Novomova

     

      Mowa też się zmienia. Pomijam różnego rodzaju slangi i wymyślanki młodzieżowe, ale tworzą się też dziwne zwroty i wyrazy, które brzmią mi trochę prostacko, jakby bez przemyślenia tego, co się mówi.

            Takim modnym zwrotem jest niewątpliwie powiedzenie – „Jeszcze raz!”. Za każdym razem, kiedy to usłyszę, jestem zażenowany i nie wiem jak mam się zachować?

            A chodzi o zwrot słuchacza, który niedokładnie usłyszał, co zostało powiedziane i „prosi” o powtórzenie, mówiąc w formie rozkazującej:

            - Jeszcze raz!

            Kiedyś mówiło się inaczej:

            - Przepraszam, nie dosłyszałem, proszę powtórzyć!

            - Nie zrozumiałem, czy mogłaby pani powtórzyć?

            Można zapytać: - Co „jeszcze raz”!, ale wtedy można urazić rozmówcę, bo przecież on „jasno” się wyraża, że chodzi o powtórzenie ostatniego stwierdzenia.

            I co na to profesor Miodek?

            Innym dziwolągiem (wg mnie) jest skracanie do postaci karykaturalnej określenia roku. I tak: rok dwa tysiące piętnasty, to jest „dwa piętnaście”, a rok 2018 – to jest „dwa osiemnaście”. Może jednak jest to całkiem poprawne określenie i ogólnie przyjęte, skoro w okresie kampanii wyborczej w zeszłym roku takie skróty stosował burmistrz Bielawy i jednocześnie kandydat na burmistrza, a obecnie stosuje w okresie kampanii wyborczej do senatu senator i jednocześnie kandydat na senatora:

http://www.bielawa.pl/index.php/pl/aktualnosci/wiadomosci/645-budowa-hali-produkcyjnej-w-bielawskiej-podstrefie-ekonomicznej

                Taki skrót – dwa piętnaście – stosuje się do liczb z ułamkami dziesiętnymi. W przypadku „dwa piętnaście” jest to – 2,15 – dwa całe i piętnaście setnych.

            Żeby nie mówić tak długo – dwa całe i piętnaście setnych - skraca się tę wypowiedz oznaczającą tę liczbę czasami na – dwa i piętnaście setnych. Można skrócić jeszcze dalej, i jest to poprawne, i liczba jest wyobrażalna na – dwa przecinek piętnaście. Ale to jeszcze nie koniec, bo można skrócić jeszcze właśnie na  - dwa piętnaście – gdzie tak przedstawione dwie liczby ukrywają między sobą przecinek i nie jest to np. 215. Nie jest to również 2015.

            I choćby był to nawet sam prezydent, to takiego równania nie może zrobić – 2,15 = 2015.

            Jeżeli w swoim matematycznym rozumowaniu popełniłem błąd, to może ktoś „mnie wyprostuje”. Może być to nawet sam dyrektor MZPO w Bielawie.