Studniówka Piotra Łyżwy

       

    Podsumowanie dotychczasowej działalności naszego burmistrza Piotra Łyżwy z perspektywy stu dni, nawiązuje niejako do wielkiej polityki i tradycyjnych stu dni nowego, polskiego rządu i premiera. Dlaczego nie, wszak Warszawa jest daleko, a my możemy sobie oceniać nasz „rząd”, czyli samorządowe władze.

            Po ukazaniu się wywiadu z burmistrzem Bielawy w Dzierżoniowskim Tygodniku Powiatowym 4 kwietnia 2015 r., którego z troską wysłuchałem dwukrotnie, postanowiłem w niektórych kwestiach wypowiedzieć się. Choć na ocenę nowego samorządu dałem sobie cały rok czasu, to jednak, gdy wydarzy się coś nadzwyczajnego w sensie pozytywnym lub negatywnym, na pewno nie przejdę obok tego obojętnie. Nowemu zarządowi w UM powinno się dać czas, a nawet dużo czasu, na posprzątanie po minionej ekipie i wypracowanie strategii w oparciu o realia na całą kadencję i najbliższy okres. Trudno raczej mi jednak wyobrazić sobie, aby przez całe cztery lata robić tylko porządek.

Stan miasta, jaki nowy burmistrz zastał, raczej dziwić nie powinien. Oczywiście traktuję to ogólnie, a szczegóły wychodzą już w praniu. Wiarygodność poprzedniej ekipy, czyli tak zwanego sprawdzonego zespołu, zaskakuje już w budżecie. Nie zrealizowano zobowiązania w wysokości 1200000 zł za drogę Dzierżoniów – Łagiewniki i nie ujęto w budżecie około 1100000 zł na odszkodowania za tereny pod budowę dróg na strefie w dolnej Bielawie, co jest cynicznym draństwem. Sam czytałem, a może nawet słyszałem, jak burmistrz Dźwiniel chwalił się, że sporządził raport o stanie miasta i pozostawia Bielawę w dobrej kondycji. Wobec tego, gdzie ten raport jest i czy zostanie przedstawiony bielawskiej społeczności? Swój raport o stanie miasta, sporządzony przez niezależnych, zewnętrznych ekspertów, burmistrz Łyżwa ma przedstawić pod koniec maja lub na początku czerwca.

Czekam z niecierpliwością.

Nowy burmistrz rozczarowany jest zadłużeniem miasta i wydawaniem ogromnych kwot na niecelowe inwestycje. Wiadomo, że korzystano wtedy z kredytów, bo gmina własnych środków przez lata rządów Dźwiniela i spółki nie miała, albo miała je w ograniczonej ilości. Czy ogromny dług zahamuje w naszym mieście inwestycje, nawet te celowe? Czas pokaże – czy lepiej dalej zadłużać się i robić na pokaz, czy spłacać długi szukając innych rozwiązań pod inwestycje.

Dzisiaj byłem na zbiorniku na rybach – pierwszy raz w tym roku. Przez trzy godziny łowienia, nie powiem, nawet złowiłem – jednego małego okonka, który od razu odzyskał wolność. Niech podrośnie. Siedząc na schodach „od Pieszyc” niechcący można usłyszeć, co o bieżącej sytuacji zbiornika sądzą przechodzący Bielawianie i inni turyści. Dalej pokutuje apokaliptyczna wizja zbiornika bez wody. Chcielibyśmy sobie zaoszczędzić ponownego doświadczenia ochroniarzy na quadach przepędzających nas Bielawian z naszego zbiornika.  

I o zbiorniku w wywiadzie dość szeroko rozwodził się burmistrz, traktując sprawę jako bardzo ważną, delikatną i trudną. Ponosimy konsekwencje błędów z 2006 roku, kiedy to gmina mogła zbiornik od powiatu odkupić, ale sprawę pokpiła i nie odkupiła. Konsekwencje tego nieudolnego działania ponosimy przez cały czas, co odbija się na wizerunku miasta i nastrojach mieszkańców. Ze względu właśnie na delikatność sprawy i rychły do niej powrót na koniec maja, tematu nie będę rozwijał, jednak ze zdziwieniem przyjąłem do wiadomości zapowiedź burmistrza o możliwości konsultacji z mieszkańcami Bielawy na temat zbiornika „Sudety”. W dniu inauguracji burmistrzowania, 8 grudnia 2014 roku, pan Łyżwa powiedział:

Mam pomysł i będę bardzo usilnie zabiegał o realne przywrócenie zbiornika „Sudety” dla miasta …

Może już wkrótce dowiemy się, jaki to pomysł. Jeżeli pomysłem w sprawie zbiornika jest odwoływanie się do mądrości bielawskiego narodu w społecznych konsultacjach, to ja już proponuję rozgonić na cztery wiatry naszą Radę Miasta, która w ważnych dla miasta sprawach będzie uchylać się od odpowiedzialności podejmowania decyzji, a swoją działalność ograniczy do brania kasy za bezpłodne posiedzenia.

Zresztą moje spostrzeżenia w tym temacie potwierdza wypowiedź burmistrza Bielawy, kiedy mówi on, że wszystkie projekty Rada przegłosowuje jednogłośnie, a może nawet bezmyślnie. Wszak ludzie Dźwiniela nauczeni są posłuszeństwa w głosowaniu, a ludziom Łyżwy nie pasuje oponować. I po co nam taka Rada, która przychodzi na posiedzenia, aby sobie posiedzieć? Może Wysoka Rada wypracuje jakąś koncepcję odzyskania zbiornika, aby nie powiedziano o niej podczas spacerów po koronie zbiornika, że to Niska Rada, albo  nawet Beznadziejna?