Wyprawa po skarby

Kiedy od znajomej dowiedziałem się, że na Holimberku ktoś w krzakach wykopał dziurę i zapewne czegoś szukał, bo naokoło tej dziury jest dużo pobitego szkła i porcelany, zaraz następnego dnia zorganizowałem wyprawę, zapraszając do ekipy trójkę swoich wnuczków w wieku początkowych klas szkoły podstawowej. Chętnie zgodzili się i zapakowali do plecaków batony, ciasteczka i napoje. Ja zabezpieczyłem łopatki i zaraz po śniadaniu poszliśmy. Po odprawie podekscytowani chłopcy wyszukiwali znaków, które miały doprowadzić nas do znaleziska. Kiedy już weszliśmy w te krzaki, dziura faktycznie była, a wokół niej walały się potłuczone butelki, kieliszki, jakieś miseczki, kawałki kafli z pieca, resztki dachówek i metalowe pozostałości z poniemieckiego gospodarstwa domowego.

…

Niczego całego znaleźć się nam nie udało poza jedną małą, szklaną fiolką, byś może od zapachu do ciasta. Każdy mógł brać, co chciał, choć nie bardzo było, co brać. Szukaliśmy czegoś z niemieckimi napisami i niektóre skorupy takowe miały. Mi udało się znaleźć potłuczoną butelkę z grubego szkła z napisem dołem - OBER-LANGENBIELAU, a górą - F…-SCHOLZ.

            Resztę „skarbów”, które pokazuję na zdjęciu, można oglądać na mojej działce.

            Zastanawiałem się, co to mogło być. Myślę, że to nie było nic ukrytego przez Niemców, bo nie przedstawiało żadnej wartości. Te rzeczy nie były zakopane. Leżały w zagłębieniu przykryte grubą warstwą liści. Może ktoś je tam wysypał, porządkując swoją posesję po poprzednich mieszkańcach? Tylko po co targać to aż na górę? Może to pozostałości po polskich porządkach kawiarenki, jaka była powyżej na górze i to jest raczej bardziej prawdopodobna hipoteza.

            Myślę też, że tę dziurę wykopali ci z wykrywaczami metalu, których już widziałem, jak penetrowali dokładnie teren i odkopywali coś szpadlami. Zapewne ciągle jeszcze jest coś do znalezienia. Oby tylko to nie była jakaś mina czy niewybuch.