Biały kruk - 1

     

     Zastanawiałem się tym razem, jak zatytułować następny felieton (dzisiaj w rozmowie z jedną osobą zostałem nazwany felietonistą. Nawet mi to schlebia, a felietonista, jak sama nazwa wskazuje, pisze felietony), bo ma to być jednocześnie recenzja wyjątkowej książki, która ukazała się w Bielawie we wrześniu 2016 roku. Podanie daty, jak na felietonistę przystało, nie jest przypadkowe. Książka ukazała się, co wcale nie znaczy, że będzie widoczna, ale okładkę można sobie kontemplować ze zdjęcia. Aby oddać rzeczywiste rozmiary tej publikacji, można zdjęcie powiększyć do wymiarów 20x29,5 cm. Jeżeli komuś zabraknie monitora, można je położyć, a monitor postawić na boku. Grubość, z grubą okładką – 11 mm.

            Tak więc mamy białego kruka.

            Książkę napisał sprawdzony zespół w osobach: Rafał Brzeziński – tekst, Urszula Ubych – redakcja i korekta, Anna Brzezińska – skład i łamanie. Wszystkie wymienione osoby są pracownikami Miejskiej Biblioteki Publicznej w Bielawie. Należy jeszcze dodać, że wielu Bielawian przekazało do publikacji tematyczne zdjęcia swoje i ze swoich archiwów.

            A, nie napisałem jeszcze tytułu książki – „25 lat Samorządu Bielawskiego 1990 – 2015.

            Okładkę zaprojektował Fluart Studio Dominik Ostrowski. Drukarnia nie podana, to nie piszę, choć wiem.

            Jest w książce informacja, że Publikacja napisana na zlecenie Urzędu Miejskiego w Bielawie i sfinansowana ze środków gminy Bielawa, z czym nie bardzo się zgadzam, bo jeśli książkę pisały osoby zatrudnione w bibliotece, a biblioteka podlega pod Urząd Miejski, to było to polecenie, a nie zlecenie. Rok wydania książki – „Bielawa 2015”. Patrząc na rok wydania i rok ukazania się naszego białego kruka, przeleżał on gdzieś w szufladach ponad rok.

            Książki jeszcze nie przeczytałem, ale przejrzałem obrazki. Natomiast przeczytałem „Słowo wstępne” burmistrza Piotra Łyżwy i artykuły wprowadzające autora. Konwencja książki pomyślana jest jako wywiady z szeregiem osób ściśle związanych z samorządem, a dotyczą, jak się zdążyłem zorientować: burmistrzów, zastępców burmistrzów i przewodniczących Rady Miejskiej wszystkich kadencji.

            Z całą pewnością należy przypuszczać, że ta publikacja miała się ukazać uroczyście w dniu uroczystej sesji Rady Miejskiej VII kadencji 30 maja 2015 r. Takie są standardy w normalnych samorządach, co jest oczywiste. Pan dr Rafał Brzeziński, jak sam pisze, na napisanie książki dostał trzy miesiące licząc od czerwca 2015 roku, co było już musztardą po obiedzie. Sądzę, że był to właśnie czerwiec, bo ostatnie wywiady datowane są na sierpień i początek września 2015 roku.

            Szanowni Czytelnicy, do felietonisty i recenzenta dokładam jeszcze, na potrzeby tego artykułu, profesję dziennikarza śledczego, bo są pytania:

            - Po kiego grzyba kazano napisać książkę po fakcie, a nie przed faktem?

     - Czy może ktoś wcześniej tę książkę pisał i nie dał rady ukończyć, aby została zaprezentowana na uroczystej sesji?

            - Dlaczego, po ukończeniu książki, czekała ona rok na wydanie?

            - Dlaczego zakłamano rok wydania książki?

            - Dlaczego nie było promocji książki?

            To są pytania do burmistrza Piotra Łyżwy.

            Ale na dzisiaj, jak na felieton, to wystarczy. Jedna pani na Fb napisała mi, że ludzie nie czytają długich tekstów, a więc i ja swoich Czytelników nie będę tym swoim pisaniem męczył. No i ryby dzisiaj nie brały, to mam prawo do odreagowania tego w spokoju.

            W następnym felietonie, jako recenzent, zajmę się rozbiorem na czynniki pierwsze „Słowa wstępnego” burmistrza, bo jest bardzo ciekawe i pouczające. Już mówię, że będzie to ocena stricte subiektywna, mając na uwadze mój obiektywizm – oczywiście.