Czarowanie

            Czy Czarek, zdrobniałe imię od Cezarego, ma coś wspólnego z czarowaniem? W kontekście felietonu, jaki niespodziewanie przyszedł mi do głowy, chyba ma. A może raczej należałoby Czarka kojarzyć z oczarowaniem, oczywiście jego osoby? I to też nie jest nieprawdopodobne, gdyż Czarek kojarzy się najpierw z czarującym mężczyzną, na którego to mężczyznę o takim czarującym imieniu właśnie od tej strony zwraca się uwagę – szczególnie kobiety, ale w dobie sodomizmu, z którym również nasze liberalne władze i nas też powoli, na różne sposoby, oswajają, zwracanie uwagi na czarującego mężczyznę przez mężczyznę prawnie nie powinno gorszyć.   

        Kiedy jedzie się (można też iść) z Bielawy do Dzierżoniowa, lub z Dzierżoniowa do Bielawy, tuż za rondem Miast Partnerskich po prawej stronie, lub po lewej stronie, gdy wracamy, stoi baner Świdnickiej Galerii z czarującą panią przerobioną na „Wiosnę” i czarującą wiosennymi kolorami. Pani jak pani, ale papierowa zupełnie mnie nie rusza. Wiosna jak to wiosna rusza mnie i owszem, zwłaszcza wtedy, gdy jest, a szczególnie wtedy, gdy nadchodzi.

            Problemu oczywiście nie ma, ale ktoś chyba nie zorientował się, że to już wiosna nie jest i hasło „CZAR WIOSENNYCH KOLORÓW”, warto by zmienić na „CZAR LETNICH KOLORÓW”. Pani może zostać, choć jest już trochę jakby przyblakła.

            Czy Rysiek, podobnie jak Czarek, może czarować i może być czarujący tak dla kobiet jak i dla mężczyzn? Otóż coś w tym jest, mając na uwadze najsłynniejszego Ryśka w naszym mieście, a mianowicie naszego burmistrza Ryszarda Dźwiniela.

            Gdzieś już wspominałem na swoim blogu, jak to jedna starsza pani głosowała na Dźwiniela tylko dlatego, że ładny. Nie będę szukał, bo jednak czasu nie mam i tym samym nie zgadzam się z tym, co twierdzi jeden z komentatorów w DTP – 24.pl pod art. „Chorągiewka z napisem PO – nigdy nie zostanie wbita w Bielawie”, że się nudzę i w głowie mi się poprzewracało z tych nudów. Pana Dźwiniela uwielbia wielu Bielawian, skoro inwestują w niego swoje poparcie już od szesnastu lat. Co to są za wyborcy, to każdy wie – i ci, co na niego głosują i ci, co na niego nie głosują.

            Czarujący uśmiech burmistrza niesamowicie rozbraja, szczególnie starsze panie, których chyba w Bielawie jest najwięcej. Te panie, mimo że część z nich nawet uczy się na komputerach jako studentki III wieku, nie przeanalizują BIPu i nie zapoznają się z opiniami inaczej myślących niż Dźwiniel i jego świta. Dźwiniel, to jest ich człowiek. Ich – na dobre i na złe – jak Łukaszenka na Białorusi.

            Ale i mężczyźni zauważają w naszym, jeszcze, burmistrzu prezencję, szyk, szpan. Dzisiaj właśnie od mężczyzny, słyszałem taką opinię, że jeśli Dźwiniel wygra następne wybory, to chyba tylko dlatego, że ładny.

            Może niektórzy pamiętają, jak to premier Cimoszewicz startując w zawodach na prezydenta namawiał panie, aby na niego głosowały, że przynajmniej będą miały przystojnego prezydenta. Osobisty czar nie pomógł w przeciwieństwie do naszej małomiasteczkowości.

            Dźwiniel nie tylko jest czarujący, ale i czaruje. Jest dla mnie niepojęte, żeby taki bielawski, w moim mniemaniu, szkodnik, tak długo utrzymywał się na stołku burmistrza. A więc czaruje.

            Myślę jednak, że te czary mają coraz mniejszą moc. Czary działają na ludzi nie patrzących realnie na rzeczywistość, a takich w Bielawie na szczęście jest coraz mniej, a do listopada na pewno będzie jeszcze mniej.