Ktoś ma problem

Jadąc z Bielawy do Dzierżoniowa, można po prawej stronie na ścianie niewielkiego budynku przed "Majstrem" zobaczyć przedstawiony na zdjęciu napis – dramatyczne pytanie. Być może to tylko jakiś wygłup młodego człowieka, który coś słyszał, z czymś się nie zgadzał i podobnie jak Darski czy Rabczyńska zachował się, w mniemaniu ludzi wierzących, nieodpowiedzialnie.

Stanowisko do Biblii może być różne. Jedni Biblię studiują i niczego z niej nie zrozumieją, inni ją nienawidzą, jeszcze inni Biblią żyją i według niej życia się uczą. Pięknie o tym napisał Roman Branstaetter w wierszu „Biblio, ojczyzno moja…”. Zacytuję tylko początek i koniec wiersza:

Biblio, ojczyzno moja,

Biblio, moja ziemio polska,

Galilejska

I franciszkańska,

O wy, Księgi mojego dzieciństwa,

Pisane dwujęzyczną mową,

Polską hebrajszczyzną,

Hebrajską polszczyzną,

Dwumową

Świętą

I

Jedyną.

…………………..

Wszystko jest w Tobie,

Cokolwiek przeżyłem.

Wszystko jest w Tobie,

Cokolwiek kochałem.

Wszystko.

Cały żywot własny

Człowieka,

Żyjącego w nawiedzonym przez szatana

Wieku.

Zaplątany w jego sprzecznościach,

W szaleństwach

I w kłamstwach,

Jak Absalom w gałęziach wisielczego dębu,

Na Tobie uczyłem się żyć,

Na Tobie uczyłem się czytać,

Na Tobie uczyłem się pisać,

Na Tobie uczyłem się myśleć,

Na Tobie uczyłem się prawdy,

Na Tobie uczyłem się prosić o odpuszczenie grzechów,

Na Tobie uczyłem się kochać,

Na Tobie uczyłem się mądrości,

Na Tobie uczyłem się przebaczenia,

Na Tobie uczyłem się pokory,

Na Tobie uczyłem się modlić.

Jeżeli jednak nie nauczyłem się żyć,

Jeżeli nie nauczyłem się czytać,

Jeżeli nie nauczyłem się pisać,

Jeżeli nie nauczyłem się myśleć,

Jeżeli nie nauczyłem się prawdy,

Jeżeli nie nauczyłem się prosić o odpuszczenie grzechów,

Jeżeli nie nauczyłem się kochać,

Jeżeli nie nauczyłem się mądrości,

Jeżeli nie nauczyłem się przebaczać,

Jeżeli nie nauczyłem się pokory,

Jeżeli nie nauczyłem się modlić,

Moja wina,

Moja wina,

Moja bardzo wielka wina.

Już ma się ku zachodowi.

Z lipy przed moim domem opadają liście.

Ludzie z mojego życia bezpowrotnie odchodzą,

Grobów jest więcej niż żywych przyjaciół.

Nawet spłowiał atrament na matczynych listach,

Pisanych do mnie nocą z dzielnicy pogromu.

A ja siedzę nad Tobą,

Biblio,

I uczę się śmierci.

Może tego jednego w końcu się nauczę.

 Branstaetter już też odszedł. Śmierci zapewne się nauczył. Zresztą napisał o tym inny, piękny wiersz. Przytoczony fragment pochodzi z jego książki „Krąg biblijny”, którą zapewne już każdy kiedyś przeczytał. Jeśli nie – to bardzo zachęcam. Jest to najlepsza książka „promująca” czytanie Biblii.

W wierszu jest napisane: Na Tobie uczyłem się czytać. I to jest prawda. Dawniej w domach uczono czytać właśnie „na Biblii”, a współcześnie występuje to również u amerykańskich Amiszów.

W pytaniu - „Jak mam wierzyć, skoro Pismo Święte pisane przez ludzką rękę?!” jednak przemawia jakiś dramat. To jest właśnie dramat wiary, dramat uwierzenia w prawdziwość Bożego Słowa w Piśmie św. Gdyby autor tego pytania był przekonany, że Biblia była pisana nie ludzką ręką, miałby podobne dylematy. Nie potrafi uwierzyć.

Biblia jest najbardziej rozpowszechnioną Księgą na świecie. O szczegółach w tym temacie można dowiedzieć się również z Internetu. I nie jest istotne, jakimi zwrotami się Ją określa. Ona jest i jest najważniejsza.

Anna Kamieńska Biblię nazwała w tytule swojej książki : „Książka nad książkami”. W jej wstępie pisze:

Słowo Biblia, przyjęte od greckiego wyrazu biblos, znaczy tyle co biblioteka, zbiór ksiąg. Ale Biblia jest to księga niezwykła. Pisały ją tysiąclecia i wieki. Pisali ją prorocy i mędrcy narodu zwanego Izraelem. Sami Izraelici nazywali swój naród Narodem Księgi.

Przypomina mi się informacja dotycząca św. Jana Pawła II. Jak wiemy, bardzo zależało mu, aby pojechać do Rosji i spotkać się tam z narodem rosyjskim. Do tego spotkania nie doszło. Ale papież przeczytał całą Biblię po rosyjsku. W kontekście Narodu Księgi, jest to jakaś mizerna analogia do upragnionego spotkania.

