. arcybiskup Henryk Hoser, dziś emerytowany biskup warszawsko-praski. Książka poświęcona jest potrzebie milczenia przez Bogiem. Kardynał napisał w niej: „Bez milczenia Bóg znika w hałasie. A hałas ten staje się tym bardziej natarczywy, im bardziej nieobecny jest Bóg. Świat jest zgubiony, jeśli nie odkryje na nowo milczenia” (p. 142). Autor zachęca nas także do uczenia się słuchania. Zauważamy, że dzisiaj wszyscy chcą mówić, a nie ma kto słuchać. Autor pisze: „Aby słuchać, koniecznie trzeba zamilknąć. ... Milczenie słuchania jest darem z siebie dla drugich i marką moralnej elegancji. Musi ukazywać świadomość naszej pokory, potrzebnej, by zgodzić się przyjąć od drugiego dar, który daje Bóg. Drugi człowiek zawsze bowiem jest bogactwem i cennym darem, ofiarowanym przez Boga, byśmy wzrastali w pokorze, w człowieczeństwie i w szlachetności” (p. 143).

W tegorocznym Wielkim Poście zachęcam Was wszystkich do modlitwy adoracyjnej. Adoracja Najświętszego Sakramentu to nie tylko głośna modlitwa, wspólne śpiewy adoracyjne, ale także trwanie przez Jezusem w modlitewnej ciszy. Sens modlitwy adoracyjnej w ciszy pięknie wyraził pewien wieśniak z Ars, który spytany przez swego świętego proboszcza, co robi, gdy siedzi tak godzinami w kościele i nie odmawia nawet cząstki Różańca, odpowiedział: „Patrzę na Niego, a On patrzy na mnie i jest nam dobrze razem”. Taka modlitwa jest wielką sztuką, której trzeba się uczyć całe życie.

W trosce o pogłębienie pobożności adoracyjnej, zwracam się z gorącym apelem do naszych kapłanów, w szczególności do księży proboszczów, aby z czasem wprowadzili godziny adoracyjne w swoich świątyniach czy kaplicach, np. tzw. Godzinę Świętą w pierwsze czwartki miesiąca. W wielu większych miastach naszej diecezji mamy już wiele okazji, by adorować Najświętszy Sakrament, ale tych miejsc ciągle jeszcze jest za mało. Mamy przecież tyle ważnych intencji, indywidualnych, rodzinnych, parafialnych, ogólnokościelnych czy narodowych. Opóźnia się legislacja prawnej ochrony życia nienarodzonych. Z roku na rok maleje liczba kleryków w naszym seminarium duchownym. Są trudne sprawy związane z prowadzeniem katechezy w szkołach i przy parafiach. Jest nam po prostu potrzebny szturm do nieba. (Winniśmy tak się modlić, jakby wszystko zależało od Pana Boga i tak pracować, jakby wszystko zależało od nas, jak mówił św. Ignacy Loyola).

W końcowej, trzeciej części Listu, spójrzmy jeszcze na ustalone już inicjatywy duszpasterskie płynące od Ojca Świętego Franciszka i od naszej diecezji.

3. Inicjatywy duszpasterskie w tegorocznym Wielkim Poście

Niedawno Ojciec Święty ogłosił specjalny dzień modlitwy i postu w intencji pokoju. Będzie to piątek, 23 lutego br. Papież Franciszek prosił, abyśmy wszyscy zadali sobie pytanie: „Co mogę uczynić dla pokoju?” Z pewnością możemy się modlić, ale każdy może też konkretnie powiedzieć „nie” przemocy. Modlitwa i post są najlepszym sposobem na pokonywanie ludzkich słabości, na otwarcie się na drugiego człowieka. Drugą inicjatywą papieską, którą już znamy z ubiegłych lat, są „24 godziny dla Pana”. Jest to całodobowa modlitwa adoracyjna z udziałem różnych grup modlitewnych połączona z okazją do skorzystania z sakramentu pokuty i pojednania. Będzie ona trwała w katedrze świdnickiej od piątku 9 marca od godz. 18.00 do soboty 10 marca do godz. 18.00. Zachęcam, by takie adoracje mogły się odbyć także w innych kościołach, zwłaszcza w większych parafiach.

Oprócz inicjatyw papieskich mamy także nasze diecezjalne przedsięwzięcia duszpasterskie. W związku z trwającą rocznicą 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości, proszę, by we wszystkich parafiach, każdego jedenastego dnia miesiąca, po zakończonej Mszy świętej odmówić z wiernymi dziesiątkę różańca w intencji Ojczyzny. W ten sposób włączymy się w ogólnonarodową Nowennę, a także ożywimy dzieło Krucjaty Różańcowej za Ojczyznę. Wśród diecezjalnych inicjatyw jest także doroczna pielgrzymka maturzystów na Jasną Górę oraz diecezjalne spotkanie młodzieży, które obędzie się w sobotę, przed Niedzielę Palmową w Dzierżoniowie.

Drodzy bracia i siostry, naszą modlitwę postaramy się dopełnić i wesprzeć postem i jałmużną. Przez praktykę postu, umartwienia uczymy się panowania nad sobą i kierowania sobą, zaś przez praktykę jałmużny uczymy się stawać darem dla drugiego człowieka.

Umiłowani diecezjanie, na zakończenie, pragnę przypomnieć, że każdego roku w Wielkim Poście przypada rocznica ustanowienia diecezji świdnickiej przez św. Jana Pawła II. W tym roku będzie to już czternasta rocznica. Mamy wtedy okazję do podziękowania Panu Bogu za dary niebios, jakie otrzymaliśmy i otrzymujemy, a także do składania próśb o dalsze Boże błogosławieństwo dla wszystkich naszych rodzin, parafii i całej diecezji, także dla osób niepraktykujących i niewierzących. Bóg jest bowiem Bogiem dla wszystkich. Raz jeszcze polecam Waszej trosce modlitewnej sprawę powołań kapłańskich. Wiemy, że często w Wielkim Poście rodzą się dobre decyzje. Będziemy wypraszać u Ducha Świętego dobrych i licznych kandydatów do kapłaństwa. Zachęcam też do modlitwy o powołania zakonne do zgromadzeń męskich i żeńskich, a także o powołania katechetyczne, by nam nie zabrało świeckich siewców Bożego słowa w naszych szkołach i parafiach.

Jako Wasz Biskup, zachęcam Was, aby przeżywany czas Wielkiego Postu, stawał się wyjątkową okazją do odbudowywania w każdym z Was „człowieka wewnętrznego” (Ef 3, 16), człowieka, który będzie żył Chrystusową Ewangelią i z wielkim zapałem będzie podejmował nowe dzieła apostolskie.

Niech Maryja, czczona w tak wielu sanktuariach w naszej diecezji, pomaga nam toczyć duchową walkę poprzez modlitwę, post i jałmużnę, abyśmy dobrze przygotowali się do godnego świętowania tegorocznych Świąt Wielkanocnych.

Wszystkim udzielam z serca pasterskiego błogosławieństwa.

Wasz Biskup

Ignacy Dec

---

 Powyższy List Biskupa Świdnickiego należy odczytać w niedzielę 18 II br.  ii na każdej Mszy Św. we wszystkich kościołach i kaplicach diecezji świdnickiej.

+Adam Bałabuch

Wikariusz Generalny