Czy to naprawdę prawda?

Niedawno otrzymałem na piśmie ciekawe spostrzeżenia jednego z mieszkańców Bielawy. Dotyczy ono rzekomych praktyk w obszarze Miejskiego Zarządu Budynków Mieszkalnych (MZBM) w Bielawie z sugestią, że może mnie to zainteresuje.

            Ja nie zamierzam być kontrolerem, czy uzdrowicielem w budynkach komunalnych, bo się na tym nie znam, ale w trosce o mieszkańców, jeśli to, co zostało napisane, ma jakieś podstawy, to nasi radni, a w szczególności radny Tomasz Tkacz, jeśli w MZBM jeszcze pracuje, mogli by zareagować i przynajmniej powiedzieć, że to jest zupełna nieprawda, a przedstawione sytuacje, nigdy nie miały miejsca, a już na pewno nie za kadencji obecnego prezesa.

            No, ciekaw jestem, co z tego wyjdzie i czy znajdą się chętni do komentowania.

            Przedstawiam poniżej przysłaną mi opinię:

 „Witam pana. Dzisiaj przez przypadek zobaczyłem że prowadzi pan blog. Niestety wszystko co tam jest zawarte nie spełnia moich oczekiwań. Ale mam dla pana temat, może pan z niego skorzysta, a jeżeli nie to też nic się nie stanie. Otóż chodzi o nasze budownictwo komunalne, a raczej jego zasoby. Jak wiadomo, prezes MZBM (nie wiem czy to jeszcze się tak nazywa) jest powoływany przez burmistrza. Chodząc po Bielawie i robiąc zdjęcia na potrzeby mojego zainteresowania, stykam się z różnymi ludźmi, którzy zamieszkują te budynki (i chodzi mi jedynie o te sprzed 1945 r.). Skala zaniedbań przez te wszystkie lata jest niesamowita, w niektórych miejscach można śmiało kręcić filmy z okresu przedwojennego, bez dodatkowych poprawek. Ciekawostką są czynsze niejednokrotnie wyższe niż w tak zwanym nowym budownictwie. Ale najciekawszą jest postawa ludzi, którzy tam mieszkają; nikomu nie przyszło do głowy, żeby założyć jakiś komitet obrony lokatorów, a w tych budynkach mieszkają i prawnicy, i ludzie, którzy mogliby w jakiś mądry sposób ludziom pomóc. I teraz to o co najbardziej mi chodzi. Mieszkanie komunalne nie jest własnością lokatora, on jedynie jest najemcą. Ludzie mieszkają przez lata w tych zasobach, remontują je na własny koszt  (chociaż to nie jest ich), podnoszą stan komfortu tych mieszkań (sami zakładają wodę, robią łazienki, zmieniają sposób ogrzewania) - i co za to mają? Ano nic. Zarządca nikomu nie obniża czynszu, choćby za to, że lokator za własne pieniądze podniósł komfort JEGO mieszkania. A w przypadku śmierci głównego lokatora są problemy żeby np. jego dzieci zamieszkały w tym mieszkaniu. I tu wystarczy, że pracownik MZBM-u przejdzie się po budynku i zasięgnie opinii, czy w ostatnim okresie osoba starająca się o mieszkanie zamieszkiwała w nim. Jeżeli ktoś z lokatorów powie, że nie, to z mieszkania nici. I nie ważne, że jej czy jego rodzice włożyli tam masę pieniędzy. Po za tym w ostatnim okresie można zaobserwować, że zarządca niechętnie przekazuje mieszkanie np. po zmarłym lokatorze kolejnemu najemcy, a mamy  przecież w Bielawie problemy mieszkaniowe, więc co się robi? Ano takie mieszkanie wystawia się na sprzedaż. I tu pojawia się drugi temat. Nie remontuje się budynków (a jeżeli już się coś zrobi, to jest wielkie halo w gazecie Bielawskiej), sprzedaje się mieszkanie, a kiedy w budynkach jest już kilku właścicieli prywatnych, to wtedy przeprowadza się remonty. I wtedy kto ponosi większość kosztów? - oczywiście właściciele prywatni. I tu powracam do tego, co chciałem powiedzieć na początku. Lokatorzy są robieni w balona, a nie potrafią zadbać o swoje, nie potrafią się zorganizować. Ale za to są mistrzami w trolowaniu, czy pisaniu głupich komentarzy np. na Dobie. To jest tak, jak wspomniałem - propozycja na temat dla pana, ale absolutnie nic nie narzucam .”

          I to by było na tyle, jakby to powiedział profesor Jan Tadeusz Stanisławski.