POrażka PO

       Też się nie spodziewałem, że frekwencja w niedzielnym referendum będzie aż tak mała (zaledwie 7,8 %). Trudno było to przewidzieć wobec zaangażowania się w tym temacie Platformy Obywatelskiej z poparciem oscylującym wokół 25 %. Liczyłem nawet na 20 %, co i tak dawało wynik negatywny.

          Wszyscy wiedzą, jak to z tym referendum było i co miało ono dać. Dało to, że jesteśmy biedniejsi o prawie 90 mln zł. Choć nie jest to do końca prawdą. Co strata, to strata, ale ci, co „pracowali” w komisjach referendalnych, trochę kasy dostali i dla nich to stratą nie jest.

            Dlaczego o tym wspominam? Dlatego, że to referendum powstało wokół jednego człowieka, Pawła Kukiza, na którego bardzo dobry wynik w wyścigu do prezydentury pracował również nasz krajan Patryk Hałaczkiewicz. I patrząc, jak dalej toczy się wątpliwa, polityczna kariera Kukiza i Hałaczkiewicza, nietrudno zauważyć dramaturgię wydarzeń. Krótki czas między wyborami, okazuje się dla Kukiza udręką, jakby pracował na swój parlamentarny sukces już kilka lat. Sam wyrażał się, że jest bardzo tym wszystkim zmęczony.

            W jego działaniu zabrakło programu, stażu i politycznego zaplecza. Mimo wyrazistości, wszystko to jest „słomianym ogniem”. I ze smutkiem myślę już o tytule artykułu, jaki napiszę po październikowych wyborach – „Miałeś chamie złoty róg…”