Moja działka - 12

Narzekać, byłoby grzechem. Wszystko dobrze rośnie – zielsko również. Trawę trzeba kosić dwa razy tygodniowo. Podlewać nie trzeba, a jeżeli już, to woda jest w oczku i w studni. Sielanka. No, może nie całkiem. Po zmianie właściciela jednej z działek, zmieniła się też nasza sielanka na „warunki uciążliwe”, jak to precyzuje Regulamin. Siedemnastoletnia młodzież, za przyzwoleniem dorosłych, zaczęła wprowadzać swoje rządy – głośna muzyka i …, resztę sobie daruję, bo już teraz jest tak, jak było poprzednio. Spokój i cisza. Można się, jak się okazuje, dogadać.

            Co do plonów, to też nie narzekamy. Ogórki popisały się.

            Cukinia też się popisała i może dlatego „złodziej” nam jedną urwał. Może był głodny. Sąsiadom też poginęły cukinie, pomidory a nawet marchewka.

            Dalej rozkwitają następne lilie:

            Zakwitły aksamitki, których flance dostałem od pani Jadzi:

            Te żółte kwiatki nie wiem, jak się nazywają:

            Zgłupiała żurawka i kwitnie drugi raz w tym roku:

            

Milin pokazuje, na co go stać:

     Te cynie mamy z Torunia od rodziny:

        Cynie, to ulubione kwiaty mojej babci, Władysławy Stawickiej.

     Ten ciekawy kwiatek też jest z Torunia. To jakiś rozchodnik, bo widać nawet, jak się „rozchodzi”. Nazywa się naradka rojnikowa.

    Trawa „wojskowa”, maskująca, też jest już w pełni wegetacji. Prezentuje się imponująco. Dostaliśmy ją od sąsiadki, pani Marysi.

      Owocujące w tym roku pędy czarnej maliny - wycięte. Młode są bardzo żywotne. Strasznie kłują.