Pokonani przez dekomunizację

Jakoś tak zrobiło się dziwnie i smutno. Gdybym umiał kląć, zapewne zakląłbym sobie, bo co pozostaje. Tyle na blogu napracowałem się w związku z dekomunizacją ulic i osiedla XXV-lecia PRL i kiedy nadarzyła się możliwość zmian, tak radni jak i burmistrz, i jego wspaniała grupa zasłużonych dla Bielawy, czy Honorowych, sprawę poprowadzili tak, że mając cały rok na sprawy załatwienie, sprawy nie załatwili. Nie chce się nawet o tym pisać.

Panowie i Panie! – oddajcie pieniądze za taką beznadziejną, bezproduktywną pracę w samorządzie w wysokości adekwatnej do poniesionych przez Bielawę strat, choćby wizerunkowych. Uprawiacie prywatę, uprawiacie politykę, która niczego Bielawie nie przynosi. Odejdźcie już, nie startujcie w wyborach w 2018 roku. Znajdą się bielawianie, którzy z odpowiedzialnością potraktują swoją służbę dla miasta. Wy już nie potraficie załatwić najprostszej sprawy, nawet takiej, jak zmiana nazewnictwa ulic.

Powołanie jakiegoś tam zespołu, który zaproponował zmianę nazewnictwa ulic i osiedla już w pierwszym głosowaniu okazało się fiaskiem. Burmistrz jednak postawił na swoim i w ostatniej chwili przedstawił te same propozycje. Ironia. Śmieszność. Zlekceważono mieszkańców, nie robiąc konsultacji w obrębie ulic. W parafii WNMP zebrano podpisy za aleją NMP jeszcze przed ogłoszeniem urzędowym o zmianach. Radni na każdym etapie całorocznych prac okazali się bezradni. Wynik jest taki, że o zmianach nazw będzie decydował wojewoda dolnośląski.

Ja już proponuję wojewodzie, aby za jednym zamachem przysłał do Bielawy komisarza, a całą Radę Miejską zawiesił w czynnościach.

Bielawie potrzeba fachowców, a nie ambicjonalnych amatorów.