Kilka powyborczych refleksji

Ja tam na polityce się nie znam. Na ludziach może bardziej, ale też tylko na podstawie doświadczenia obcowania z nimi, ponieważ wyobcowanym, jak na razie nie mam powodów, aby się czuć. I tak, kiedy zaczęła mnie interesować lokalna polityka, przez co poznałem bardzo wielu wspaniałych ludzi, a i mniej wspaniałych również, przeżyłem ciekawe przygody, ale i chwile rozterki. Suma summarum jednak wyszedłem, po tych wyborach, które jeszcze się de facto nie skończyły, na plus. Ciekawe doświadczenia owocują ciekawymi pomysłami i przygoda trwa.

            Zastanawiałem się nad tym, zapytany o to, co ja będę pisał po wyborach? Wszak stabilizacja, żeby nie powiedzieć stagnacja, do pisania w moim stylu nie zachęca, zwłaszcza, gdy stabilizacja i stagnacja nie pragnie zamienić się w aktywność, żeby nie wiem nawet jak ją szczypać. Będzie chyba nudno, dopóki ryby w zbiorniku nie urosną, a szanse mają, chyba, że znów w połowie kadencji spuszczą wodę, aby przed kolej nymi wyborami znów jej napuścić.

            Nie znając w pełnym wymiarze kandydatów do Rady Miejskiej Bielawy, w piątek, żeby nie naruszać ciszy wyborczej, zaznaczyłem sobie na zbiorczym wykazie osoby, które wg mojego rozeznania wejdą do Rady. Nie będę przytaczał nazwisk, ale na 21 osób dobrze wytypowałem 12, co stanowi 57%, a co świadczy z kolei o tym, że wygrałem wybory już w pierwszej turze.

            Ze „starej Rady” do nowej startowało 16 osób, co stanowi 76%. Gdyby uwzględnić jeszcze jednego radnego, który na zmianę startuje raz do miasta, raz do powiatu, wyszłoby nawet 81%, czyli tak samo jak cztery lata temu. Jednak do nowej Rady, ze starej Rady weszło „niespodziewanie” tylko 7 osób i myślę, że ci, co odpadli, niech raczej nie wracają, a raczej piszą książki, jak to z tą Radą było przez wiele kolejnych kadencji i czego dokonali za te horrendalne diety, jakie przez kilkanaście i kilkadziesiąt lat pobierali.

            Ja przez te dwa tygodnie, jakie pozostały nam do drugiej tury wyborów na burmistrza (oby Dźwiniel przegrał), nie będę nikomu źle życzył, a już na pewno nie będę źle życzył Bielawie. To Bielawa musi wygrać, a nie jakieś partyjne i kolesiowskie interesy, i układy. Ja jako niepolityk wypowiem się jeszcze o wyborach po ostatecznym ich zakończeniu, ale już teraz mogę powiedzieć, że było ciekawie. W sytuacji, kiedy gdzieś tam w Polsce nie było chętnych do kandydowania, u nas nawet po sześć osób na jeden mandat, pozwoliło tym kandydatom przez jakiś czas poczuć się kimś ważnym - i bardzo dobrze, jak to mawia pani Zosia. Przy okazji można było określić swoje szanse na przyszłość i być cierpliwym, tak, jak nie przymierzając „Manio”.

            Ja mogę się tylko cieszyć, że jednak nie wystartowałem na radnego, bo w przypadku gdybym wygrał, będąc w timie pana Patryka, co mi prorokowano, teraz czułbym się osamotniony, chyba, że przytuliłbym się do pana Kamila.  

            Ja się cieszę, bo widzę, że tworzy się nowy potencjał dla Bielawy, który chce jej służyć i niekoniecznie mając w swoich ambitnych planach budowanie dróg, rond, inkubatorów i kolesiowsko-rodzinnych struktur.

      A, jeszcze! Bym zapomniał. Jeśli ktoś z Radnych i tych kandydatów na Radnych, którym tym razem się nie udało, chcieliby podziękować swoim wyborcom na moim blogu, to jest on do Państwa dyspozycji.