Wierszyk na czasie

Samochwała w kącie stała
Lat szesnaście sumowała:

zdolny jestem niesłychanie,

i mam w Gminie poważanie,

w mieście - same osiągnięcia:

koalicja wzór współpracy,

z Rady - dumni są mieszkańcy,

rządy to wzór od ćwierćwiecza,

skupmy się na wielkich rzeczach.

Kompetentni urzędnicy,

każdy radny - ideowiec,

z zasadami, jak husaria:

bóg, ojczyzna, honor(aria).

Dla bielawian – szkoły, praca,

nowe drogi i mieszkania.

Lepiej żyje się rodzinom

(jednej damie i dwóm synom).

Okno na świat - otworzone,

turystyka - w jedną stronę,

lepsza praca, wyższa płaca

(zwłaszcza, jeśli ktoś nie wraca).

Inwestycje rozpędzone:

są mieszkania (bardzo drogie),

jest milimetr nowej drogi,

ład moralny i zasady.

Politycznej wzrost kultury

(nurt plebejski, przykład z góry),

nie ma wsi, (choć jeszcze trochę,

a zrobimy wszędzie wiochę).

Bielawianie żyją w zgodzie.

Nawet NIK nic nie pomoże.

Straż miejska- udane akcje,

super men - co rusz, atrakcje.

Nie podskoczy żaden gieroj!

Tolerancji nie ma! Zero!

Wolność słowa i pluralizm,

(bo włodarzy wolno chwalić).

Wszędzie zgoda i wesele,

i nasz burmistrz jest w kościele.

Krótko mówiąc: czas udany!

Bielawianie... do wymiany.

                                                                                              Autor nieznany