Zabrana pielgrzymka

Wiem, zaraz zostanę okrzyczany, bo przecież nikt nie lubi, gdy wyraża się opinie, które nie są zgodne z ideologiczną linią… w tym przypadku naszego lokalnego Kościoła, a może znów ktoś będzie się za mnie wstydził. Chrześcijańskie „Mea culpa” wszak dotyczy raczej szaraczków, do których i ja mam przyjemność się zaliczać, co wcale nie znaczy, że „wielkim tego świata” nie ośmielam się powiedzieć, co myślę na różne tematy, o których myślę. A, że myślę, to widać, bo piszę.

Często do myślenia i pisania inspirują, mobilizują czy nawet prowokują mnie wypowiedzi i zaistniałe fakty. I nie robię tego z przekory czy z „potrzeby serca”, ale żeby zwrócić uwagę na sprawę, choćby dlatego, aby zastanowić się, czy nie można inaczej.

Choć rowerowa pielgrzymka z naszej parafii na Jasną Górę już dawno przebrzmiała, to jednak wydarzeniami z niej będzie żyć się do następnej pielgrzymki do Częstochowy w 2016 roku, tym bardziej, że z doświadczenia wiemy, że żadnych innych pielgrzymek rowerowych w ciągu roku od kilku lat w naszej parafii praktycznie nie ma. Mówienie w sprawozdaniu na stronie internetowej parafii o Sulistrowiczkach, Henrykowie, Krzeszowie, Bardzie Śląskim, Wambierzycach – to już jakieś dalekie, zacierające się w pamięci wspomnienia.

W tym roku parafialna, rowerowa pielgrzymka na Jasną Górę przekształciła się w pielgrzymkę diecezjalną, jak to usłyszeliśmy w wypowiedzi naszego ks. proboszcza dr. Stanisława Chomiaka podczas dzisiejszych, niedzielnych ogłoszeń parafialnych. Tylko pytam się, jako uczestnik inauguracyjnej pielgrzymki w 2004 roku i kilku następnych – po co? No i sama chyba się nie przekształciła. Czy ktoś taką decyzję konsultował z rowerzystami? Czy może zdecydował o tym ks. proboszcz, który może bardziej jest związany ze Świdnicą jako kanclerz kurii, niż z naszą parafią i ks. dr Daniel Marcinkiewicz, opiekun duchowy rowerowej pielgrzymki, który w naszej parafii jest rezydentem i pracuje przede wszystkim dla kurii?

Dlaczego zabrano nam parafialną pielgrzymkę?

Publicznej odpowiedzi od decydentów nie spodziewam się, bo myślę, że decydentów na to nie stać.

Wyczułem pewną satysfakcję w głosie proboszcza podczas wspomnianych ogłoszeń, który stwierdził, że w tej pielgrzymce spoza parafii uczestniczyło kilkanaście osób, co potwierdzałoby „diecezjalność” pielgrzymki i jej diecezjalny sukces. Sprawozdawca na stronie parafii (nie podpisał się) nie był już taki dokładny, bo napisał bardzo ogólnie, że „W pielgrzymce wzięli udział rowerzyści z diecezji świdnickiej”. Prawda jest taka, że diecezjalnego sukcesu nie było, mimo, że patronat nad pielgrzymką objął Biskup Świdnicki Ignacy Dec. Była jedna pani z Nowej Rudy Słupca i dwie osoby ze Świebodzic. Jeżeli się pomyliłem – sprostuję. Jeśli ks. proboszcz się pomylił – niech sprostuje.

Pielgrzymka, jako diecezjalna, nie była sukcesem. Ta pielgrzymka, jako pielgrzymka, też sukcesem nie była. Jako wycieczka – owszem. Ciągle brakuje w tym przedsięwzięciu duchowości i odpowiedzialności w szeregach, pożal się Boże – niektórych pątników. Niedorzeczne jest również to, że opiekun duchowy jedzie samochodem, zamiast być jednym z pątników na rowerze. Nie tak na początku było. No cóż - zmiany, zmiany, zmiany. Oby na lepsze.

Może ktoś powiedzieć – nieobecni głosu nie mają. Nie byłem uczestnikiem tegorocznej pielgrzymki i na następną też boję się jechać. Niemniej jednak zachęcam wszystkich mniej odważnych, bo odważnych zachęcać nie trzeba, aby pojechali. Spotkanie w grupie, jej wspaniała pomocniczość, w czym przewodzi pielgrzymkowy brat Ryszard, spontaniczność i sama jazda są czymś wspaniałym, za czym się tęskni, a co potwierdza ciągła obecność uczestników pierwszej pielgrzymki, którzy w tym roku byli w liczbie czterech z sześciu „cywilów”. Spotykanie na trasie pielgrzymowania tych samych ludzi, którzy niejako na tę pielgrzymkę czekają, też ma swoją wymowę.

Te pozytywne wydźwięki naszej parafialnej pielgrzymki na Jasną Górę ugruntowują mnie w przekonaniu, że jeździć trzeba, ale zmiany, zmiany, zmiany… są wskazane.

Jeździjcie do Częstochowy i zmieniajcie tę pielgrzymkę na wyjątkowe spotkanie – przede wszystkim z Matką Bożą i jej Synem oraz z braćmi i siostrami, którzy z Wami zabiorą się w tę czterodniową podróż.

(zdjęcie pobrane ze strony internetowej parafii)