Migawki niedzielnej Bielawy

   

  No i mamy nowy miesiąc. Czas płynie nieubłaganie. Wczoraj pożegnaliśmy dobrego człowieka, Janka Zagórskiego, niedługo potem był ślub w kościele, a na pewno w dzierżoniowskim szpitalu ktoś się urodził jako Bielawianin. Samo życie. Życie, którego zatrzymać nie sposób. Ono tętni cały czas - również w Bielawie, co przecież jest całkiem oczywiste. 

     Warto życie dobrze przeżyć. Słyszałem  w dzieciństwie, że trzeba tak żyć, aby w życiu niczego nie żałować. To chyba jednak tylko slogan. Nie da się. Ale zawsze można się starać i nie rozdzierać szat, gdy, mimo wszystko, się nie uda. Można też sprawić, nawet bez zbytniego starania się, aby to życie w naszej Bielawie było przyjemne - miłe w międzyludzkich relacjach i w przyjaznym otoczeniu. I to nie tylko zależy od burmistrza, pracowników Urzędu Miasta i odpowiedzialnych za estetykę miasta służb, ale i od nas, od każdego mieszkańca Bielawy coś zależy. 

       Przedstawione zdjęcia to tylko kilka zrobionych w dzisiejsze niedzielne przedpołudnie. Choć kilka, to jednak mogą dać do myślenia o nas Bielawianach. 

A może ktoś potrzebuje opony? Myślę, że ich właściciel dla polepszenia estetyki miasta oddałby je za darmo .

W górnej Bielawie, na ul. Ludowej, czekają domy na remont.

Będzie czym palić w piecu.

Na ul. Lipowej pamiętali o rocznicy Powstania Warszawskiego.

Służby komunalne nie nadążają.

Jedno z dojść na zbiornik "Sudety".

Na koronie zbiornika namiętnie palą, skubią siemiki i... śmiecą.

Serce Bielawy, które bić przestało.

Zawsze jest nadzieja na jakiegoś metrowego szczupaka.

Życie towarzyskie trwa. Tu w komitywie łyski i dzika kaczka.

Ratownicy czekają cierpliwie na amatorów bezpiecznej kąpieli.

Amatorów dokarmiania kaczek i łabędzi nigdy nie brakuje.

Może jednak coś z gruntu weźmie? przyznam, że łowienia z ławki jeszcze nie widziałem. W ogóle wędkarzy było sporo i prawie wszyscy na wyspie. Ale nie tylko wędkarze. Wprawnym okiem można rozpoznać, kto karty wędkarskiej nie posiada.

Będzie pszenny chleb i bułeczki.