Czy są marcepany?

Zdarza się czasami i tak, że ja muszę zrobić zakupy. Jak trzeba to trzeba. Chodzi o takie bieżące, codzienne, czy prawie codzienne zakupy. Tylko co kupić?

- Kup chleb, bułki i coś do chleba, i jakieś lekkie ciasto!

No tak, kobiety z tym nie mają jakoś problemu, a przecież w Hercie jest tyle gatunków chleba i kilka rodzajów bułek. Kupiłem „staropolski” i na wszelki wypadek po dwie bułki w trzech gatunkach. Ciasto – pierwsze z brzegu. Jakoś się upiekło.

- Jeszcze kup jajka, najlepiej w tym warzywnym!

- A dlaczego w warzywnym? – myślę po cichu. Pojadę na targ.

Na targu jajka na wyspecjalizowanym stanowisku od 0,25 zł do 0,80 zł w cenie o 0,10 zł wyższej w kolejnym słupku. Czy to ma jakieś znaczenie, jakie ja kupię?  Na wszelki wypadek wziąłem takie ze środka.

- I jeszcze trzeba kupić coś do chleba, skończyła się marmolada, no i jakieś mięso na zupę, i na drugie danie, na dziś i jutro, bo to jutro niedziela. Możesz iść do Netto.

- Co to znaczy coś do chleba i jakie mięso mam kupić!? – zaczynam już mieć wewnętrzne rozterki, ale muszę wytrzymać, bo przecież i tak te zakupy muszę zrobić.

Myślałem, że to już koniec, a tu jeszcze potrzeba pół litra mleka dwuprocentowego i herbatę „Tylos”.

- To kupisz w „Marcepanku”!

- No, przynajmniej wszystko jasne i nie muszę wybierać. – myślę na wszelki wypadek po cichu.

Nigdy nie byłem w „Marcepanku”, choć od dawna zbierałem się, aby iść tam i zapytać, czy są marcepany. Poszedłem na tą Parkową, a idąc myślałem, jak to kobiety umieją robić codziennie zakupy, wiedzą, co gdzie jest i nie narzekają.

Pani w „Marcepanku” była sama, a ponieważ podobno w Bielawie wszyscy się znają, trudno, żeby właścicielki sklepu nie znać. Kupiłem herbatę i mleko. Jest wyjątkowa okazja i zapytam o te marcepany.

- A czy są marcepany? – pytam uprzejmie.

Jeśli pani odpowie, że są, to kupię i sprawa zakończona, ale gdy powie, że nie ma, to będzie ciekawiej, bo jak to może nie być, skoro sklep nazywa się „Marcepanek”?

- Marcepanów nie ma. – usłyszałem.

- No… ale sklep nazywa się „Marcepanek”, to myślałem, że są. – mówię według przygotowanego scenariusza.

- Były, ale było małe zainteresowanie klientów. – usłyszałem w odpowiedzi. – Ale proszę, dla pana mam marcepana.

I pani podała mi marcepana w formie bardzo dużego 100-gramowego cukierka i to jako prezent od sklepu. Poczułem się nieswojo, bo mój scenariusz zupełnie się nie sprawdził i dostałem nie tylko marcepana ale i po nosie.

Swoją drogą nazwa sklepu kojarzyła mi się z czymś właśnie wyjątkowym, a takim jest niewątpliwie marcepan. To wyjątkowa masa najwyższej klasy wykonana ze zmielonych, prażonych migdałów z cukrem z dodatkiem olejku migdałowego.       To coś naprawdę wyjątkowego. Niebo w gębie. Dawniej był to hit, dopóki nie nastała czekolada.

A i sklep z założenia miał być wyjątkowym i takim jest. Specyficzny, szeroki asortyment wszystkiego, co jest na bieżąco potrzebne w domu z artykułów spożywczych. W ciepłe dni można posiedzieć sobie przy stolikach na zewnątrz. Kto mieszka tam blisko, to na pewno zna, a kto chciałby poznać, to kiedyś zapewne do „Marcepanka” trafi.