Chapeau bas

     

    Dobrze ujęte przez Komentatora. Czapki z głów. Należy się szacunek i podziękowanie tym wszystkim, którzy aktywnie walczyli o przegonienie z urzędu zasiedziałego burmistrza i byłego I sekretarza KZ PZPR w „Bielbawie” towarzysza Ryszarda Dźwiniela. Wraz z nim odeszła z Bielawy cała ta obrzydliwa epoka. I mam nadzieję, że również jej pociotkowie w osobach SLDowskich aktywistów w Bielawie przycichną, by w ostateczności zamilknąć. Czas najwyższy skończyć z majówkami wspomaganymi przez Urząd Miasta i organizowaniem Dnia Działkowca przez SLD.

            Chapeau bas dla tych Bielawian, którzy mimo ogromnej presji wierzyli w możliwość zmiany, dla tych, którzy wreszcie poszli na wybory i zagłosowali przeciwko Dźwinielowi, dając tym samym przykład, że na Bielawie im zależy.

Od nowych władz z kolei zależy, czy to zwycięstwo potrafią wykorzystać. A czasu na posprzątanie i wyrzucenie do lamusa niechlubnej historii całej postkomunistycznej przeszłości, nie jest wcale dużo. Odgrażanie się już referendum odwoławczym nowego burmistrza nie jest wcale li tylko słabym straszakiem. Wróg jest ciągle silny i ma ciągle niemałe wsparcie w wielu środowiskach w Bielawie. Przekonanie Bielawian do nowego stylu zarządzania miastem, nie będzie łatwe. Z jakiej strony pokażą się nowe władze? – ludzie czekają. Czekają na widoczne zmiany.

            Ja dziękuję wszystkim za wsparcie podczas pisania. Dziękuję za wyrazy szacunku za to, co robię. Dziękuję za motywację do pisania mimo bardzo wielu przeciwności. Mam świadomość, że to, co robiłem, było potrzebne. Również mam świadomość, że moje pisanie było bardzo ostre, ale tym, których mój styl bulwersował mówię – inaczej nie było można. Tak trzeba było pisać, aby przeciwstawić się zakłamaniu, jakie prezentowała „tamta strona”. Trzeba było dać wyraźny sygnał, że nie trzeba się bać; ani burmistrza, ani proboszcza. Prawda zawsze zwycięży i zwyciężyła.

            Nie ukrywam, wychodzę z tej batalii poobijany i poraniony. Odsądzano mnie od czci i wiary. Bolesne jest zwłaszcza to – od wiary. Czas jednak podobno leczy rany. Może szybciej byłyby zaleczone, gdybym usłyszał od niektórych choć ciche – przepraszam.

            Chapeaus bas – czapki z głów.