Spurek – na ryby!

Odkrywanie nowych gwiazd, pasjonujące historie sprzed tysiącleci, a nawet sytuacja w Afganistanie nie budzą tyle emocji, co wyczyny jakichś dziwnych, nawiedzonych czy może nawet opętanych polityków. Niedawno od czołowego polityka tak zwanej opozycji (Platforma Obywatelska), a mianowicie posła Sławomira Nitrasa (nie mylić ze Sławomirem Nowakiem), dowiedzieliśmy się o piłowaniu (chyba piłą, jak piłowanie) katolików w Polsce, bo po prostu są katolikami, a być nimi nie powinni (sam Nirtas też uważa się za katolika), a teraz dowiadujemy się o inicjatywie europosłanki, pani dr Sylwi Spurek, o zakazie wędkowania i myślistwa. Mnie dotyczy wędkowanie i w tej kwestii zabieram głos.

https://wiadomosci.onet.pl/kraj/sylwia-spurek-chce-zakazu-wedkarstwa-ten-pomysl-to-paranoja/xnwq3hj

https://www.facebook.com/100028504271836/videos/4325416820845780/

https://wydarzenia.interia.pl/swiat/news-sylwia-spurek-chce-zakazac-wedkarstwa-polscy-europoslowie-pr,nId,5484424?fbclid=IwAR2gqi2f81TtZ6nT3Tm2Bxu0cPQfo25el_vp6xtLzvUqLpWl5skqDIZkkb8#utm_source=fb&utm_medium=fb_share&utm_campaign=fb_share&iwa_source=fb_share

Europosłanka Sylwia Spurek dostała się do euro parlamentu z nowej partii, którą stworzył pan zdeklarowany homoseksualista Robert Biedroń – „Wiosna”. Sam też dostał się do europarlamentu, chyba jednak po to by bruździć i pluć na swoją ojczyznę, swój kraj – Polskę. Pani Spurek z „Wiosny” już zrezygnowała, a i samej „Wiosny” podobno też już nie ma. To taka partia sezonowa, na potrzeby wyborów, aby się gdzieś tam załapać, wykorzystując „świeżość” i „potencjał” nowej partii.

            Pani Spurek, która zamelinowała się w Parlamencie Europejskim w Partii Zielonych, choćby mając na uwadze kolor partii, musi mieć w głowie zielono i jeść zieleninę. I stąd może nienawiść do tych, którzy „jedzą” zwierzęta, ptaki i ryby. Trzeba więc zadbać o tak zwany dobrostan tych Bożych Istot. Jeśli chodzi o wędkarstwo, to po prostu wędkarstwa należy zakazać i to już od 2023 roku, bo łowiąc ryby kaleczy się je haczykami, a przecież ryby, choć głosu nie mają, ból odczuwają. I chodzi właśnie o ten ból, o zadawanie rybom cierpienia, o uprawianie sportu na rybach i uprawianiu hobby.

            Ja łowię ryby od najmłodszych swoich lat. Wciągnął mnie w wędkowanie mój ojciec, a jego z kolei jego ojciec. Czy mój pradziadek łowił ryby? – nie wiem – brak danych.

            Wędkowanie jest czymś wyjątkowym. To zajęcie, za którym się tęskni i którego z tęsknotą się oczekuje, choć łowi się przecież przez cały praktycznie rok. Na przestrzeni kilkudziesięciu lat nastąpił ogromny postęp w technikach łowienia i sprzęcie wędkarskim. Rozwinął się przemysł tzw. wędkarski, tworzą się łowiska komercyjne i poważne hodowle narybku, a nawet można kupić ryby „wymiarowe”. Polskę podzielono na obwody rybackie, a każdy niemal zbiornik wodny ma swój regulamin amatorskiego połowu ryb. Są czasopisma wędkarskie, hurtownie i sklepy wędkarskie, narobiło się administracji w okręgach z dobrze płatnymi stanowiskami – po prostu biznes. Są zawody wędkarskie organizowane przez Koła PZW (Polski Związek Wędkarski), są ligi wędkarskie i czyny wędkarskie. Wszystko, co jest związane z wędkarstwem, jest usystematyzowane, uporządkowane prawnie – a na końcu ten prosty, poczciwy wędkarz – sam na sam na wodnym akwenie z rybą, przyrodą i przygodą.

