Skandal w sejmie

         Nasz kochany sejm znów się dzisiaj popisał. Głosując uchwałę w związku z kanonizacją wielkiego Polaka papieża Jana Pawła II znalazły się osoby, a właściwie kluby, nieprzychylne podjęcia tej uchwały przez aklamację. Uchwały przez aklamację potwierdzają, że politycy nas reprezentujący w sejmie potrafią w pewnych okolicznościach postawić się ponad podziałami i zaprezentować postawę godną obywatela Polski. Tym razem za przyczyną SLD i Twojego Ruchu „millery” i „palikoty” zachowali się we własnym kraju jak barbarzyńcy, i nie jest to wcale moje spostrzeżenie (tak się wyraził Błaszczak).  

http://wiadomosci.dziennik.pl/polityka/artykuly/457043,w-sejmie-glosowanie-w-sprawie-uchwaly-dot-kanonizacji-jana-pawla-ii.html

W uchwale posłowie wezwali do godnego uczczenia tego historycznego wydarzenia, jakim będzie kanonizacja Jana Pawła II. Przed głosowaniem marszałek Ewa Kopacz podkreślała, że jest ono sprawdzianem z szacunku dla drugiego człowieka.

Z tej wypowiedzi wynika, że ci, co głosowali przeciw, a było ich 34 i dwóch wstrzymujących się, nie zdali sprawdzianu z szacunku dla drugiego człowieka. Temat jest znany, szeroko komentowany i nie będę go rozwijał tym bardziej, że jak już niejednokrotnie podkreślałem, chciałbym skoncentrować się „na własnym podwórku”, bo i tu dzieją się przecież rzeczy ciekawe i warte do nagłośnienia. W tej sytuacji jednak smutnym jest to, że ze wszystkiego robi się politykę i tak naprawdę to trudno znaleźć granicę między polityką, a normalnością. Może zdziwić takie stwierdzenie, ale polityka, gdy przestała być służbą, stała się czymś zupełnie nienormalnym i u nas tak właśnie jest.

Podejrzewanie klubu PSL, który był inicjatorem uchwały o populizm i propagandę związaną z kampanią przed wyborami do europarlamentu, jest haniebne. „Palikoty” i „millery” w wielkim człowieku, jakim był nasz rodak, błogosławiony Jan Paweł II, człowieka nie zauważyli. Głosowali przeciw człowiekowi. Nie tylko w tym głosowaniu stanęli przeciw człowiekowi. Popierając zbrodnicze aborcje, eutanazje i homozwiązki, też występują przeciw człowiekowi. Ci, co ich popierają, a więc wyborcy – stają w jednym szeregu z tymi posłami przyczyniając się do degradacji ludzkości. I nie ma znaczenia, czy są oni na Wiejskiej w Warszawie czy w Bielawie – to ten sam typ ludzi.

            Troje z posłów SLD zagłosowało inaczej, niż spodziewał się Miller. Wśród nich była moja „rodaczka” z Włocławka – pani Bańkowska. Przyznam się, że ze wzruszeniem patrzyłem na tych posłów, którzy w geście ogromnego szacunku do wkrótce świętego Jana Pawła II wstali ze swoich miejsc. Jakże odróżniali się od tych „oświeconych” siedzących, wyglądających marnie, jak wyłączeni ze wspólnoty przegrani. Zawsze filuterny i elokwentny Miller wyglądał niepewnie. O Palikocie nawet nie będę pisał, bo mi go żal. Żałosne.

            Zastanawiałem się, czy wchodząc tematycznie w tegoroczne wybory, nie warto założyć nowej zakładki na blogu. Myślę, że to dobry pomysł, bo wybory u nas w Bielawie zapowiadają się ciekawie.

            O tym, że nasz burmistrz startuje kolejny raz na burmistrza, co mnie wcale nie zdziwiło, gdyż stał się już zakładnikiem w swoim parciu na władzę, dowiedziałem się z internetowego wydania Dzierżoniowskiego Tygodnika Powiatowego z art. redaktora Sławomira Wasia.

           

Sławomir Waś DTP    http://dtp-24.pl/zmiany-zmiany-zmiany,58192

Jest tam też napisane, że burmistrz Bielawy planuje w naszym mieście powołanie do życia Centrum Kultury Chrześcijańskiej. Może to plotki, bo jeszcze do potwierdzenia tej informacji nie dotarłem. Jeśli to prawda i jest to kolejny wyborczy chwyt, to zauważam, że wspina się dalej na górę hipokryzji.

Tak więc burmistrz Dźwiniel ma nową stronę internetową, która ma zapewnić mu sukces w kolejnych wyborach. Właściwie to myślę, że jeszcze jest trochę czasu, żeby burmistrz Dźwiniel, w trosce o Bielawian zrezygnował z ubiegania się o urząd i nie męczył już nas swoimi absurdalnymi pomysłami, swoją osobą, lisim spojrzeniem i uśmiechem węża. Gdyby zgodził się na niekandydowanie, nawet zaproponowałbym Radzie Miasta, żeby postawić mu już za życia pomnik, jako niewątpliwie najdłużej panującemu w Bielawie włodarzowi wszechczasów. Miejsce – do wyboru. Zaoszczędziłoby to mi wiele straconego na pisanie o burmistrzu czasu, ludziom nerwów i stworzyłoby pespektywę, że wreszcie będziemy żyć w normalnym mieście.

            Nie analizowałem dokładnie strony burmistrza, ale pobieżnie ją przejrzałem. Polecam każdemu zainteresowanemu, choć myślę, że podobnie jak ja, będzie zawiedziony. To nie o to mi chodziło. Choć zdjęcia odmłodzone, to w tekstach i zasługach dla miasta widzę wypalonego, niezdolnego do dalszego działania lokalnego polityka, który już poza swoimi oklepanymi chwytami reklamowymi niczego nie potrafi zaproponować.

            Jest na tej stronie wiele tematów, które jako informacyjne, warto podjąć, choćby dlatego, żeby ludzie myślący nie tylko o swoich portfelach i posadach, a mam tu na myśli popleczników Dźwiniela „uwikłanych” w jego niekończący się elektorat, właśnie pomyśleli, na kogo chcą kolejny raz zagłosować.

Burmistrz w swoim słowie (video) wyraził się, że jeśli kogoś nie ma w Internecie, na facebooku, twitterze - to on jest niewidoczny. Mamy burmistrza interaktywnego. Ja nie pragnę być widoczny. Poza ideą wykopania Dźwiniela z urzędu poprzez demokratyczne głosowanie, nie mam żadnych politycznych aspiracji ani ambicji. Jeżeli ktoś będzie chciał mnie czytać, niech nie myśli, że pisząc mam w tym jakiś inny interes. Potrafię być idealistą i niepoprawnym optymistą. Być może nawet z mojego bloga będzie można dowiedzieć się więcej o Dźwinielu niż z jego zakładki „O mnie”, gdzie przedstawił się nazbyt lakonicznie.

Ale to wypunktuję już innym razem i zapewne nie tylko raz.