Kamieńska pisze w zakończeniu wspomnianego wstępu:

O tej jednej książce napisano niezliczenie wiele ksiąg tworzących całe biblioteki. W słowie: biblioteka zawarte jest to samo słowo: Biblia.

Długo, długo Biblia powstawała. Jest głęboka i niewyczerpana jak morze. Długo też trzeba ją czytać, długo z nią przebywać, aby nauczyć się ją odczytywać i rozumieć, aby Księga otworzyła się przed nami naprawdę. Nieraz nie wystarcza na to ludziom całego życia, bo całe życie poświęcają na czytanie tej jednej Księgi.

Może właśnie nie warto zastanawiać się nad istotą i przesłaniem tej Księgi, ale uwierzyć i czytać. Może samo zrozumienie okazać się trudne. Może trzeba pomocy, aby zrozumieć. Z podlaskiej wsi Toporów w takich przypadkach pewien starszy człowiek miał odwagę chodzić z Biblią pod pachą z zaznaczonymi cytatami do proboszcza do odległego o siedem kilometrów kościoła w Łosicach. Bez zapowiedzi. Gdy nurtował go jakiś „problem”, zostawiał wszystko i szedł. Co prawda za plecami mówiono na niego „święty”, ale wcale się na to nie obrażał. On autentycznie Biblią żył.

Babka Kryszpina w książce Marii Rodziewiczówny „Na wyżynach” pięknie wypowiada się o Biblii:

- Gdy żyli ci, którzy tę książkę pisali, łaską bożą było zostać świętym. Teraz, po tylu wiekach, gdy czart umysły ludzkie kształci, takiejże wielkiej łaski trzeba, ażeby zostać chrześcijaninem. I wszystko, co ludzie teraz nazywają mądrością i cnotą, i poświęceniem, i ofiarą, nie jest niczym wielkim, to tylko chrześcijaństwo. I żeby ludzie zamiast nauk setek i ksiąg milionów tę tylko książkę czytali, mieliby na wszystko odpowiedź, na wszystko ukojenie, na wszystko naukę.

            Tę książkę bardzo polecam wszystkim. Kto ją przeczyta, zapamięta na całe życie, a może i jego życie się zmieni.

Babka głównego bohatera książki – Dyzmy, zahacza w tym cytacie o chrześcijaństwo. W życiu ludzi pokazanych w tej powieści przejawia się ono jako coś oczywistego i wzniosłego. Analizując postawy tamtych ludzi, łatwo uzmysłowimy sobie, czym dla nas obecnie jest chrześcijaństwo i jak daleko od niego odeszliśmy.

            Roman Branstaetter był chrześcijaninem. Jak to wyrażał się – poszedł dalej w dziejach Narodu Wybranego, którego był synem, niż jego dziadek i ojciec. Miał tę odwagę świadomie pójść za Żydem Jezusem Chrystusem podobnie jak jego rodaczka Edyta Stein - św. Teresa Benedykta od Krzyża.

            Chrześcijaństwo oparte na Biblii jest niepodważalną, najważniejszą dla nas wartością.

Niezmordowany, świetny i bezpardonowy komentator „TA” w internetowym wydaniu DTP, w jednym z komentarzy współcześnie dotyczącym naszej polityki pisze:

        Proszę się nie obrażać na fakty, proszę je przemyśleć i nie unosić się. Ani prawica, ani lewica nie ma recepty na szczęście. To, że ktoś ma prawicę na sztandarach, a de facto jest lewicą nie jest zarzutem, a stwierdzeniem faktu. Zarówno prawica jak i lewica się mylą. Grzechem prawicy jest pozostawienie człowieka samemu sobie, grzechem lewicy jest odebranie wolności człowiekowi. Droga powinna iść pośrodku, a najlepsze co ludzkość przez tysiąclecia wypracowała – wartości chrześcijańskie – muszą być zawsze i wszędzie respektowane. Takie proste, a takie trudne.

ODPOWIEDZ

No właśnie, jakie to proste, a jak my, ludzie niby myślący, potrafimy wszystko przeinaczyć i pokręcić tak, aby wyszło na nasze, abyśmy to My mieli rację. A to, co jest najlepsze, jest przecież takie proste.

Babka Kryszpina z troską mówi”

A teraz ci, którzy zapełniają ziemię i chrzest przyjęli, czy są chrześcijanami? Czy mają pojęcie, pod jaki sztandar ich chrzest wpisał i kto jest ich wodzem? I z kim walczyć mają?

Gdzież są ubodzy w duchu i cisi, i płaczący, i pokój czyniący, i miłujący prześladowanie? A przecież tylko ci błogosławieni są i policzeni u Boga, do którego dziś, jutro każdy odejdzie z ziemskiej sławy odarty, z ziemskich bogactw obnażony, od ziemskich więzów wolny. Ludziom się śmierć teraz zdaje straszna, gdy ją końcem nazywają – o ileż straszniejsza, gdy się stanie początkiem.

Kto ją stworzył? Kto stworzył Biblię?

Czytaj Przyjacielu! Czytaj Biblię, a odpowiedź na to pytanie i na wszystkie inne pytania właśnie w Niej uzyskasz.

Tylko uwierz.