Chyba jednak zdycha

       

        Przemijanie naszemu życiu towarzyszy nieustannie. Co rusz to widzimy, jak coś się zepsuło i nie nadaje się już do naprawy, ktoś wyjechał i już nie wróci, wycięli drzewo i na pewno na jego miejsce nie posadzą nowego, nieoczekiwanie powstaje nowy dom i buduje się nową drogę. Można nawet coś pożytecznego zrobić, a potem ktoś to zepsuje albo zepsuje się samo.

            Tak właśnie jest w przypadku tej małej wierzbowej architektury na Sudetach.

            Powstawała w atmosferze euforii pod nadzorem chyba niemieckich organizatorów przy udziale rzeszy młodzieży z naszych szkół z opiekunami. Jeszcze ich widzę, jak z młodzieńczym zapałem tworzą coś niespotykanego w Bielawie. Po co to, dla kogo i czy to naprawdę potrzebne? Miasto dowoziło tym entuzjastom posiłki. To był czas pożytecznego relaksu.

          Teren ten był potem miejscem odwiedzanym nawet przez pary nowożeńców, aby tam robić sobie pamiątkowe sesje zdjęciowe. Właściwie to chyba miała być sceneria żywej sceny, skoro naprzeciwko jest jakby widownia z byłymi położonymi drewnianymi balami.

            Może brak fachowego nadzoru, warunki atmosferyczne czy jakieś inne czynniki wpłynęły na to, że ta wyjątkowa ozdoba szybko odchodzi. Po mojemu jest już nie do uratowania i aby dalej nie szpeciła i nie dawała złego świadectwa o burmistrzu i Urzędzie Miasta Bielawy, wkrótce zostanie usunięta, jeśli wcześniej sama się nie rozleci, co już można zaobserwować.

            Nie wiem dlaczego to przemijanie tej symbolicznej ozdoby jakoś skojarzyło mi się z odchodzeniem naszego burmistrza ze stanowiska. Nie wierzę, żeby kolejny raz w Bielawie został pozytywnie zweryfikowany. Bielawa Dźwinielem jest już zmęczona. Dźwiniel już się opatrzył przez te szesnaście lat i jest atrakcją już tylko dla nielicznych w naszym mieście, ściśle z nim związanych różnych maści interesami. Już nie pomoże kolejne odmładzanie jego wizerunku na bilbordach ani nawet transfuzja krwi od orangutana. Widzimy jak jest. Bielawa pod jego rządami sypie się jak ta wierzbowa architektoniczna ozdoba na zbiorniku. Taka jest rzeczywistość.

            Zapewne na jego miejsce przyjdzie ktoś bardziej rzeczowy, bardziej kompetentny, bardziej uczciwy i taki „do ludzi i dla ludzi”. Po Dźwinielu nie będziemy płakać. Pozostanie dla nas synonimem partyjnego karierowiczostwa, człowieka dbającego przede wszystkim o interesy swoje i swoich popleczników. Pozostanie w naszej pamięci jako ten, za którego będziemy przez długie lata spłacali długi, które robił, żeby się pokazać, jakim to dzielnym jest budowniczym za unijne pieniądze. A dług ten jest ogromny i dobrze przez burmistrza skrywany i bagatelizowany.

                 Czas na radykalne zmiany.