Ożywić wiarę

       Właściwie to chodzi mi o pokazanie linku, jaki ukazał się na facebooku, no ale jakiś wstęp przecież być powinien.

          Nikt nie powie, że zewnętrzne wyznawanie wiary, jak również liturgie nie zmieniają się. Sama wiara jest w miarę stabilna, jeśli jej głoszenie jest zgodne z Pismem Świętym, choć co do „prawdziwości wiary”, to jest tak, że ile tych wiar jest, to tyle prawdziwych - wg opinii wyznawców. Nie będę nad tym dywagował, żeby mój ks. proboszcz nie posądził mnie o jakieś herezje, ale będąc w Kościele katolickim, też zauważam różne, że tak powiem „atrakcje”, które nie mając nawet uzasadnienia w Piśmie Św. czy Tradycji Kościoła (tej oficjalnej), jednak są i nawet się przyjmują. Nie wszystko da się uzasadnić w homiliach.

            Do takich atrakcji niewątpliwie należą pikniki parafialne. Tego kiedyś nie było, ale od kilku lat są i mają się dobrze z tendencją do rozwoju. Jeszcze u nas w Bielawie pikników parafialnych nie było, jak trafiłem na taki całkiem przypadkowo w Przerzeczynie Zdroju. Zajrzeliśmy i byliśmy tam z godzinę. Na placu przy plebani naprawdę towarzystwo świetnie się bawiło, było co pojeść (również skorzystaliśmy), ale co budujące, to, gdy zagrała orkiestra cały ustawiony parkiet (dechy) zaroił się wywijającymi parami. No u nas na razie z tym tańcowaniem to najlepiej nie jest, przynajmniej w naszej parafii.

            Czymś nowym jest również coroczny Orszak Trzech Króli, 6 stycznia, który przerósł najśmielsze oczekiwania pierwszych odważnych w Warszawie. Dzieci z jednej tylko szkoły przechodzący przez Warszawę, może z dziesięć lat temu, zrobiły tak dobrą robotę, że teraz każde miasto w Polsce chce mieć swój Orszak. Jak wiemy w Bielawie był w zeszłym roku pierwszy raz i był to od razu sukces, patrząc po ilości uczestników i ilości wydanych koron. Mimo padającego śniegu impreza udała się znakomicie i 6 stycznia 2017 roku też będzie.

            Ekstremalną Drogę Krzyżową, która w Bielawie w okresie Wielkiego Postu była po raz pierwszy, można zaliczyć do atrakcji wyjątkowych. Bardzo żałuję, że nie poszedłem, ale i na pewno bym nie doszedł. Chociaż właściwie to i mi wstyd, bo mój sąsiad, starszy ode mnie poszedł i doszedł. Piękna sprawa.

            Obecnie przeżywane misje święte w naszej parafii, związane z peregrynacją figury Matki Bożej Fatimskiej, ze strony średnio zaangażowanego w sprawy Kościoła katolika, też są pewnego rodzaju atrakcją. Na pewno atrakcją dla takich było powitanie figury Matki Bożej na bielawskim Placu Wolności i odprowadzenie jej w procesji do kościoła p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Niewątpliwie uczestnictwo w procesji, a w szczególności niesienie tej Figurki musiało być przeżyciem, a może i zaowocowało zbliżeniem do Kościoła tych, którzy do tej pory z nim nic wspólnego nie mieli. Oczywiście nie umniejszam religijnego wymiaru tych misji, ale sądząc po frekwencji, szaleństwa tym razem nie ma. Co innego, jak był o. John Baptist Bashobora – wtedy ludzi było mrowie.

            Dlatego, aby jakoś ożywić, uatrakcyjnić tę naszą wiarę w naszym mieście, może wprowadzić do liturgii procesji Bożego Ciała, czy w innym okresie, „taniec feretronów”, jak to jest pokazane w linku? Właściwie to są chyba ukłony feretronu, czy pokłony. Ciekawa sprawa.

            Zapewne, choć to sprawa stricte religijna, żaden z naszych księży nie ośmieli się skomentować na moim blogu tego „tańca”, ale niezmordowany Komentator, pan Henryk, zapewne wie, o co chodzi, a sądząc po życiorysie, może i takim feretronem wymachiwał.

            Ciekaw jestem opinii.

https://www.youtube.com/watch?v=NIb0eoR2sHA