Wieża widokowa

       

     Kiedy wjeżdża się do Bielawy od strony Dzierżoniowa, stoi po prawej stronie tablica z zarysem kościoła p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i napisem „Atrakcje Bielawy”. Niewątpliwie kościół ten jest atrakcyjny, ale w kontekście turystyki, chyba najbardziej atrakcyjnym miejscem w Bielawie jest Góra Parkowa z wieżą widokową, na którą również mówi się – obserwator. Cała góra jest atrakcyjna, a sprawą honoru jest wejść na wieżę widokową, co zresztą nie jest wcale trudne. Miejsce to jest również znaczącą widokówką Bielawy. No, raczej było w zamierzchłych czasach, bo obecnie nie radzę prowadzić tam swoich gości. My, Bielawianie, do takich widoków jak pod wieżą od dawna jesteśmy przyzwyczajeni, bo i Bielawa jest miastem brudnym, niezadbanym, a na pewno takim być nie musi.

            No i wydało się, że chodzi mi o efekty estetyczne, jakimi raczy nas wierzchołek Góry Parkowej. Dziś podchodziłem pod wieżę od łagodnej, wschodniej strony. Zimą, nie pojawia się ona znienacka, bo na drzewach nie ma jeszcze liści, które skutecznie ją zasłaniają.

  Kiedy podchodzi się bliżej, trudno nie zauważyć po prawej stronie ohydnej budy, która jest przystawką do jakiejś wieży przekaźnikowej czy komunikacyjnej. Jeszcze w połowie lat 70-tych ubiegłego wieku, kiedy to sprowadziłem się do Bielawy, ani wieży, ani budy nie było. No cóż, domeną pazernej cywilizacji jest również taka szalona ingerencja w naturę, jak ten przykład.

            To, co turysta może zobaczyć pod samą wieżą, to obraz nędzy i rozpaczy. Teren zarośnięty, zaśmiecony z trzema „atrakcyjnymi” ławeczkami. Ohyda.

            Interesowało mnie, jaki to ukaże mi się widok z pierwszej platformy. Otóż widoki są – drzew, które beznamiętnie i konsekwentnie zarastają wierzchołek góry.

            Z drugiego i ostatniego poziomu już widać lepiej, co nie znaczy, że jest tak, jak być powinno. Przez przeszkadzające drzewa, nie ma się pełnego wrażenia, że jest się naprawdę wysoko. Nie ma się tego komfortu przestrzeni, gdy wokół są tak wysokie drzewa.

            I tu nawet nie ma się nad czym zastanawiać, tylko od wiosny brać się za robotę. Skoro można rewitalizować domy, dając im nową elewację, skoro można rewitalizować zamki i pałace doprowadzając je do dawnej świetności, skoro można rewitalizować miejski park wycinając nawet zdrowe, ale „przeszkadzające” drzewa, to i nic nie stoi na przeszkodzie oprócz dobrych chęci odpowiedzialnych za taki stan rzeczy na Górze Parkowej (tym razem nie będę wskazywał palcem), aby przywrócić dawną, pierwotną świetność całego otoczenia wokół wieży. I nie jakieś tam profilaktyczne podcinanie gałązek, to trzeba zrobić odważnie i z głową, na co myślę Bielawę stać. Trzeba odważnie i zdecydowanie wyciąć drzewa.

            A jak było na początku, pokazuje zdjęcie z 1925 roku.