            Dla wielu wędkarzy, wędkarstwo jako hobby jest sposobem na życie i bez wędkarstwa tego życia sobie nie wyobrażają. Mój ojciec już ze względu na wiek, kiedy nie mógł już łowić ryb, jeszcze świadomie opłacał kartę wędkarską, bo ciągle czuł się członkiem wędkarskiej społeczności. I właśnie również chodzi o to w tym wędkowaniu, że ma się kolegów po kiju i ma się przyjaciół.

            Pani Spurek powiedziała:

"… w przypadku wędkarstwa trzeba sobie wyraźnie powiedzieć, iż aspekt żywieniowy nie ma żadnego znaczenia".

- To jest hobby, to jest rozrywka, to jest coś, co ludzie robią dla przyjemności. Pytanie, czy można krzywdzić, okaleczać, zabijać dla przyjemności. Czy tak samo dyskutowalibyśmy o takich praktykach, gdyby chodziło o psy i koty. (...) Jeśli chcemy budować kulturę praw zwierząt, nie możemy stosować taryfy ulgowej dla myślistwa i wędkarstwa.

Ja rozumiem, że europosłanka pani Sylwia Spurek wyznaje jakąś ideologię. Widzi cierpienie zwierząt i tych zwierząt broni. Twierdzi również, że w wędkarstwie nie ma aspektu żywieniowego, z czym się nie zgadzam. Jeśli łowię ryby, to robię to z przyjemnością, mając to również na uwadze, że te ryby usmażę i ze smakiem zjem. Nie mogę jednak nie oddać racji pani Spurek, kiedy pisze o wędkarstwie jako tylko hobby, jako rozrywce i przyjemności. Pisałem już na ten temat artykuł, wspominając o metodzie czy zasadzie – no kill. Nie oceniam takich wędkarzy, którzy łowią (kaleczą) ryby, z wędkarstwa czyniąc niejako sport. Znam takich wędkarzy, którzy nie zabierają do domy złowionych ryb, ale wypuszczają je z powrotem do wody. Znam też takich, którzy ryb po prostu nie lubią. Nie rozumiem takich wędkarzy od sportu wędkarskiego.

            Co do bólu zadawanego rybom, to niewątpliwie należy wspomnieć o łowieniu drapieżników na żywca. Ja nie łowię, bo nie nabiję żywej ryby na kotwicę, by potem pływając na uwięzi, wabiła szczupaka. Był nawet taki okres, kiedy ministrem rolnictwa był Jarosław Kalinowski, kiedy zakazano łowienia na żywca. Presja wędkarzy była jednak tak wielka, że zakaz ten wycofano.

            Podobnie jest z zawodami wędkarskimi. Jak dobrze zastanowić się i przemyśleć sprawę, to takie zawody właśnie potwierdzają tezę postawioną przez panią euro posłankę, że wędkarstwo jest to po prostu hobby.

            Jest u nas tradycja wędkarska i tego nie uda się zabrać. W samej tylko Bielawie jest zarejestrowanych ponad ośmiuset wędkarzy. W wędkarstwie jest takie coś, czego pani Spurek nie jest w stanie zrozumieć. Poza tym rozważań tej kobiety nie można poważnie traktować, bo to hipokrytka. Rozczula się nad wyimaginowanymi cierpieniami ryb łowionych na haczyk, a jednocześnie popiera aborcję na życzenie, a nawet twierdzi i postuluje, że „aborcja to normalne świadczenie medyczne i tak powinno być postrzegana przez prawo”. Czy ta kobieta, człowiek, ma świadomość porównania bólu zadawanego zahaczonej rybie i bólu rozrywanego ciała poczętego dziecka podczas aborcji. To nie człowiek, to potwór.

            No i aborcja jest okej, a wędkarstwo okej już nie jest?

A co pani Spurek zrobiła w temacie zabijania tysięcy delfinów, którego mięsa nie jest w stanie przejeść nawet 50-ciotysięczne miasto?

https://turystyka.wp.pl/wyspy-owcze-nagrania-z-masakry-prawie-1500-delfinow-mroza-krew-w-zylach-6684129809107936a

            W Europarlamencie dzieją się rzeczy różne i dziwne. Na naszych oczach odchodzi się od cywilizacji europejskiej, zastępując ją jakimiś dziwolągami, przez dziwnych ludzi wymyślanymi. Jest to dla nas test, na ile pozwolimy sobie odebrać to, co przez wieki było akceptowane, co było oceniane jako dobre. Możliwości sprawdzianów jest przecież dużo. Każde wybory, nawet te wydawałoby się mało znaczące, jak do Europarlamentu, takim sprawdzianem dla nas są.

(zdjęcie z Internetu)