Bloger pod sąd - odcinek 2

 Nadchodziła uroczystość Przaśników, tak zwana Pascha. Arcykapłani i uczeni w Piśmie szukali sposobu, jak by Go zabić, gdyż bali się ludu. 
Wtedy szatan wszedł w Judasza, zwanego Iskariotą, który był jednym z Dwunastu.  Poszedł więc i umówił się z arcykapłanami i dowódcami straży, jak ma im Go wydać.  Ucieszyli się i ułożyli się z nim, że dadzą mu pieniądze.  On zgodził się i szukał sposobności, żeby im Go wydać bez wiedzy tłumu. 

                                                                                                         Łk 22, 1 – 6

Nie spałem dzisiaj w nocy. Skończyłem artykuł „Bloger pod sąd 1” o północy. Obudziłem się o 2:50 i już do rana nie zasnąłem. Myśli biegały samoistnie po głowie, choć tego nie chciałem. Jaki to zły człowiek bez skrupułów i honoru robi zamieszanie i po co? W tym okresie, sądząc z kontekstu jego wypowiedzi, wszystko wskazuje na człowieka związanego z naszą władzą. Może się mylę i pozostawiam władzy pod dyrekcją burmistrza Dźwiniela jeszcze trochę uczciwości, choć naprawdę nie wiem chyba, co robię. Powtarzam to już kolejny raz - Dźwiniel to zły człowiek, to człowiek, którego trzeba się bać. To człowiek bezwzględny w dążeniu do zachowania władzy i, jak to również wcześniej pisałem, chory na władzę, który na władzę umrze.

                Trzeba być złym człowiekiem, a nawet podłym, żeby przyznawać się do cierpliwego czekania na ewentualne potknięcie, co do którego nie mam pojęcia, a które to zostało określone prostacko, ale wystarczająco obrazowo, jako kilkukrotne wycieranie sobie butów jego nazwiskiem. Czekał jak Judasz, aby zdradzić, aby zniszczyć.

           

Tym sie roznimy z b.stawickim, ze ja nie pisze tresci nie majac potwierdzenia na papierze. W piatek po konsultacji z prawnikiem bylem u notariusza aby potwierdzic notarialnie obecnosc tresci na tej stronie, poniewaz jest to wymagane przez sad cywilny. W tym tygodniu przygotujemy pozew i wtedy przekonamy sie kto ma racje. To sprawa miedzy mna a autorem, ktory kilkukrotnie wycieral sobie buty moim nazwiskiem. Warto bylo czekac cierpliwie...

           

Prostacki tekst wypowiedzi z zastraszającą ilością błędów, źle świadczy o piszącym. Zdradza jego emocjonalne podejście do tematu.

            Czy pisanie b.stawickim i powielenie tego w następnym wpisie, nie jest „wycieraniem sobie butów moim nazwiskiem”? Nie uczyli w szkole, że imię i nazwisko pisze się dużą literą? A jak ja powinienem się zachować, gdy sąsiadka wyzywa mnie od debili, a komentator pod moim tekstem w DTP-24 pisze, że Stawicki jest bałwanem? A może trzeba mieć trochę dystansu do siebie, sytuacji i kontekstu wypowiedzi, nawet, gdy nie jest się osobą publiczną, jaką również jestem ja?

            Warto bylo czekac cierpliwie…

            Bielawa jest mała. Można powiedzieć, że wszyscy tu się znają. Takie potraktowanie sprawy nie przynosi chluby Anonimowi. Nawet, jeśli sprawę wygra, to będzie przegranym. Będzie osamotnionym jak Judasz. Wielu patrzących na niego, będzie widziało w nim Judasza. Na ile wyceni ten swój honor Anonim, który mu nadwyrężyłem? 100 tysięcy, 10 tysięcy, tysiąc, a może trzydzieści srebrników?

Widze ze pelna amatorka jest nie tylko po stronie b. stawickiego ale takze niektorych komentatoro. Do T.A - b. stawickiego nie chroni prawo prasowe poniewaz jego pseudo blog nie jest tytulem prasowym. Ponadto nawet gdyby podlegal pod ustawe prawo prasowe to nikogo nie zwalnia z obowiazku dochowania nalezytej starannosci i rzetelnosci przy publikowaniu tresci na temat oso nie bedacych osobami publicznymi. Nauka kosztuje

Żałosny powyższy tekst, jakby komuś bardzo śpieszyło się, żeby go puścić dalej i to pisany przez wykształconą podobno osobę, nie będącą osobą publiczną.

 Wtedy Judasz, który Go wydał, widząc, że Go skazano, opamiętał się, zwrócił trzydzieści srebrników arcykapłanom i starszym i rzekł: «Zgrzeszyłem, wydawszy krew niewinną». Lecz oni odparli: «Co nas to obchodzi? To twoja sprawa». Rzuciwszy srebrniki ku przybytkowi, oddalił się, potem poszedł i powiesił się.  Arcykapłani zaś wzięli srebrniki i orzekli: «Nie wolno kłaść ich do skarbca świątyni, bo są zapłatą za krew».  Po odbyciu narady kupili za nie Pole Garncarza, na grzebanie cudzoziemców.  Dlatego pole to aż po dziś dzień nosi nazwę Pole Krwi. Wtedy spełniło się to, co powiedział prorok Jeremiasz: Wzięli trzydzieści srebrników, zapłatę za Tego, którego oszacowali synowie Izraela.  I dali je za Pole Garncarza, jak mi Pan rozkazał. 

                                                                                                                            Mt 27, 3 – 10

            Bardzo wszystkim dziękuję za wsparcie w tych trudnych chwilach. Jest coś w tej sprawie niesamowitego. Widać, że Bielawa, ta świadoma Bielawa i nie służalcza, już tej władzy w Bielawie nie akceptuje, nie boi się jej, ta władza dla nich jest ciężarem, którego już dalej nie chcą nosić. Ta władza się boi, a wie, co to strach, którym obdzielała swoich „poddanych”. I to stwierdzenie jednego z komentatorów: mamy demokrację i ponad 70000 wyświetleń.

            To prawda, to już nie jest tylko mój blog, to jest już NASZ BLOG i nasza wspólna sprawa.