Bielawa - Zagórze Śl. - Krzyżowa

Na propozycję kolegi Janka przystaliśmy bez szemrania tym bardziej, że w Zagórzu Śląskim właśnie w sobotę o 10:00 rozpoczynała się średniowieczna impreza.

Tym razem w sobotę 16 maja w czwórkę jechaliśmy do celu przez znane miejscowości, które już chyba każdy Czytelnik bloga pamięta. Co ciekawego, to to, że rozpoczęły się prace przy budowie drogi z Pieszyc do mostka w kierunku Bielawy, bo jak wiemy na całą drogę czegoś tam zabrakło, czy ktoś zawalił.

            Z impetem zaliczyliśmy Lutomię i bez problemu dojechaliśmy do Bystrzycy. Już teraz informuję, że żadnych problemów i dalej nie było, no chyba, żeby ponarzekać sobie na nawierzchnię szosy na niektórych odcinkach naszej trasy.

Przez Lubachów przejechaliśmy uroczą ścieżką rowerową biegnącą przy rzece Bystrzycy.

No i niestety ze względów osobistych musieliśmy pożegnać się z kolegą Jurkiem, korzystając wcześniej z uprzejmości podobnym nam rowerzystów, którzy upamiętnili nas na zdjęciach. Pierwszy z kolegów zrobił nam zdjęcie w kaskach, a drugi bez kasków i to w różnych układach, ale załączam tylko jeden, bo do prezentacji wystarczy.

Ciężki podjazd do Zagórza, ale po drodze, wspomnienie pomidorowej zupy zafundowanej onegdaj Grupie Rowerowej „Wiraż” przez księdza Daniela w widocznej po lewej stronie „Zagrodzie”. Wzgórze zamkowe otoczone jest pięknym lasem.

Droga dojazdowa do zamku z czasem staje się nie do pokonania na naszych rowerach i trzeba je prowadzić i też łatwo nie jest.

Jeszcze tylko pokonanie stromych schodów i już jesteśmy na podgrodziu, bo to chyba tak się nazywa.

A tam właśnie zaczęła się prezentacja grup, które przyjechały na to średniowieczne zgromadzenie. To znaczy pasjonaci tamtego okresu przebrani w stroje z epoki, którzy swoim zachowaniem i ubiorem przybliżają nam historię i wprowadzają, choć na krótko, inną niż obecnie dominującą atmosferę. Piękne kobiety w różnym wieku, żadnych kolanek a nawet kosteczek – wszystko starannie przykryte, choć nie wyczuwa się w tym pruderii. Tak ma być i tak jest dobrze. A, i nie jest to coś w rodzaju bielawskiej tolkienady-dziecinady dla zdziecinniałych dorosłych, nawet radnych, ale coś, co tworzy jakiś niepowtarzalny wdzięk i urok.

Gdzie tylko było można porozstawiano różne tematyczne kramy i stragany, których właściciele obowiązkowo również byli przebrani w epokowe stroje.

Wśród grup, byli nawet nasi bracia Czesi, dawało się zauważyć osobne pary, a czasami singli. Był nawet zakonnik, autentycznie wystrzyżony na dawnego franciszkanina.

Jednak miałem wrażenie, że oni wszyscy się znali. Zastanawiałem się z kolegami, czy ci pasjonaci w jakiś sposób mentalnie utożsamiali się z przedstawianymi postaciami, czy była to po prostu naiwna farsa pod publikę.

Nie czekaliśmy na turnieje rycerskie i inne ciekawe wydarzenia, ale była okazja popatrzeć na zajęcie średniowiecznych katów, którzy na wesoło przedstawiali dyscyplinowanie społeczeństwa w różnym wieku i różnej płci.

Po zrobieniu pamiątkowego zdjęcia, udaliśmy się w drogę powrotną, ale przez Makowice i Krzyżową.

Niedawno tam byliśmy, ale od drugiej strony. Do Świdnicy kolega Janek ostro pociągnął, ale asfalt był dobry, tak więc szybka jazda była bezpieczna i ciekawa. W Opoczce skręciliśmy na Makowice i dalej na Krzyżową. Jakie tam widoki?! Trzeba będzie wrócić tam, gdy dojrzewać będą łany pszenicy i jęczmienia.

         W oddali widać było Boleścin.

Do Krzyżowej było nawet bardzo z górki i udało nam się przekroczyć 60/godz. Radzę jednak uważać, bo koniec tej drogi przy skrzyżowaniu kończy się betonową rynną odpływową i stopem. Coś takiego zrobić na jezdni? – to nie mieści mi się w głowie.

Zatrzymaliśmy się w Krzyżowej w znanym nam od dawna miejscu. Było sporo zagranicznych gości, co dało się zauważyć, bo nie mówili po naszemu.

Nie dojeżdżaliśmy w drodze powrotnej do głównej trasy, ale pojechaliśmy na skróty przez mostek go Grodziszcza, a potem jadąc wąską asfaltówką równolegle do trasy na Dzierżoniów przez Mościsko i Nowiznę, wyskakuje się na dolnym Dzierżoniowie i wskakuje w ul. Brzegową.

           

       Ale zatrzymam się jeszcze przy tym wspomnianym mostku, bo zauważyliśmy za nim pewne zmiany. Otóż przez łąkę wykonano kawał europejskiego chodnika po europejsku oświetlonego trzema solarowymi lampami. Po prawej stronie tej ścieżki jest prawdziwa łąka, jaką pamiętam z dziecięcych lat spędzonych na Kujawach, a po lewej zapewne taka sama, ale wyjedzona już przez pasące się stado krów. I znów nasuwające się pytanie – po kiego zrobiono tam drogę, kiedy i przed nią i za nią już po europejsku nie widać?

Za to ulica Brzegowa w Dzierżoniowie jest super. Jechaliśmy sobie równo i 30 z licznika nie schodziła.

            Jakoś tak tym razem w Bielawie niespodziewanie rozjechaliśmy się, każdy pędząc do swojej chałupy na obiad, bo i pora ku temu była odpowiednia.

            Oczywiście zapraszam chętnych na najbliższą sobotę na godz. 10:00 pod pomnik Papieża w Bielawie.