Minął rok

            Mija właśnie cały rok, jak powstał ten blog i zacząłem pisać. Intencja tego pisania zawarta jest w pierwszym poście „O mnie”. Kiedy ponownie go przeczytałem, żeby wrócić do tamtej atmosfery, doszedłem do wniosku, że wszystko jest OK. Z obranego kursu nie zboczyłem i choć ciągle płynę pod prąd walcząc z różnymi przeciwnościami, jak na razie zniechęcenie mnie nie dopadło.

            „Po drodze” dochodziły nowe wątki, jak ten wyborczy i ten bardzo istotny, a dotyczący jakichś dziwnych, do tej pory zupełnie dla mnie niezrozumiałych ruchów burmistrza Dźwiniela, a dotyczących połączenia Miejskiej Biblioteki Publicznej i Miejskiego Ośrodka Kultury i Sztuki, dążąc do niego z wielką determinacją i po trupach. Trupem oczywiście jest pan dr Rafał Brzeziński, były już teraz dyrektor MBP, zwolniony z pracy w zeszłym roku zaiste w stalinowskim stylu, jak to wyraził się jeden z komentatorów.

            Jako potwierdzenie, że mam słuszność podejmując tę sprawę, przytoczę cytat z zakończenia art. „Afryka – dziwi i… nie dziwi!” z Biuletynu Misyjnego Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów – Prowincji Krakowskiej, „Kapucyni i Misje” nr 1 2013 rok, który napisał br. Andrzej Barszcz OFMCap:

            Oby nikt z nas nie przestał się dziwić niesprawiedliwości i nie przechodził obojętnie wobec informacji o czyjejś krzywdzie.

            Przez czas pisania przybyło mi wielu zwolenników, których jeszcze nie znam, ale wielu z nich poznałem i jest to naprawdę wspaniałe przeżycie. Spotkać np. Anonima  „Andrzeja”, „Aleksandra”, a wkrótce już „Henryka” i może w przyszłości „T.A” – to jest niesamowite wrażenie i nawet przygoda.

            Miło jest, gdy na ulicy ktoś mnie „zaczepia”, a ja pytam:- A skąd pan/pani mnie zna?”. I pada odpowiedź: - Z bloga! – i wszystko jasne. Również dotyczy to mojej rodziny, gdzie takie skojarzenia mają miejsce.

            Niedawno wyraziłem się, myślę, że dość jasno, że to już nie jest tylko mój blog. To już jest jakaś wspólna sprawa, jakieś forum, na którym wielu zaistniało i na którym wielu pragnie załatwić jakieś sprawy. Niszczenie tej sprawy, jest niszczeniem oddolnej inicjatywy, która jak się okazuje, nie jest na rękę obecnej władzy w Bielawie, stąd zupełny brak współpracy i usilne zabiegi o uciszenie. Ja też pisałem w jednym z komentarzy, że czasy podobne są do 1980 i 1981 roku, jeśli chodzi o Bielawę. Komuna w osobie byłego sekretarza „Bielbawu”, jego popleczników współrządzących miastem, przy służalczej postawie prodźwinielowskiej koalicji w Radzie Miasta, Bielawę nam niszczy, zabiera, zjada. I tu apel, o czym też napomknąłem, żeby też nasz Bielawski Kościół włączył się aktywnie w sprawę zniszczenia tego zła, jak to było za księdza Mariana Kopko, który przyjął odważnie postawę błogosławionego kapłana, ks. Jerzego Popiełuszki, narażając się na szykany tamtejszej władzy, narażając się na sądy i wyroki, a jeśli nie ma odwagi, to przynajmniej niech się jednoznacznie wypowie, że tej władzy nie popiera, że z tą władzą już nie trzyma, jak jest to obecnie.

            Cyfry nie kłamią i choć zapewne zaraz ktoś na mnie naskoczy za statystyki, to jednak pewne liczby, jakie są udziałem całego roku - przytoczę, choćby stwarzając możliwość do oceny i porównań.

            Na blogu pojawiło się 563 posty,

            Opublikowano 1444 komentarze,

            W sumie było 74478 wyświetleń.

            Najwięcej jednego dnia – 1036 wyświetleń,

            Najwięcej wyświetleń w skali miesiąca było we wrześniu 2014 roku – 15781

            Wyświetlenia wg kraju: Polska, Stany Zjednoczone, Niemcy, Holandia, Wielka Brytania, Ukraina, Francja, Kanada, Rosja, Austria, Norwegia, Serbia,

            Wyświetlenia w systemach operacyjnych: Windows, Android, Other Umix, Macintosh, Linus, iPhone, iPad,

            Przeglądarki: Firefox, Chrome, Internet Exsplorer, Mobile Safari, Opera, Maxthon.

            Wszystkim, którzy zainteresowali się moim blogiem, którzy komentowali posty zarywając niejednokrotnie noce, składam serdeczne podziękowania. Wyrażam również uznanie dla tych wszystkich, którzy z odwagą potrafili wyrazić swoje opinie nie ubliżając jednocześnie, jak to jest często na różnych forach.

            Wszystkim za wszystko – Bóg zapłać!

            A na koniec zwrotka wiersza dedykowanego dla mnie, naszego rodzimego poety Stanisława Wojnara, „ Dwa pióra”:

            Bo mój, z lat pracy dawnej, kolega,

            Rzeczonym piórem mistrzowsko włada!

            Ponad zacisza, forum przedkłada,

            Gdzie spraw publicznych pilnować trzeba!

               I na sam koniec – przeprosiny:

            Przepraszam wszystkich tych, których przez ten rok dosięgło moje cięte pióro, czy jak kto woli – cięty jęzor, a poczuli się urażeni. Jeśli to nie wystarcza, jestem gotów napisać przeprosiny, jeśli mogę sobie wybrać, to w Dzierżoniowskim Tygodniku Powiatowym w najbliższym felietonie z cyklu „Po mojemu…”, które są mojego autorstwa lub nawet osobno, wykupując od Redaktora Naczelnego kawałek miejsca w Gazecie. Potrzebne jednak do tego jest Imię i Nazwisko. Takie są zasady w cywilizowanym państwie. Jeżeli Skrzywdzonemu potrzebna jest pilnie kasa, i chce koniecznie ją ode mnie poprzez sąd, to niech się też zgłosi. Coś zaradzimy. Ostatecznie mogę sprzedać swój siedemnastoletni samochód, w którym i tak, gdy mam gdzieś jechać muszę najpierw naładować akumulator, bo najczęściej stoi w garażu.

            No i po co sąd? Wielu ludzi zaoszczędzi na paliwie do Świdnicy, bo wielu wybiera się na ten zapowiedziany przez Anonima proces, jako obserwatorzy.

             I to było by na tyle.