Masyk jest wszędzie

Tyle się dzieje w wielkiej polityce i w tej małej, to znaczy tej w Warszawie dotyczącej całej ojczyzny i tej naszej małej ojczyzny, bez mała pipidówie, niewiele większej od Pieszyc, wspominając zastępcę komendanta Straży Miejskiej pana Marchewkę.

Jestem pod wrażeniem dzisiejszego wystąpienia w sejmie o mało co premiera pana Grzegorza Schetyny i pani premier Beaty Szydło. Pan Schetyna wywarł na mnie wrażenie jak najgorsze, za to pani premier była po prostu świetna, a najbardziej w tym, że emanowała z niej odwaga i prawdziwa odpowiedzialność za kraj w dążeniu do naprawy Rzeczpospolitej.

Tak sobie myślę, że szkoda, że nie mam immunitetu, bo wtedy też mógłbym tak odważnie występować jak posłowie w sejmie, a tak, trzeba bardzo uważać, aby kogoś swoim pisaniem nieopatrznie nie urazić, nawet jak pisze się prawdę, która przecież też może zaboleć. A mam świadomość, że i w Bielawie są ludzie, którzy bardzo chcieliby zobaczyć mnie przynajmniej w sądzie, czego już nie raz doświadczyłem w związku z pisaniem, a co moi Czytelnicy zapewne pamiętają. To straszenie sądem np. w związku z wyborami w 2014 roku, ciągle mam przed oczyma i do tej pory nie wiem, kto to mnie straszył. Prawdopodobnie pan Łukasz Masyk, ale muszę go o to zapytać wprost, aby się o tym przekonać i ewentualnie za podejrzenie przeprosić.

Jednak nie o panu Masyku zamierzam pisać, choć kilkakrotnie powtarzane przeze mnie stwierdzenie - „Masyk musi odejść”, dla mnie jest ciągle aktualne, a o radnej pani Marcie Masyk, co do której mam przekonanie, że nawet nie pomyślałaby sobie, aby mnie do sądu podać, bo i za co? No i stąd ten tytuł.

Kilkakrotnie przeczytałem "Od Końca" do końca felieton pana Piotra Końca w DDZ-24 i za każdym czytaniem nie mogę wyjść z podziwu, jaki to dzielny redaktor nam się objawił. „Lekkie pióro”, znajomość tematyki, duży zasób słownictwa, tylko nieznaczna uszczypliwość, taka, jaka potrzebna jest w klasycznym felietonie i odwaga, której mi ciągle brakuje. No i ta fascynacja samorządem, podobnie jak u naszej radnej, wspomnianej pani Marty, którą pan Piotr bardzo lubi. Nie może być inaczej, skoro pisze:

Żeby było jasne, ja osobiście bardzo lubię Panią Martę. Cenię jej inteligencję, pracowitość, oraz to, że potrafi robić politykę i wie, czego chce. A chce władzy.

Czy jest w tym coś złego, że pani Marta Masyk „chce władzy”? Dla takiej ambitnej osobistości „stanowisko” radnej, przewodniczącej klubu, przewodniczącej komisji i przewodniczącej Komisji Rewizyjnej, jeśli brać pod uwagę tylko samorząd, to widocznie trochę przymało. I nawet, jeśli dodać jeszcze do tego przewodniczącą Rady Rodziców w SP 10, co można przeczytać w ostatnich Wiadomościach Bielawskich, których to Redaktorem Naczelnym ciągle jeszcze jest Łukasz Masyk i gospodarza klatki w bloku (?), to widać, że jeszcze za mało, skoro pan Koniec pisze wprost, że pani Marta planuje zostać burmistrzem Bielawy. Dlaczego nie. Ja na przykład nie chcę zostać burmistrzem, a nawet zastanawiam się, czy mieszkańcy Bielawy chcieliby mnie na takiego najzwyklejszego radnego.

 Pan Koniec, ceniąc u pani radnej inteligencję i pracowitość, zupełnie nie docenił szczerego, rozbrajającego uśmiechu naszej radnej, gdziekolwiek się pokaże. Chciałbym widzieć taki uśmiech na twarzy naszego burmistrza Piotra Łyżwy albo choćby zastępcy Runowicza, o pani Greiner już nie wspominając.

I dlatego przyznam się, że nie rozumiem, dlaczego kolega Piotr nie widzi swojej koleżanki Marty na stołku burmistrza Bielawy. To przecież tylko jedna kadencja, a dalej na pewno będzie jakaś wojewoda, posłanka lub ewentualnie senatorka. Z takim uśmiechem?

http://www.ddz24.eu/wp-content/uploads/2017/03/DDZ24-EU-29.pdf