Prezydent Duda

     

      Dzisiejszy dzień, 6 sierpnia 2015 roku przejdzie do historii jako dzień zaprzysiężenia nowego prezydenta – prezydenta Andrzeja Dudy. Niemożliwe stało się możliwe. Czas apatii i niewiary w jakiekolwiek zmiany na lepsze w naszym kraju zamienia się powoli w przynajmniej nadzieję, że może być inaczej, że może być uczciwiej, że może być lepiej. W podzielonej ciągle Polsce, w której wywraca się polityczna scena, cudów obiecanych przez kandydata na prezydenta wywodzącego się z PIS-u spodziewać się nie należy. Jednak samo zaufanie Dudzie, a nie Komorowskiemu świadczy, że w przeważającej liczbie obecne struktury władzy już się przejadły. Zaryzykowaliśmy, dając kredyt zaufania Andrzejowi Dudzie, a pośrednio i PISowi.
        Dzisiaj mieliśmy dużą dawkę emocji związanej z przejęciem władzy przez prezydenta Andrzeja Dudę. Sporo oglądałem w telewizji w przeciwieństwie do inauguracji prezydenta Komorowskiego, na którym poznałem się, jak jeszcze był marszałkiem sejmu. Sporo dowiedziałem się z Internetu. To były dobre emocje. Powoli można zauważyć kształtowanie się tej prezydentury. Prezydent Andrzej Duda chce być aktywnym w polityce. Nie jestem przekonany, czy jego ambicje i aspiracje zostaną przekute w czyn. Przynajmniej do wyborów parlamentarnych będzie trudno. Platforma Obywatelska nawet nie ukrywa niechęci do nowego prezydenta, ciągle nie mogąc pogodzić się z tym, że idzie w odstawkę. Ta mdła, nijaka partia nareszcie ze sceny politycznej Polski schodzi.

            Podobało mi się w orędziu prezydenta stwierdzenie o odbudowie Polski. Może to być różnie przyjęte, ale chodzi przede wszystkim o odbudowanie tożsamości Polski. Odbudowanie zaufania Polaków do swojego kraju. Nawiązanie do czasów „Solidarności” ciągle daje podstawy do myślenia, że coś zaprzepaściliśmy, że coś się nie udało, ale ciągle są szanse.

            Czy prezydent Duda spełni obietnice i spełni się jako prezydent?

            Czy może ktoś z oglądających relację z mszy św. w Archikatedrze Warszawskiej zwrócił uwagę na psalm responsoryjny? Były tam teksty z psalmu 97, a wśród nich sentencja:

Prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu.

Taki zbieg okoliczności. Sprawdziłem w czytaniach na dzisiaj - święto Przemienienia Pańskiego. Wszystko się zgadza. Liturgia nie miała charakteru wyjątkowego ze względu na okoliczność, ale była to liturgia przewidziana kalendarzem liturgicznym. To Prawo i sprawiedliwość wybrzmiało dość symptomatycznie. Ale to i prawda. Podstawą sukcesu prezydenta Andrzeja Dudy w osiągnięciu prezydentury jest partia Prawo i Sprawiedliwość i podstawą sukcesu tej prezydentury niewątpliwie będzie prawo i sprawiedliwość.