Magiczne święta

        Magiczne święta. Magia świąt. Z takimi określeniami Świąt Bożego Narodzenia można się spotkać w przedświątecznym okresie, który w biznesie, mediach, rozpoczyna się już nazajutrz po dniu zadusznym. No, a teraz, gdy weszliśmy w grudzień, to już jest pewne, że od świąt się nie opędzimy, i co najważniejsze, nie unikniemy intensywnego myślenia przede wszystkim o prezentach i o suto zastawionym stole wigilijnym, i świątecznym - bo to przecież najważniejsze.

            W telewizyjnych reklamach można zobaczyć i usłyszeć:

- Idą święta i mam dużo prezentów do rozdania. Weź 2 tys. pożyczki.

- Kochamy polskie święta. Wyjątkowe, bo w Lidlu mamy…

- Na święta lalka Barbie ma być bajecznie kolorowa.

- Przenieś swój numer do plusa. Mega potrzeby świąteczne – telewizor do sypialni.

- Święta z magią aromatu kawy Jakobs.

- Dziękuję mamo za magię świąt.

- Na prezent możesz mieć ekstra telewizor.

- Najlepsze prezenty na święta – ponad 160 kanałów.

- Nie możesz doczekać się świąt? Weź udział… i wygraj…

- Nie zwlekaj! Sprawdź konto w Prowidencie!

- Top Shop – zestaw do pielęgnacji ciała i stóp.

- Miniratka łączy na święta.

            To tak tylko z pamięci kilka świątecznych haseł na przedświąteczny okres. Do tego jeszcze rubaszne Mikołaje, które zarzekają się, że są prawdziwe. Taka jest rzeczywistość, która jednak kreuje nam święta, choć magiczne, to bez magii, kolorowe bajecznie, ale smutne. Co z tego, że będziemy mieć już trzeci telewizor w mieszkaniu i nową lodówkę na święta, skoro zupełnie nie wiemy, o co tak naprawdę chodzi, jakie to święta i w sumie – po co te święta?

            Mówi się o tradycji, o karpiu, o dwunastu potrawach, o pierwszej gwiazdce, ale, czy w okresie przedświątecznym w mediach usłyszymy słowo – adwent? A o to właśnie chodzi w tym okresie, aby kolejny już raz godnie przygotować się na przyjście Chrystusa. Bo to przecież osoba Chrystusa, którego pamiątkę narodzin będziemy obchodzić, ma nas łączyć, a nie miniratka.

            Okres poprzedzający Święta Bożego Narodzenia w Kościele katolickim nazywa się adwentem. To radosne oczekiwanie na przyjście Chrystusa. To właśnie w adwencie odprawiana jest codziennie Msza Święta nazywana roratnią. I trzeba powiedzieć, że uczestnictwo w takiej Mszy Św. w naszej parafii jest duże. Nawet dzisiaj, gdy wiele wiatr i pada deszcz, gdzie można było liczyć się z małą frekwencją, kościół był pełen wiernych. Bardzo cieszy to, że jest dużo dzieci z lampionami, a procesja dzieci wewnątrz nieoświetlonego kościoła z zapalonymi lampionami, sprawia niepowtarzalną atmosferę przygotowania do liturgii.

            Kiedy już skończą się „święta”, usłyszymy, ile wydała na ich zorganizowanie przeciętna polska rodzina, ilu zatrzymano nietrzeźwych kierowców i o ile było to więcej czy mniej do poprzedniego roku. Dowiemy się, ile było wypadków na naszych drogach i ilu zginęło w nich ludzi. Usłyszymy o korkach na dojazdach do wielkich miast i ilu jest postawionych do świątecznej służby policjantów.

            Jednak tych najważniejszych, najbardziej istotnych statystyk, nie usłyszymy. Nie usłyszymy ilu tak naprawdę świętujących Święta Bożego Narodzenia uwierzyło, że w osobie Pana Jezusa, narodzonego jak wiemy w lichej stajni gdzieś na obrzeżach Betlejem, mamy wśród nas Zbawiciela. Nie dowiemy się, w ilu z nas tak naprawdę narodził się Pan Jezus i jaki to ma wpływ na dalsze nasze życie. Takie statystyki są jednak niepotrzebne. Ważne jest to, aby uwierzyć i nie potrzeba rozgłosu.

            Dawniej można było spotkać w kościołach w ustrojonych żłóbkach takie hasła:

“Na próżno Chrystus rodzi się w żłobie, jeśli się nie narodzi w Tobie...”, albo: „Chrystus kiedyś narodził się w żłobie, a czy narodzi się w Tobie?”.

            I właśnie to jest cały sens tego przygotowania do Świąt Bożego Narodzenia i samych świąt. Czy będą to dla wielu kolejne Święta Bożego Narodzenia tak naprawdę bez Boga, czy może tym razem coś w człowieku pęknie? Czy 27 grudnia, we wtorek powiemy – „Święta, święta i po świętach” i jacy to jesteśmy zmęczeni, czy może będziemy radośni ze spotkania z Panem Bogiem i tej radości wystarczy nam na długo?

                Tego życzę.