Plakat wyborczy 1989

          To już ostatnie chwile, kiedy można coś jeszcze napisać odnośnie wyborów, które mają być 16 listopada. To ostatnie chwile, żeby podjąć decyzję, na kogo głosować i czy w ogóle na głosowanie iść. Entuzjazmu jaki towarzyszył Polakom w 1989 roku nie da się zauważyć przy obecnych wyborach. Brak realnych perspektyw na zmiany w Bielawie wpływają na apatię i zniechęcenie. Słyszy się od dawna głosy, że wybory i tak niczego nie zmienią, ewentualnie oprócz zmiany władzy, która i tak będzie miała ograniczone pole do działania.

            Jednak za każdą zmianą idzie jakaś nadzieja. Ludzie aktywni kładąc się wieczorem spać myślą, co przyniesie następny dzień, myślą, jak go przeżyć, aby był ciekawy i wartościowy. Myślą, jakie przyniesie niespodzianki i trudy, z którymi przyjdzie się zmierzyć może już kolejny raz.

            Podobnie jest z wyborami. Można by powiedzieć, że wybory to sprawa dla aktywnych, dla tych, którzy nie boją się zmieniać świata. W przypadku Bielawy brak aktywności daje mandat do zachowania status quo, mandat na rządzenie komunistom, których przecież ćwierć wieku temu w demokratyczny sposób udało się w dużym stopniu, na tyle, na ile ustalono przy Okrągłym Stole, wyeliminować z przestrzeni zarządzania. Ci komuniści jednak, przefarbowani na działaczy niezależnych i ukrywający się w innych partiach i stowarzyszeniach, pozostali. Ich świadomość nie zmieniła się. Oni są ciągle rządni władzy, a nie służby narodowi i społeczności lokalnej. To nie baranki, jak to ktoś gdzieś napisał, ale wilki w owczej skórze.

            Nie dajmy się nabrać. Z bajek już wyrośliśmy. Nie dajmy się podejść kolejny raz Dźwinielowi, by niszczył nasze miasto i naszą przyszłość poprzez nieudolne rządzenie nastawione tylko na działania, które powiększają jego długi. I nie mówmy; „Zobaczymy, jak to będzie”, ale „weźmy sprawy w swoje ręce”. Odpowiadamy za to przed następnymi pokoleniami Bielawian.  

            Powodzenia Bielawo!