Bielawa - Wambierzyce

 

    Na wczorajsze, rowerowe spotkanie zameldowały się trzy osoby: kol. Janek, Franek no i ja. Można powiedzieć, że wykształtowała się właściwie stała ekipa na sobotnie eskapady. Zapewne na stałe dołączy jeszcze do nas pod jesień Tadek Gonet.

Na naszej mapie rowerowych wyjazdów za miasto nie mogło zabraknąć Wambierzyc. Ta cudowna, malowniczo położona w Kotlinie Kłodzkiej miejscowość jest ciągle obiektem wielu pielgrzymek i turystycznych wypraw. Pojechaliśmy przez Ostroszowice, Jodłownik i Przełęcz Woliborską, którą w tym roku zaliczyliśmy już trzeci raz. Przejazd do Dzikowca jeszcze jest zamknięty, a więc skorzystaliśmy ze słynnego z poprzednich wypraw objazdu. W Dzikowcu Franek złapał gumę, co trochę opóźniło dalszą jazdę.

Do Wambierzyc jechaliśmy przez Nową Rudę Słupiec, a potem przez Ścinawkę Średnią. Odnosi się takie wrażenie, jakby od Woliborza jechało się cały czas z górki, stąd i te 40 km od Bielawy minęło bardzo szybko. Trafiliśmy znów na bardzo ładną pogodę, przez co i turystów w Wambierzycach było dużo. Co rusz podjeżdżały autokary i prywatne samochody. Byli też zauważalni rowerzyści.

Usiedliśmy na ławce przy stoliku w połowie schodów, skąd dobrze widzieliśmy całą najbliższą okolicę. Była okazja porozmawiać o naszych wrażeniach z tego osobliwego miejsca.

Ja w Wambierzycach byłem już kilkanaście razy. Niewątpliwie najbardziej podniosłymi spotkaniami był rok 1980 i koronacja figurki Matki Bożej Królowej Rodzin oraz autokarowa pielgrzymka w 25 rocznicę tego wydarzenia. Mam też w pamięci dwa wyjazdy z Grupą Rowerową „Wiraż” z ks. Danielem. To były dobre czasy. Pozostały tylko wspomnienia, bo Grupa już nie jeździ, za wyjątkiem corocznej pielgrzymki do Częstochowy, co należy raczej traktować jako pielgrzymkę parafialną.

Wracaliśmy przez Ścinawkę Górną i Nową Rudę. W sumie przejechaliśmy 80 km.

Mam nadzieję, że jeszcze pojeździmy.