Strony

2 czerwca 2018

Dawna Bielawa

Co prawda nie utożsamiamy się z dawną historią Bielawy, tą sprzed 1945 roku, bo to nie nasza historia, ale ona jest i warto o niej wiedzieć. Do poznania jej służą również stare zdjęcia i pocztówki. Prezentuję zdjęcie Placu Wolności, jaki był przed wojną i pocztówkę - zaraz po wojnie. W jakimś okresie pomnik przy magistracie został zburzony. Zostały z niego tylko schody. Ciekawe, czy jeśli ten pomnik znalazłby się teraz, w naszej rzeczywistości, czy też byśmy go zburzyli, bo to niemiecki? Wszak to był pomnik upamiętniający tych, którzy zginęli w I-szej wojnie światowej.






(zdjęcie i pocztówka zostały mi użyczone)


4 komentarze:

  1. W piątek byłem na Rynku w Bielawie i cmentarzu.

    W Walimiu także był pomnik ofiar I wojny światowej,który został zburzony.Kilka jego fragmentów z nazwiskami ofiar leżało w rzece Walimiance.Wyciągnięto je niedawno i leżą przed sztolniami w Rzeczce.
    Na cmentarzu został tylko grobowiec Webskich-właścicieli zakładów włókienniczych.Ku ruinie dryfuje stara zabytkowa piekarnia.

    https://eloblog.pl/10-miejsc-pamieci-na-dolnym-slasku/
    Byłem przy tym,jak wynosili ze sztolni studenta w kocu.Zwalił się na niego olbrzymi głaz wiszący nad małym przejściem z 2-ki do 3-ki.
    W latach 60-tych była jeszcze jedna ofiara,którą znaleźliśmy w zawale.


    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To jak to, Panie Henryku! Był Pan w Bielawie i nie zajrzał Pan do mnie?! Zapraszam.

      Usuń
    2. Odpowiem wierszem mojego brata.

      Ich cienie

      Nostalgia i refleksja,jakże wieczna cisza,
      bardzo długo czekała na tego przybysza.
      Troskliwie pamiętamy te twarze w cierpieniu,
      ofiarne nisze żałobne,kondukt w zamyśleniu.

      Znicz płonie na nagrobku,historie odtwarzasz,
      patrzysz mi w martwe oczy,za winy przepraszasz.
      Z tym chodziłem do szkoły,tamta świat kochała,
      ich płaczące mogiły,zapadły,skarlały.

      Tutaj profesor szkolny,życia nas nauczył,
      tam znów,stary sąsiad,nie raz nam dokuczył.
      Inaczej na nich patrzysz,inaczej oceniasz,
      perspektywę przeszłości w realną zamieniasz.

      Czas zatarł już napisy,liśćmi grób przyprószył,
      osobistej pamięci,nigdy nie naruszył.
      Ta mentalna tożsamość jak w ziemi korzenie,
      chociaż dawno odeszli,zostały ich cienie.

      A teraz mi wybaczcie,zajrzę do Gotliba,
      pusto,smutno u niego,ze mną jedna chwila.
      Ktoś znów spojrzał,pokiwał,kolego to jest Żyd,
      wiem drogi przyjacielu,zobacz jakże mi wstyd.

      Za moment niedaleko,do Klausa Richtera,
      cicho jak u Gotliba,bezimiennych cecha.
      W kamieniu wydrapałem,już są tu nazwani,
      spokojnie będą tu spać z nami pochowani.

      https://www.youtube.com/watch?v=pT6886rClOc
      Pozdrawiam

      Usuń
  2. Jaka fajna strona. Mieszkam daleko i ciagle tesknie za Bielawa. Nie jest aktualizowana? Piekne stare zdjecia. Pomnik ofiar I wojny pamietam. Bawilam sie tam jako male dziecko. Rodzice czekali az sie wybawie. Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń

Proszę o tematyczne, nie obraźliwe i kulturalne komentarze.